REDACTIONEEL COMMENTAAR
NRC bedrijft dubieuze, insinuerende journalistiek
NRC publiceerde onlangs een artikel naar aanleiding van een vaag vermoeden van de inlichtingendienst AIVD dat Rusland zou proberen om de beeldvorming in Nederland over Rusland te beïnvloeden. “Harde bewijzen geeft de inlichtingendienst niet”, aldus NRC. Maar dat deert de NRC niet, want wie heeft er hard bewijs of concrete beschuldigingen nodig als je ook prima kan volstaan met insinuaties en verdachtmakingen?
Er wordt in het bewuste artikel ook een alinea of twee aan Novini gewijd. De NRC heeft ons op de keper beschouwd maar weinig aan te wrijven. Er zou sprake zijn ‘pro-Russische geluiden’. Maar ja, als er bij websites als TPO en Geen Stijl kennelijk al sprake is van ‘pro-Russische geluiden’, dan is er kennelijk ook niet veel voor nodig om daarbij ingedeeld te worden. Er wordt vermeld dat er een keer een artikel – van een Duitse academicus – is overgenomen op Novini, dat oorspronkelijk is gepubliceerd op de website van de denktank Katehon, waar ook Alexander Doegin bij betrokken is. Is dit nou die beruchte ‘Russische beïnvloeding’?
De journalist van dienst kan zich kennelijk weinig voorstellen bij de Amerikanisering waarop Kisoudis in zijn artikel duidt. Dat bewijst ironisch genoeg waarop Kisoudis doelt. Nederlandse journalisten vinden het vanzelfsprekend dat allerlei Amerikaanse gezichtspunten en benaderingen worden overgenomen – ook van Amerikaanse denktanks bijvoorbeeld, maar kunnen zich niet voorstellen dat iemand uit eigen overtuiging tot een oordeel komt waarin de Russische opstelling op het wereldtoneel er gunstiger af komt dan men het in Washington en Brussel wil zien.
Blijf op de hoogte van nieuws, opinie en achtergronden: Volg Novini!
Hoe vaak nemen Nederlandse dagbladen geen artikelen over uit Amerikaanse dagbladen? Moeten we daar dan ook niet van ‘Amerikaanse beïnvloeding’ spreken? En dat is dan alleen nog maar de meest zichtbare vorm. Men ziet er geen been in om die stukken over te nemen, dus de Amerikaanse beïnvloeding heeft kennelijk al plaats gevonden. Dat is de politieke en culturele hegemonie van Amerika waarop Kisoudis doelde: Het is voor journalisten, voor politici en voor veel anderen vanzelfsprekend om ‘pro-Amerikaans’ te denken. Dat is zelfs zo vanzelfsprekend dat men het zelf niet meer als zodanig herkent. Als er iemand anders denkt of zaken anders beoordeelt en daar lucht aan geeft, dan moet er wel sprake zijn van een sinister complot. Als alternatieve media complottheorieën debiteren dan doet men daar lacherig over, maar als de AIVD zonder concreet te worden het bestaan van een contourloos complot suggereert, dan neemt de NRC dat zeer serieus en verzint gedienstig de rest er zelf bij.
Laten we wel wezen: Journalisten van de NRC kijken naar de wereld, denken even na over hoe ze denken dat de vork in de steel zit en schrijven dat op. Bij Novini doen we hetzelfde, we komen alleen tot andere conclusies. Het etiket ‘pro-Russisch’ is daarbij wat ons betreft misplaatst, we willen gewoon een realistisch beeld geven, doen dat soms op basis van een andere selectie feiten dan NRC en taxeren sommige zaken misschien anders.
Als redactie van Novini hadden we best willen overwegen een gesprek te voeren met een journalist van de NRC, zoals we ook wel eens met anderen spreken. Daarin hadden we dergelijke nuances kunnen bespreken, zaken uit kunnen leggen, misverstanden weg kunnen nemen. Maar NRC heeft in plaats daarvan ervoor gekozen om – zonder enig contact met onze redactie – een suggestief beeld van Novini neer te zetten. Dat is een journalistiek medium onwaardig. Zo worden er niet alleen ongefundeerde verdachtmakingen aan de man gebracht maar ook feitelijke onjuistheden. Zo maakt het feit, dat sommige redacteurs en medewerkers van Novini christelijk en/of conservatief zijn, Novini als zodanig nog niet tot een medium van “conservatief christelijke signatuur”. Novini heeft immers ook niet-gelovige en progressieve medewerkers en een heel divers publiek.
Maar ach, dat zijn allemaal feiten en nuances waar NRC geen belangstelling voor had, ze meenden immers al genoeg te weten om een tendentieus stukje te kunnen schrijven. Puike journalistiek hoor!
4 opmerkingen:
Fake News,Washington Post,Guardian,New York Times etc....natuurlijk,de NRC kon niet achter blijven, het gaat tenslotte om "what sells" ,niet om de waarheid....
Hierbij verklaar ik plechtig pro-Rusland te zijn.
Wie dat verwart met pro-Poetin is een dwaas.
Wel ben ik tevens fel anti de anti-Poetini.
Dat zijn machtshongerige schoften die met een levensgevaarlijk spel bezig zijn.
"Hoe vaak nemen Nederlandse dagbladen geen artikelen over uit Amerikaanse dagbladen? Moeten we daar dan ook niet van ‘Amerikaanse beïnvloeding’ spreken?"
De vraag stellen is hem beantwoorden.
NRC --ik zeg het nogmaals-- is Der Stürmer, in Atlantische dienst.
De smerigste verdachtimakingen t.a.v. van individuen en instellingen die zich
niet in de party-line kunnen vinden.
Een reactie posten