Paul Scheffer is een andere petite bourgeois die ik al heel lang ken, en die afkomstig is uit de stal van De Groene Amsterdammer, toen links en progressief nog in was. In een brochure die uitgeverij Lemniscaat me deze week opstuurde, lees ik dat Scheffer in een 'essay,' getiteld De vrijheid van de grens dat 'voorjaar 2016' verschijnt,
niet de grenzen van de vrijheid [onderzoekt], maar de vrijheid van de grens. Met de nodige filosofische distantie stelt hij de vraag of een open samenleving niet pas ontstaat door een ruimtelijke afbakening. Anders gezegd: om hoeveel begrenzing vraagt de beschaving?
Het staat er allemaal echt. 'De beschaving' is vanzelfsprekend voor een witte Eurocentrische denker de christelijke westerse 'beschaving,' die vijf eeuwen lang haar hegemonie met genocide en mateloos geweld heeft afgedwongen, en waarover de Amerikaanse politicoloog Samuel Huntington in The Clash of Civilizations and the Remaking of World Order (1996) vaststelde dat
The West won the world not by the superiority of its ideas or values or religion, but rather by its superiority in applying organized violence. Westerners often forget this fact, non-Westerners never do.
Maar in de polder kan het ijdele gezwets van een Paul Scheffer onweersproken doorgaan voor 'filosofische distantie.' En de 'open samenleving' waarover hij spreekt is die van de neoliberale ideologie, die 85 miljardairs zo rijk heeft gemaakt dat zij nu evenveel bezitten als de helft van de hele mensheid tezamen, die ieder voor zich van één tot twee dollar per dag moet zien te overleven. De grenzen moeten nu dicht, anders is het afgelopen met alle privileges en loos gezwets van Scheffer en zijn kornuiten. Maar de werkelijkheid kan hij er niet mee bezweren. Hoeveel intelligenter is John Berger, die schreef:
People everywhere -- under very different conditions -- are asking themselves -- where are we? The question is historical not geographical. What are we living through? Where are we being taken? What have we lost? How to continue without a plausible vision of the future? Why have we lost any view of what is beyond a lifetime?
The well-heeled experts answer: Globalization. Post-Modernism. Communications Revolution. Economic Liberalism. The terms are tautological and evasive. To the anguished question of Where are we? the experts murmur: Nowhere!
Might it not be better to see and declare that we are living through the most tyrannical -- because the most pervasive -- chaos that has ever existed? It's not easy to grasp the nature of the tyranny, for its power structure (ranging from the 200 largest multinational corporations to the Pentagon) is interlocking and diffuse, dictatorial yet anonymous, ubiquitous yet placeless. It tyrannizes from offshore -- not only in terms of fiscal law, but in terms of any political control beyond its own. Its aim to delocalize the entire world. It's ideological strategy -- besides which Bin Laden's is a fairy tale -- is to undermine the extent so that everything collapses into its special version of the virtual, from the realm of which -- and this is the tyranny's credo -- there will be a never-ending source of profit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten