Alhoewel het Syrische leger op dit ogenblik perfect stand weet te houden en hier en daar zelfs vooruitgang maakt blijkt dit tegenwoordig niet instaat een nieuwe grote serie doorbraken zoals in 2014 te realiseren. Het zit vermoedelijk aan zijn limiet. Tot frustratie van velen in Syrië en daarbuiten, en tot jolijt van diegenen die het land geheel vernield willen zien, Libië achterna. Een nieuw paradijs voor salafistische terreurbendes.
Militaire strategie
Gisteren heeft de Russische president Vladimir Poetin tijdens een toespraak in de Russische havenstad Vladivostok het nogmaals gehad over de zoektocht van zijn land naar een politieke oplossing voor deze oorlog en de noodzaak voor frontvorming tegen dit terrorisme. Iets waarvoor de VS en de EU weinig of geen interesse lijken te hebben.
Terloops wist Poetin in zijn toespraak echter te melden dat de chefs van de legers van Syrië en enkele zoals hij het noemde ‘nauw betrokken landen’ recent in Moskou bij elkaar aan tafel zaten voor overleg.
Wie die landen zijn is niet geweten maar vermoedelijk betreft het hier naast Rusland minstens Iran, Syrië en Irak. Of China en anderen hierbij betrokken zijn blijft dus onduidelijk. Wel is men klaarblijkelijk al met de militaire strategie bezig.
De indruk ontstaat dus dat men de andere bij de Syrische oorlog betrokken partijen aan het aftoetsen is om te zien in hoeverre zij bereid zijn dit optreden te steunen. Willen zij mee vechten, die openlijk en voluit steunen of die mogelijke invasie stilzwijgend of met alleen symbolisch protest steunen? Het zijn zeer belangrijke vragen.
Dat buiten die eerder genoemde landen anderen op de grond mee zullen vechten is echter uiterst twijfelachtig. De eerder geuite oproep van CD&V-voorzitter Wouter Beke lijkt eerder een kwestie van imagovorming voor zijn partij en figuur en/of een schreeuw van machteloosheid tegenover het feitelijk zelf gecreëerde probleem.
Vladimir Poetin - 13
Vladimir Poetin is hard op zoek naar een oplossing voor de oorlog tegen Syrië en wil kost wat kost komaf maken met het salafistisch gevaar. Daarom kwamen de legerchefs van een aantal betrokken landen in Moskou bij elkaar. De kans dat hij figuurlijk echt zijn vuist toont neemt dus toe.
China ziet zichzelf tegenwoordig als een grootmacht en wil aldus handelen en ook behandeld worden. Wel blijft het op diplomatiek en zeker militair vlak liefst nog zoveel mogelijk op de achtergrond. Achter de schermen speelt het echter de voorbije jaren een steeds prominenter rol.
Het overleg van deze legerchefs zal wel niet over de kwaliteit van de Russische wodka zijn gegaan of de Syrische arak. Een grootschalige actie van de geregelde legers van Iran en Rusland in Syrië en ook Irak kan op termijn dus zeker niet meer uitgesloten worden.
Primordiaal belang
Vermoedelijk zal men in het geval van een militair ingrijpen daarbij eerst de steden Mosoel en Ramadani in Irak en Rakka en Deir Er Zor in Syrië viseren. Het zijn alle vier provinciehoofdsteden die de basisstructuur van ISIS vormen van waaruit het zijn aanvallen kan uitvoeren.
Voor Syrië, Irak, Iran en Rusland maar ook voor Pakistan, China, Indië en de Centraal Aziatische republieken is het bestrijden van de salafistische terreur van primordiaal belang. Heeft de EU al eens last van islamistische terreuraanslagen dan zijn die landen daar veel meer het slachtoffer van.
Maar uiteraard is ook Europa meer dan gediend bij het militair uitschakelen van die terreurgroepen. Wat niet wil zeggen dat het door die Arabische Golfstaten verspreide salafisme door dit optreden definitief verslagen zou zijn. Zolang men geen halt toeroept aan de bekeringsijver van het Huis van Saoed blijft dit probleem bestaan.
BTR 82 - 3
Het spiksplinternieuwe Russische pantservoertuig BTR 82A (1) welke pas sinds 2014 in dienst is bij het Russische leger en dat van Kazakhstan werd onlangs geleverd aan de Syrische strijdkrachten en voor zover geweten al ingezet bij de strijd om de stad Zabadani in het zuiden van het Qalamoengebergte en bij al Ghaab, een vruchtbaar plateau aan de grenzen van de provincies Hama, Idlib en Latakia. In beide gevallen ogenschijnlijk met succes.
Het voor zover te zien volledig ontbreken van enige buitenlandse reactie op die toch wel heel belangrijke en publieke Russische mededeling is trouwens opvallend. Voordien stelde de VS wel dat de gemelde toename van Russische wapenleveringen aan Syrië, waaronder het ultramoderne pantservoertuig BTR 82A, destabiliserend kon werken. Verder ging de kritiek echter niet. Ook Saoedi Arabië reageerde gelijkaardig.
Een gezamenlijk Russisch-Iraans optreden zou natuurlijk bij de Golfstaten voor veel protest kunnen zorgen, het zou wel op een voor hen handige wijze komaf maken met vooral ISIS dat zich graag in de plaats ziet van de salafistische dictaturen op het Arabisch schiereiland.
Willy Van Damme
1) De BTR 82A heeft een dieselmotor van 300 pk, kan 600 km ver rijden en een snelheid halen van 100 km per uur. Het is een amfibisch voertuig dat in staat is om 10 manschappen te vervoeren in een systeem met airconditioning en daarbij beschikt over een zeer stevige vuurkracht instaat om andere pantservoertuigen te vernielen.
De BTR 82A kan continu 24 uur opereren en ook ‘s nachts de vijand detecteren met de mogelijkheid om via zijn elektronische systemen vijandelijke doelwitten tot 3 km ver te ontdekken en uit te schakelen. Hij weegt meer dan 15 ton. Hoeveel men er aan Syrië leverde is een militair geheim. De levering toont nogmaals aan welk belang Moskou aan Syrië hecht.