Hamde Abu RahmaFollow
This is painful and sad.
This painful picture of the palestinian child Muhammad Tamimi from Nabi Saleh, near Ramallah city in the west bank, was taken after he was shot and badly injured by the Israeli occupation forces a week ago.
He was hiding behind a wall during the weekly demonstration, when he raised his head to look, a soldier shot a rubber bullet in his face. The bullet entered his jaw and went all the way to the back of his head.
This painful picture of the palestinian child Muhammad Tamimi from Nabi Saleh, near Ramallah city in the west bank, was taken after he was shot and badly injured by the Israeli occupation forces a week ago.
He was hiding behind a wall during the weekly demonstration, when he raised his head to look, a soldier shot a rubber bullet in his face. The bullet entered his jaw and went all the way to the back of his head.
This happened only five months after he was released from prison where he served three months. Muhammad is 15 years old. He was in a medically induced coma for five days. They had to take away a part of his skull to relieve the pressure from his brain. The doctors will put it back in six months.
Muhammad is also the cousin of Ahed Tamimi, the Palestinian child who is currently being held in prison for standing up against the Israeli occupation army who shot her other cousin ,
#freepalestine
#freepalestine
1 opmerking:
Een 2 Apartheids-staten oplossing?
In de video die gemaakt is vlak na de operatie ziet het jochie er nog verschrikkelijker uit. Een wonder overigens dat hij het overleefd heeft en dat lag ook niet bepaald in de lijn der verwachtingen toen soldaten het nodig vonden dezelfde dag nog bij het huis van zijn zestienjarige nichtje te komen provoceren met de bedoeling de familie, die woest was omdat ze al andere doden te betreuren heeft, te kunnen arresteren. Of hij er zonder hersenschade vanaf kwam, wat ernstig te betwijfelen valt, zal nog moeten blijken. Hoeveel hechtingen zitten er eigenlijk in dat mismaakte 11-jarige koppie?
Wie nog twijfelt aan de term Apartheids-staat doet er goed aan het volgende artikel uit Counterpunch te lezen waarin uit de doeken wordt gedaan hoe binnen het Israelische rechtssysteem en het gevangeniswezen Palestijnen categorisch anders behandeld worden dan joodse ingezetenen. Niets - voor waar Israel zich hiermee schuldig aan maakt - is beter op z'n plaats dan de term Apartheid, het volstaat niet eens omdat mishandeling bij arrestaties ook nog eerder regel dan uitzondering zijn, zelfs waar het kinderen betreft, en ononderzocht/onbestraft blijven. Vlak na de kerstdagen, en dus nadat dit artikel het licht zag, werd in de knesset een verregaand wetsvoorstel gedaan om exclusief Palestijnse gevangenen te kunnen executeren. De massale detentie van de apart te behandelen Palestijnse bevolking dient verder ook nog eens om politieke kopstukken monddood te maken,te immobiliseren zonder dat een tenlastelegging van enig strafbaar feit of een vorm van proces vereist is (administatieve detentie) en om kinderen vroegtijdig te kunnen intimideren en te traumatiseren.
'While criminal liability begins at age 12 for Palestinians and Israelis alike, under the military system Palestinians can be tried as adults at age 16. For Israelis, the age of majority for trial as an adult in a civilian court is 18. This two year difference, without physical distinction of consequence, can mean the difference of many years in sentence should a conviction ensue. In some cases, it can literally mean a variance between a few years in prison versus decades upon conviction.
For those Palestinian detainees who have been accorded a military trial in the Occupied Territory, the conviction rate is but a bit short of 100%. All military trials are undertaken by a judge and not a jury.
Although the United Nations has repeatedly held that the military justice system in the Occupied Territory violates international law, it has done nothing to ensure equal protection to hundreds of thousands denied justice by virtue of being Palestinian and nothing else.' In the Occupied Territory, Two Kinds of Justice - Stanley Cohen for Counterpunch
Een reactie posten