Aangrijpende reportage van Sky News in Gaza
Since the first Lebanon war over 30 years ago, Israel's main strategy has
been killing Arabs. The current atrocious war in Gaza is no different.
By Gideon Levy <http://www.haaretz.com/misc/writers/gideon-levy-1.402> |
02:42 13.07.14 |
The goal of Operation Protective Edge is to restore the calm; the means:
killing civilians. The slogan of the Mafia has become official Israeli
policy. Israel sincerely believes that if it kills hundreds of Palestinians
in the Gaza Strip, quiet will reign. It is pointless to destroy the weapons
stores of Hamas, which has already proved capable of rearmament. Bringing
down the Hamas government is an unrealistic (and illegitimate) goal, one
that Israel does not want: It is aware that the alternative could be much
worse. That leaves only one possible purpose for the military operation:
death to Arabs, accompanied by the cheering of the masses.
The Israel Defense Forces already has a “map of pain
<http://www.haaretz.com/news/diplomacy-defense/.premium-1.604109>,” a
diabolical invention that has replaced the no less diabolical “bank of
targets,” and that map is spreading at a sickening pace. Watch Al Jazeera
English, a balanced and professional television channel (unlike its Arabic
sister station), and see the extent of its success. You won’t see it in
Israel’s “open” broadcast studios, which as usual are only open to the
Israeli victim, but on Al Jazeera you will see the whole truth, and perhaps
you will even be shocked.
The bodies in Gaza are piling up, the desperate, constantly updated
tabulation of mass killing that Israel boasts of, which already numbers
dozens of civilians, including 24 children as of noon on Saturday; hundreds
of people injured, in addition to horror and destruction. One school and
one hospital have already been bombed. The aim is to strike homes, and no
amount of justification can help: It’s a war crime, even if the IDF calls
them “command-and-control centers” or “conference rooms.” Granted, there
are strikes that are much more brutal than Israel’s, but in this war, which
is nothing other than mutual attacks on civilians — the elephant against
the fly — there aren’t even any refugees. In contrast to Syria and Iraq, in
the Gaza Strip the inhabitants do not have the luxury of fleeing for their
lives. In a cage, there’s nowhere to run.
Since the first Lebanon war, more than 30 years ago, the killing of Arabs
has become Israel’s primary strategic instrument. The IDF doesn’t wage war
against armies, and its main target is civilian populations. Arabs are born
only to kill and to be killed, as everyone knows. They have no other goal
in life, and Israel kills them.
One must, of course, be outraged by the modus operandi of Hamas: Not only
does it aim its rockets at civilian population centers in Israel, not only
does it position itself within population centers — it may not have an
alternative, given the crowded conditions in the Strip — but it also leaves
the Gazan civilian population vulnerable to Israel’s brutal attacks,
without seeing to a single siren, shelter or protected space. That is
criminal. But the barrages of the Israel Air Force are no less criminal, on
account of both the result and the intent: There isn’t a single residential
building in the Gaza Strip that is not home to dozens of women and
children; the IDF cannot, therefore, claim that it does not mean to hurt
innocent civilians. If the recent demolition of the home of a terrorist in
the West Bank still stirred a weak protest, now dozens of homes are being
destroyed, together with their occupants.
Retired generals and commentators on active duty compete to make the most
monstrous proposal: “If we kill their families, that will frighten them,”
explained Maj.Gen. (res.) Oren Shachor, without batting an eyelid. “We must
create a situation such that when they come out of their burrows, they
won’t recognize Gaza,” others said. Shamelessly, without question — until
the next Goldstone investigation.
A war with no goal is among the most despicable of wars; the deliberate
targeting of civilians is among the most atrocious of means. Terror now
reigns in Israel as well, but it’s unlikely there is a single Israeli who
can imagine what it’s like for Gaza’s 1.8 million inhabitants, whose
already miserable lives are now totally horrific. The Gaza Strip is not a
“hornet’s nest,” it is a province of human desperation. Hamas is not an
army, far from it, despite all the fear tactics: If it really did build
such a sophisticated network of tunnels there, as is claimed, then why
doesn’t it build Tel Aviv’s light rail network, already?
The 1,000-sortie and 1,000 tons of explosives marks have almost been
reached, and Israel is waiting for the “victory picture” that has already
been achieved: Death to Arabs.
http://www.haaretz.com/opinion/.premium-1.604653
| The following paid, sponsored message from Jewish Voice for Peace was sent to you via The Nation. ------------------------------------------ |
|
------------------------------------------
This email is a paid ad; not an endorsement or a reflection of editorial policy and it does not in any way determine the content of The Nation or TheNation.com.
To unsubscribe from all Nation emails, click here. You can also update your email preferences.
Privacy Policy | Contact Us | How to Advertise | Donate The Nation Magazine 33 Irving Place New York, NY 10003
Beste,
Gelieve in bijlage en hieronder een brief te vinden van de Noorse dokter Mads Gilbert die al een week op de spoedafdeling in Gaza-Stad werkt. Zijn brief verscheen eerder in het Engels op Middle East Monitor: https://www.middleeastmonitor.com/articles/middle-east/12920-letter-from-gaza-by-a-norwegian-doctor/
Vrijwillig medewerker Palestina Solidariteit
--- Brief uit Gaza door een Noorse dokter Beste vrienden, Gisterennacht was extreem. De “grondinvasie” resulteerde in ladingen verminkte, verscheurde, bloedende, bibberende, stervende – alle soorten gewonde Palestijnen. Alle leeftijden, allemaal burgers, allemaal onschuldig. De helden van de ambulances in Gaza werken shiften van 12 tot 24 uur. Grijze gezichten van vermoeidheid van de onmenselijke werklast (de werknemers van het Shifa ziekenhuis zijn de laatste vier maanden nog niet betaald). Ze verlenen hulp, wijzen slachtoffers de weg, proberen de onvatbare chaos te begrijpen. Een chaos van lichamen, ledematen, wandelende of niet-wandelende, ademende of niet-ademende mensen. MENSEN! Ze worden, alweer, behandeld als dieren door “het meest morele leger ter wereld”. (Ziek!) Mijn respect voor de gewonden is eindeloos, hun vastberadenheid te midden van de pijn, hun doodsangst en shock. Mijn bewondering voor het personeel en vrijwilligers is eindeloos. Mijn nabijheid tot de Palestijnse “sumud” geeft me kracht, hoewel ik op sommige ogenblikken wil schreeuwen, iemand dichtbij houden, de huid en het haar van een warm kind wil inademen, bedekt in het bloed, onszelf beschermen in een eindeloze omhelzing. Maar dat kunnen we ons niet veroorloven, en zij hun ook niet. Grijze gezichten – OH NEE niet wéér een lading van tientallen verminkte en bloedende mensen, er liggen nog steeds plassen bloed op de grond van de operatiekamer. Bergen van bebloed verband om op te ruimen. Ach – de schoonmakers, overal, snel het bloed en afgedankt weefsel wegvegend. Haar, kledij, buisjes – de overblijfselen van de dood, worden allemaal weggebracht. Om later herhaald te worden. Er kwamen meer dan 100 gevallen naar Shifa in de afgelopen 24 uur. Genoeg voor een groot, goed opgeleid ziekenhuis dat alles heeft, maar hier hebben we geen elektriciteit, geen water, geen medisch wegwerpmateriaal, die nodig zijn voor chirurgie, geen operatietafels, geen instrumenten of monitors – ze zijn allemaal verroest en zien eruit alsof ze uit het museum gestolen zijn. Maar ze klagen niet, deze helden. Ze zetten voort, als strijders, kop naar boven, vastberaden. Terwijl ik deze woorden naar jou schrijf, alleen op bed, vloeien mijn tranen. De warme maar nutteloze tranen van pijn en verdriet, woede en angst. Dit kan niet echt zijn! Meneer Obama – heeft u een hart? Ik nodig u uit – verblijf één nacht – één nacht maar – met ons in het Shifa ziekenhuis. Misschien vermomd als kuispersoneel. Ik ben er 100% van overtuigd dat zoiets de geschiedenis zou veranderen. Niemand met een hart EN macht zou kunnen wegwandelen van een nacht in Shifa, zonder vastbesloten te zijn om de slachting van de Palestijnse mensen te beëindigen. Maar de hartelozen en genadelozen hebben hun berekeningen gemaakt en planden een andere “dahya” – slachting, op Gaza. De rivieren van bloed zullen blijven stromen in de komende nacht. Ik hoor ze hun oorlogsinstrumenten stemmen. Alstublieft. Doe wat u kan. Dit kan NIET voortduren. Prof.-Dr. Mads Gilbert, Klinisch Hoofd Departement van Urgentiegeneeskunde Universitair Ziekenhuis van Noord Noorwegen
Brief uit Gaza door een Noorse dokter
Beste vrienden,
Gisterennacht was extreem. De “grondinvasie” resulteerde in ladingen verminkte, verscheurde, bloedende, bibberende, stervende – alle soorten gewonde Palestijnen. Alle leeftijden, allemaal burgers, allemaal onschuldig.
De helden van de ambulances in Gaza werken shiften van 12 tot 24 uur. Grijze gezichten van vermoeidheid van de onmenselijke werklast (de werknemers van het Shifa ziekenhuis zijn de laatste vier maanden nog niet betaald). Ze verlenen hulp, wijzen slachtoffers de weg, proberen de onvatbare chaos te begrijpen. Een chaos van lichamen, ledematen, wandelende of niet-wandelende, ademende of niet-ademende mensen. MENSEN!
Ze worden, alweer, behandeld als dieren door “het meest morele leger ter wereld”. (Ziek!)
Mijn respect voor de gewonden is eindeloos, hun vastberadenheid te midden van de pijn, hun doodsangst en shock. Mijn bewondering voor het personeel en vrijwilligers is eindeloos. Mijn nabijheid tot de Palestijnse “sumud” geeft me kracht, hoewel ik op sommige ogenblikken wil schreeuwen, iemand dichtbij houden, de huid en het haar van een warm kind wil inademen, bedekt in het bloed, onszelf beschermen in een eindeloze omhelzing. Maar dat kunnen we ons niet veroorloven, en zij hun ook niet.
Grijze gezichten – OH NEE niet wéér een lading van tientallen verminkte en bloedende mensen, er liggen nog steeds plassen bloed op de grond van de operatiekamer. Bergen van bebloed verband om op te ruimen. Ach – de schoonmakers, overal, snel het bloed en afgedankt weefsel wegvegend. Haar, kledij, buisjes – de overblijfselen van de dood, worden allemaal weggebracht. Om later herhaald te worden. Er kwamen meer dan 100 gevallen naar Shifa in de afgelopen 24 uur. Genoeg voor een groot, goed opgeleid ziekenhuis dat alles heeft, maar hier hebben we geen elektriciteit, geen water, geen medisch wegwerpmateriaal, die nodig zijn voor chirurgie, geen operatietafels, geen instrumenten of monitors – ze zijn allemaal verroest en zien eruit alsof ze uit het museum gestolen zijn. Maar ze klagen niet, deze helden. Ze zetten voort, als strijders, kop naar boven, vastberaden.
Terwijl ik deze woorden naar jou schrijf, alleen op bed, vloeien mijn tranen. De warme maar nutteloze tranen van pijn en verdriet, woede en angst. Dit kan niet echt zijn!
Meneer Obama – heeft u een hart?
Ik nodig u uit – verblijf één nacht – één nacht maar – met ons in het Shifa ziekenhuis. Misschien vermomd als kuispersoneel.
Ik ben er 100% van overtuigd dat zoiets de geschiedenis zou veranderen.
Niemand met een hart EN macht zou kunnen wegwandelen van een nacht in Shifa, zonder vastbesloten te zijn om de slachting van de Palestijnse mensen te beëindigen.
Maar de hartelozen en genadelozen hebben hun berekeningen gemaakt en planden een andere “dahya” – slachting, op Gaza.
De rivieren van bloed zullen blijven stromen in de komende nacht. Ik hoor ze hun oorlogsinstrumenten stemmen.
Alstublieft. Doe wat u kan. Dit kan NIET voortduren.
Prof.-Dr. Mads Gilbert,
Klinisch Hoofd
Departement van Urgentiegeneeskunde
Universitair Ziekenhuis van Noord Noorwegen
|
Geen opmerkingen:
Een reactie posten