‘Clio, de muse van de geschiedschrijving, is net zo door en door geïnfecteerd als een straathoer met syfilis,’ aldus de negentiende eeuwse Duitse filosoof Arthur Schopenhauer. De naam Clio betekent: degene die verkondigt en verheerlijkt, die de grote daden en prestaties in het verleden looft. Tegelijkertijd zijn de Clio Awards de internationale prijzen voor uitmuntendheid in de reclame, oftewel commerciële propaganda. Het zou de Nederlandse intelligentsia sieren wanneer zij zou besluiten een Clio-Prijs in te stellen voor de grootste bedrieger onder de Nederlandse mainstream-journalisten van het afgelopen jaar. Degenen die mijn weblog regelmatig lezen zullen niet verbaasd opkijken dat ik mijn lijst al klaar heb.
Ik adviseer mijn mainstream-collega’s die de geest rijp maken voor een gewapend conflict met de Russische Federatie, en uiteindelijk met China, het boek Geweld (2009) te lezen, geschreven door Slavoj Žižek, zodat zij enigszins op de hoogte zijn van hoe buiten de polder op internationaal niveau wordt nagedacht over actuele onderwerpen wordt. De Sloveense filosoof begint zijn slechts 223 pagina’s tellend werk met het volgende onderscheid:
Wanneer de media ons overstelpen met 'humanitaire crises' die voortdurend overal ter wereld lijken op te duiken, moeten we altijd in gedachten houden dat een crisis alleen volle media-zichtbaarheid krijgt als uitkomst van een complexe strijd. Eigenlijke humanitaire overwegingen spelen doorgaans een minder belangrijke rol dan culturele, politiek-ideologische en economische. Zo luidde het voorpagina-artikel van Time Magazine van 5 juni 2006 'The Deadliest War in the World.' Het gaf een gedetailleerd verslag van hoe het afgelopen decennium in de Democratische Republiek Kongo rond de vier miljoen mensen door politiek geweld om het leven zijn gekomen. Niets van de gebruikelijke humanitaire opschudding volgde, alleen een paar ingezonden brieven — alsof een soort filtermechanisme verhinderde dat de volle impact van dit nieuws in onze symbolische ruimte doordrong. Cynisch gezegd: Time koos het verkeerde slachtoffer in de strijd om de hegemonie op het gebied van het lijden. Het had zich aan het bekende lijstje moeten houden: moslimvrouwen en hun moeilijke situatie, de familie van de slachtoffers van 9/11 en hoe zij hun verlies hebben verwerkt enzovoort. Kongo is tegenwoordig feitelijk opnieuw een conradiaans 'hart der duisternis' geworden. Niemand durft het rechtstreeks onder ogen te zien.
Het voert Slavoj Žižek tot de retorische vraag:
Behoeft het méér bewijs dat het humanitaire gevoel van urgentie door duidelijk politieke overwegingen tot stand gebracht en zelfs overbepaald is?
Het probleem hier is het volgende: in onze beeldcultuur bestaat eer nauwelijks tot geen plaats voor het geven van een bredere context, zelfs niet voor het geven van een historische achtergrond. De doe-mensen eisen actie en zo scheppen zij nog meer chaos en leed, zoals ondermeer Vietnam, Irak, Afghanistan, Libië en Syrië hebben aangetoond. De westerse elite wil haar ‘goedheid’ bewijzen, ten koste van alles en nog wat, allereerst ten koste van hun medemensen ver weg, zoals ik jarenlang als VPRO-journalist met eigen ogen heb kunnen zien. Die ‘goedheid’ is politiek gedetermineerd, want het zionistische Israel mag na zeven decennia onderdrukking van het Palestijnse volk ongestraft doorgaan met het plegen van terreur tegen ongewapende burgers. En zoals in september 2014 opnieuw bleek hield de Europese Unie, op Ierland na, daarover collectief haar mond. Terecht stelt Žižek dat ‘[a]chter dat alles een hypocriet gevoel van morele verontwaardiging [ligt].’
Terwijl wij kunnen voorwenden alsof we humanitair ingrijpen, omdat wij een 'responsibility to protect' hebben, doen we er tegelijk alles aan om het economisch geweld van ons neoliberale systeem zo lang mogelijk in stand te houden, zodat nu de situatie is ontstaan waarbij de onderste 80 procent van de wereldbevolking over slechts 6 procent van alle rijkdom beschikt. Ieder geschoold mens kan zich voorstellen hoe massaal het huidige geweld moet zijn, zodra hij weet dat tot voor 200 jaar geleden de rijke landen slechts 3 keer rijker waren dan de arme landen, en dat tegen het einde van het kolonialisme, in de jaren zestig van de twintigste eeuw, het Westen 35 keer rijker was, terwijl vandaag de dag de rijke landen ongeveer 80 keer rijker zijn dan de overgrote meerderheid van de wereldbevolking. Natuurlijk is dit niet toevallig; degenen met macht schrijven immers de regels. Elk jaar betalen de arme landen 600 miljard aan de rijke landen voor leningen die al vele malen zijn terug betaald. Jaarlijks verdwijnt in totaal 2 biljoen dollar (biljoen: een miljoen maal een miljoen) van de arme landen naar de rijke landen voor leningen die al lang zijn ingelost.
Over dit dagelijks geweld en het geweld van de armoede die dit veroorzaakt, zwijgen doorgaans de opiniemakers van de commerciële pers, de woordvoerders van het neoliberale bestel. Maar zodra deze status quo lijkt te worden bedreigd, staan zij vooraan om moord en brand te schreeuwen. De in de polder zo gelauwerde opiniemaker Bas Heijne is hiervan een schoolvoorbeeld. De man die van zichzelf zei dat hij ‘[o]phef en hypes, de even heftige als vluchtige ontzetting,’ altijd ‘prachtig’ te hebben ‘gevonden,’ laat geen kans voorbij gaan om zijn hetze te continueren tegen degenen die weigeren de westerse dictaten te gehoorzamen. Onder de kop ‘Goede mensen’ eindigde Heijne zijn NRC-column van 1 september 2013 met de bewering:
De gifgasaanval in Syrië is een teken aan de wand. Niet zozeer omdat een oud moreel taboe op een gruwelijke manier is geslecht, maar omdat het laat zien dat Assad vast van plan is zijn adagium, de dood of de gladiolen, tot het bittere einde in praktijk te brengen. Als dat waar is, en er zijn geen tekenen van het tegendeel, dreigt in Syrië een kleine holocaust. Dan zal ingrijpen binnenkort nog steeds vreselijk onverstandig, maar domweg onvermijdelijk zijn.
Ondanks Heijne’s stelligheid, weten anno 28 november 2019 de betrokken Amerikaanse autoriteiten desgevraagd nog steeds niet wie de gifgas-aanvallen in Syrië hebben gepleegd, terwijl zij toch de beschikking hebben over 17 inlichtingendiensten, waaronder de alles en iedereen afluisterende NSA. Vanuit deze wetenschap is het belangrijk de hetze te analyseren van de ‘scherpste pen van NRC Handelsblad.’ Ik begin met zijn bewering dat er door Syrië een 'oud moreel taboe op een gruwelijke manier is geslecht,' namelijk de inzet van gifgas. Hoe oud is dit ‘moreel taboe’?
Winston Churchill die als minister van Oorlog een pleitbezorger was voor de inzet van gifgas tegen Iraakse opstandelingen. 'Oud moreel taboe'?
In de Eerste Wereldoorlog werd volop gifgas gebruikt. Na 1918 bepleitte Winston Churchill als 'head of the War Office' de inzet van gifgas in Irak en verklaarde hij de 'squeamishness (teergevoeligheid. svh)' niet te begrijpen 'about the use of gas.’ Hij was namelijk ‘strongly in favor of using poisoned gas against uncivilized tribes.' Dus ook in het interbellum bestond er geen ‘taboe’ op gifgasgebruik. Na de Tweede Wereldoorlog gebruikte de VS op grote schaal het in hoge concentraties dodelijke CN-gifgas in Vietnam, en het chemische zwaar giftige Agent Orange, het illegale fosfor in de Iraakse stad Fallujah, en in Afghanistan, Irak en Servië ook nog eens de zwaar giftige verarmd uranium wapens die alle tot een drastische toename van misgeboortes en kanker onder de burgerbevolking hebben geleid. Bovendien is de VS:
responsible for the deaths of hundreds of thousands, if not over a million Iraqis and Afghans through aerial bombardments, night raids, artillery shelling, ground missions and genocidal sanctions.
Bovedien steunde het zwaarst bewapende NAVO-lid:
• knowingly Saddam Hussein with intelligence while being completely aware that he was using chemical weapons against Iran (en tegen de Koerden svh).
• bankrolled (and refused to condemn) the Israeli army as it used white phosphorous shells to attack civilians at Al-Quds hospital and a U.N. compound housing refugees in Gaza in 2009;
• armed and trained fundamentalists forces, including the Mujahedeen in Afghanistan, that eventually gave birth to Al-Qaeda and similar groups;
• is the number 1 weapons exporter in the world and does not consider the importing countries' records on human rights or democracy a relevant factor;
• currently maintains stockpiles of nuclear, chemical and other banned weapons, such as cluster bombs;
• regularly persecutes and incarcerates its own dissenters, war resisters, and whistleblowers;
does not want you to remember the horrors of Hiroshima, Nagasaki, Agent Orange and the Gulf War Syndrome.
Maar daarover zweeg Heijne als het graf toen hij op 13 januari 2017 in de NRC woedend het volgende verkondigde:
Voor veel mensen in de VS en Europa, en ook in Nederland, is Poetin de gedroomde sterke man, het tegenwicht tegen het op de idealen van de Verlichting gebaseerde wereldbeeld van Obama. Hier de mensheid, daar de natie. Hier de gemeenschap op basis van gelijkheid, daar de superioriteit van de eigen cultuur. Poetins ideologische aantrekkingskracht is de enige reden dat een leider van een economisch derderangs wereldmacht erin slaagt het in alle opzichten superieure Amerika zo te ontregelen.
Met andere woorden: zodra een deel van de westerse bevolking een vraagteken zet bij de acceptatie van de desastreuze Amerikaanse oorlogen concludeert de manicheïsche Heijne dat voor deze dissidenten ‘Poetin de gedroomde sterke man is,’ en bovendien ‘het tegenwicht’ vertegenwoordigt van ‘het op idealen van de Verlichting gebaseerde wereldbeeld van Obama,’ voormalig president van het bellicose imperium, dat sinds zijn ontstaan in 1776 tenminste 93 procent van zijn bestaan in oorlog is geweest en nog steeds is, en die zijn verkiezingsbelofte ‘change we can believe in’ dusdanig verbrak dat hij de basis legde voor de opkomst van Donald Trump. Kiezers willen vanzelfsprekend ook niet door oplichters van de Democratische Partij openlijk bedrogen worden. Maandag 18 september 2017 berichtte de bekende Amerikaanse progressieve nieuws-website Common Dreams:
After Failing to Prosecute Bankers, Obama Cashes In With Wall Street Speeches
The former president is reportedly raking in $400,000 per speech to massive financial firms
Less than a year has passed since he departed from the White House, and former President Barack Obama has already joined the ‘well trod and well paid’ Wall Street speaking circuit, a decision many argued will negatively impact the Democratic Party's credibility as it attempts to fashion a message around taking on corporate monopolies, tackling income inequality, and loosening the insurance industry's control over the American healthcare system.
According to a Bloomberg report published Monday, Obama has in the last month delivered two speeches to massive financial firms — Northern Trust Corp and the Carlyle Group — for around $400,000 a pop, and he is slated to attend a three-day conference hosted by Cantor Fitzgerald next week, for which he will make another $400,000.
Former Secretary of State Hillary Clinton faced a wave of intense criticism following her paid speeches to Wall Street during the 2016 presidential campaign, and later conceded that they weren't politically wise.
Obama, however, doesn't appear to harbor any concerns about the political impact his speeches may have — a fact that could be problematic for the Democratic Party, Bloomberg's Max Abelson notes.
‘While he can't run for president, he continues to be an influential voice in a party torn between celebrating and vilifying corporate power,’ Abelson writes. ‘His new work with banks might suggest which side of the debate he'll be on.’
News of Obama's decision to ‘cash in’ following his eight-year presidency drew significant ire, particularly given his administration's failure to enact sufficient structural changes to the financial system following the worst economic collapse since the Great Depression.
As Abelson observes, Obama's ‘Justice Department prosecuted no major bankers for their roles in the financial crisis, and he resisted calls to break up the biggest banks, signing a regulatory overhaul that annoyed them with new rules but didn't stop them from pulling in record profits.’
Responding to Bloomberg's report, a Twitter user asked Ryan Cooper, national correspondent for The Week, what a person could do in order to receive $400,000 for a single speech.
Cooper responded with a two-step plan:
@ryanlcooper
1) become president
2) do not enforce laws against securities or mortgage fraud https://twitter.com/maxbsawicky/status/909782618631294977
Others reacted similarly to the former president's lucrative speeches, noting that given Obama's continued power over the direction of the Democratic Party — which was demonstrated in his successful push for former Labor Secretary Tom Perez to become chair of the Democratic National Committee over Rep. Keith Ellison (Democrat-Minnesota.) — is reason enough for him to abandon the Wall Street circuit.
This quote from Revolving Door Project's @jeffhauser points to why these speeches will be an ongoing issue for Dems. pic.twitter.com/TMqAGmYeoz
— Andrew Kreighbaum (@kreighbaum) September 18, 2017
‘This is a really crappy thing to do to the people who poured their hearts into his campaigns and administration,’ concluded Matt Stoller, a fellow at the Open Markets Institute. ‘Hillary Clinton publicly talking about why she lost [the 2016 election] is far healthier than private speeches to the Carlyle Group.’
For investigative journalist Nomi Prins, Obama's Wall Street speeches are indicative of the deep, inescapable influence the nation's largest financial institutions exert over political discussion and policy in the United States.
‘Wall Street knows no party,’ Prins concluded.
Dat columnist Heijne desondanks bleef volhouden dat er sprake was van ‘het op idealen van de Verlichting gebaseerde wereldbeeld van Obama,’ zegt niets over ‘de eerste zwarte president’ in de VS, maar alles over de in de polder zo geprezen opiniemaker van de gevestigde orde. Als propagandist is niets te absurd voor onze Bas. Met het simplisme van een populist vertelde hij zijn publiek wat het grote verschil was tussen de VS en Rusland: ‘Hier de mensheid, daar de natie. Hier de gemeenschap op basis van gelijkheid, daar de superioriteit van de eigen cultuur.’ Zo op het eerste gezicht klinkt deze demagogie reuze aardig, maar bij nadere beschouwing blijkt Heijne ook in dit geval de feiten te verzwijgen. Hier wat cijfers over de ‘gelijkheid’ in de Verenigde Staten:
Just prior to President Obama's 2014 State of the Union Address, media reported that the top wealthiest 1% possess 40% of the nation's wealth; the bottom 80% own 7%; similarly, but later, the media reported, the ‘richest 1 percent in the United States now own more additional income than the bottom 90 percent.’ The gap between the top 10% and the middle class is over 1,000%; that increases another 1,000% for the top 1%. The average employee ‘needs to work more than a month to earn what the CEO earns in one hour.’ Although different from income inequality, the two are related. In Inequality for All — a 2013 documentary with Robert Reich (Amerikaanse econoom, hoogleraar, en voormalig minister van Werkgelegenheid. svh) in which he argued that income inequality is the defining issue for the United States — Reich states that 95% of economic gains went to the top 1% net worth (HNWI) since 2009 when the recovery allegedly started.
Hoe kan een Hollandse opiniemaker beweren dat in de VS een ‘gemeenschap op basis van gelijkheid’ bestaat, terwijl de voormalige minister van Werkgelegenheid verklaart dat ‘inkomensongelijkheid de alles bepalende kwestie voor de VS’ is? Dat kan alleen omdat Heijne een intellectueel corrupte broodschrijver is. Bij gebrek aan kritiek kan hij onweersproken zich publiekelijk afvragen hoe ‘een leider van een economisch derderangs wereldmacht erin slaagt het in alle opzichten superieure Amerika zo te ontregelen’? Welnu, waaruit blijkt dat ‘Amerika’ werkelijk ‘in alle opzichten superieur’ is? Blijkt dit uit de volgende feiten?:
There is a reason that most countries polled in December 2013 by Gallup called the United States the greatest threat to peace in the world, and why Pew found that viewpoint increased in 2017.
But it is a reason that eludes that strain of U.S. academia that first defines war as something that nations and groups other than the United States do, and then concludes that war has nearly vanished from the earth.
Since World War II, during a supposed golden age of peace, the United States military has killed or helped kill some 20 million people, overthrown at least 36 governments, interfered in at least 84 foreign elections, attempted to assassinate over 50 foreign leaders, and dropped bombs on people in over 30 countries. The United States is responsible for the deaths of 5 million people in Vietnam, Laos, and Cambodia, and over 1 million just since 2003 in Iraq.
Since 2001, the United States has been systematically destroying a region of the globe, bombing Afghanistan, Iraq, Pakistan, Libya, Somalia, Yemen, and Syria, not to mention the Philippines. The United States has ‘special forces’ operating in two-thirds of the world’s countries and non-special forces in three-quarters of them.
See also How Many Millions Have Been Killed in America’s Post-9/11 Wars? Part 3: Libya, Syria, Somalia and Yemen by Nicolas Davies
The U.S. government as of 2017 provided military aid to 73% of the world’s dictatorships.
U.S. weapons are used on both sides of many wars.
In an attempt to quantify U.S. warmaking, I’ve copied below lists from these sources:
>> William Blum: America’s Deadliest Export: Democracy
>> Dr. Zoltan Grossman: A Century of U.S. Military Interventions
>> James Lucas: U.S. Has Killed More Than 20 Million People
The supreme international crime according to 2017 U.S. media reporting is interfering nonviolently in a democratic election — at least if Russia does it. William Blum, in his book Rogue State, lists over 30 times that the United States has done that. Another study, however, says 81 elections in 47 countries. France 2017 makes that total at least 82. Honduras 2017 makes it 83. Russia 2018 makes it 84.
Deze feiten weerleggen niet alleen Bas Heijne’s bewering dat hier sprake is van ‘het op de idealen van de Verlichting gebaseerde wereldbeeld van’ een ‘gemeenschap op basis van gelijkheid,’ maar tevens zijn overtuiging dat de mensheid te maken heeft met ‘het in alle opzichten superieure Amerika.’ In hetzelfde jaar dat Heijne als opiniemaker van de neoliberale NRC Handelsblad deze propaganda opschreef, benadrukte de Amerikaanse senator Bernie Sanders tegenover ‘graduating students’ dat ‘entering an “oligarchic” society — like one the United States is fast becoming — will demand vigilance and perseverance on their parts.’ Hij vertelde:
Today, the top one-tenth of 1% now owns almost as much wealth as the bottom 90%. Twenty Americans now own as much wealth as the bottom half of America and one family now owns more wealth than the bottom 42 percent of our people. In the last 17 years, while the middle class continues to decline, we have seen a tenfold increase in the number of billionaires. Today in America CEOs are earning almost 350 times more than the average worker makes. In terms of income, while you and your parents are working in some cases two or three jobs, 52 % of all new income goes to the top 1%.
At the same time as we have more income and wealth inequality than any other major nation, 43 million Americans live in poverty, we have the highest rate of childhood poverty of almost any major country in earth, half of older workers have nothing in the bank as they approach retirement and in some inner cities and rural communities, youth unemployment is 20, 30, 40%. Unbelievably, in our country today as a result of hopelessness and despair we are seeing a decline in life expectancy. People are giving up. And they’re turning to drugs, to alcohol, and even to suicide. And because of poverty, racism today in a broken criminal justice system we have more people in jail than any other country on Earth. Those people are disproportionately black, Latino and Native American.
Directly related to the oligarchic economy that we currently have is corrupt political system which is undermining American democracy and it’s important we talk about that and understand that. As a result of the disastrous Citizens United Supreme Court decision, corporations and billionaires are able to spend unlimited sums of money on elections. The result is that today a handful of billionaires are spending hundreds of millions of dollars every single year, often on ugly 30-second TV adds, helping to elect candidates who represent the rich and the powerful get elected.
And we are seeing the results of how oligarchy functions right now in Congress where the Republican leadership wants to throw 23 million American off of health insurance, cut Medicaid by over $800 billion, defund Planned Parenthood, cut food stamps and other nutrition programs by over $200 billion, cut Head Start and after school programs, and by the way, make drastic cuts in Pell grants and other programs that help working class kids be able to go to college.
And, unbelievably, at exactly the same time that they are throwing people off health care, making it harder to people to go to college, they have the chutzpah to provide the $300 billion in tax breaks to the top 1%. In other words, the very, very rich are getting richer and they get huge tax cuts. The working class and the middle class are struggling and they are seeing drastic cuts in life or death programs that could mean survival or not for those families.
Ziehier, de werkelijkheid van Bas Heijne’s ‘gemeenschap op basis van gelijkheid,’ in het ‘in alle opzichten superieure Amerika,’ waarvan op zijn beurt opiniemaker Geert Mak het ‘vitale karakter van de Amerikaanse democratie’ roemt. Ook dit tweetal in het kleinburgerlijke Nederland zo geprezen propagdandisten, in dienst van de neoliberale wanorde, getuigen van het schrikbarend gebrek aan intellectuele integriteit. Dit is het niveau van het zelfbenoemde ‘gidsland,’ terwijl buitenlandse intellectuelen van wereldnaam, hun publiek met de neus op de feiten drukken, door -- in de woorden van de Brits-Indiase filosoof Pankaj Mishra -- te stellen dat wij allen:
live today in a vast, homogeneous world market, in which human beings are programmed to maximize their self-interest and aspire to the same things, regardless of their difference of cultural background and individual temperament.
Meer over de Hollandse Makkianen de volgende keer, in het besef dat zij 'net zo door en door geïnfecteerd' zijn 'als een straathoer met syfilis.'
Wanneer Geert Mak lovend spreekt over het ‘vitale karakter van de Amerikaanse democratie,’ dan verzwijgt hij bewust dat al een halve eeuw lang rond de 45 procent van de Amerikaanse kiesgerechtigden niet meer stemt tijdens de presidentsverkiezingen, en bijna tweederde niet meer tijdens de tussentijdse Congresverkiezingen. Met als gevolgd dat nu de helft van de 'volksvertegenwoordigers' in Washington bestaat uit miljonairs. Niet voor niets bezit Nancy Pelosi, de partijleidster van de Democratische Partij in het Huis van Afgevaardigden, 120 miljoen dollar, en is daarmee één van de rijkste parlementsleden in de VS, het imperium waar 'Money Talks.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten