 | ISIS en Irak – Het westerse bankroet in het Midden-Oosten en de Saoedische oorlogszuchtby willyvandamme |
Zelden in de geschiedenis heeft het Westen zo zijn totale incompetentie aan de wereld getoond als met haar beleid van de laatste vijfendertig jaar in het Midden-Oosten. Vermoedelijk heel veel duizenden miljarden dollar werden uitgegeven met als resultaat een gebroken regio en een steeds sterker wordende jihadistische terreur, niet alleen in die regio maar ook hier. De opmars in Irak van de ISIS, Islamitische staat van Irak en al Sham (1), toont dit nogmaals aan.
Iraaks-Iraanse oorlog
Was de bemoeienis van de VS en de EU tot 1979 qua aangerichte schade nog vrij beperkt – er was natuurlijk de grote schande van de Palestijnen en de zionistische heilstaat – dan ging het sindsdien van kwaad naar alsmaar erger. De regio laveerde onder westerse en Israëlische leiding van de ene oorlog naar de andere burgeroorlog. Bloed vloeide niet bij beken maar soms met ganse rivieren.
Eerst moest de VS zo nodig een sadist als Saddam Hoessein in Irak aan de macht brengen en in Iran Ayatollah Khomenei en zijn theocratische staat. Wat dan resulteerde in de eerste echte oorlog tussen islamitische landen in de regio. Hij duurde bijna 10 jaar en resulteerde in vermoedelijk een miljoen doden.
De Iraanse Opperste Leider Ayatollah Ali Hosseini Khamenei met een foto van Ruhollah Khomeini die in 1979 met westerse steun in Iran aan de macht werd gebracht. Onder nationalistische druk keerde Khomeini zich in het openbaar wel tegen de VS. In stilte bleven bepaalde contacten wel lopen.
Met westerse regeringen die aan beide kanten – ondanks een door hen zelf gevraagd wapenembargo – driftig wapentuig leverden. Er zo voor zorgend dat de oorlog desnoods tot de laatste Irakees en Iraniër zou voortduren. Wat waarschijnlijk ook het idee was. De pret in Washington en Israël kon niet op.
Irak in stukken hakken
Daarna lokte men Saddam Hoessein in Koeweit en legde men Irak nadien een voorheen nooit gezien handelsembargo op. Ook Iran kreeg trouwens met zo’n embargo af te rekenen. Maar voor Madeleine Albright, toen minister van Buitenlandse Zaken, was dat geen probleem. Dat er zo mogelijks een 500.000 Iraakse kinderen van ontbering stierven kon haar, zoals zij zelf zegde, niets schelen.
En na dit massamoordend embargo begonnen de VS en onder meer het Verenigd Koninkrijk aan de bezetting van Irak. En wat deed men? Eerst liet men al de musea plunderen en vernietigde men alle staatsstructuren om nadien sectaire politieke partijen mee op te richten.
Onder meer de huidige Amerikaanse vicepresident Joe Biden sprak zelfs openlijk over het in stukken hakken van het land. En dat leek ook de niet publiek geuite bedoeling van de VS en zijn Israëlische vrienden. Het land moest alleszins zo kapot mogelijk.
De Amerikaanse vicepresident Joe Biden was in het verleden een hevig voorstander van het in stukken hakken van Irak. ISIS zorgt er nu voor dat zijn wensen wel eens werkelijkheid zouden kunnen worden. Het arme Irak mag blijkbaar niet terug opstaan.
Men stak er wel vele miljarden in maar dat was bijna allemaal nep en veel van dat Amerikaanse geld werd besteed aan Amerikaans materiaal, personeel en opleidingen. Het geld ging gewoon van Washington DC naar Blackwater (nu Academi), General Electric, Bechtel en andere parasieten van het Amerikaanse zakenleven. Het waren als het ware de veertig rovers uit het verhaal van Ali Baba.
Arabische Lente
Maar die vernielzucht was voor de VS nog niet voldoende en dus stak men van wal met de volgende fase van dit vernietigingsplan dat minstens even destructief is als wat Hitler deed in WO II. Men destabiliseerde al de seculiere Arabische regeringen om er in de plaats een stel shariafanaten te instaleren.
Dit uiteraard zogenaamd in naam van de vrijheid – een in wezen inhoudsloos begrip – democratie en zelfs de mensenrechten. De westerse media, gevoed door een of meerdere malafide PR-bureaus, sprak van de ‘Arabische lente’. En dat klonk goed, heel goed. Tot de ontnuchtering kwam en alles een gigantisch nachtmerrie bleek. Eentje made in USA.
En ook het seculiere Syrië moest uiteraard voor de bijl. Onder impuls van de VS, Israël en Saoedi-Arabië zou men het tot de laatste steen afbreken. Het was immers een bondgenoot van de Libanese Hezbollah en die had in de zomer van 2006 teveel weerstand geboden tegen Israël. En een Arabier die zich tegen Israël verzet moet voor de zionistische staat als het effe kan vermoord worden.
De vernielzucht van de jihadisten kent nu een vervolg in Irak. Ondertussen zijn de Europese veiligheidsdiensten deels de controle kwijt over die naar Europa teruggekeerde jihadisten. De absolute dwaasheid van onze politieke leiders bewijzend.
En dus bedolf men Syrië als het ware onder de jihadisten, eerst vanuit Irak waar de vrienden van al Qaeda met steun van Saoedi Arabië reeds een oorlogje voerden. Nadien kwamen er daar massa’s vanuit de Arabische wereld, China, de Filippijnen, Rusland, de VS, Pakistan, en Europa bij.
Jihadisten als vrijheidsstrijders
Geen opmerkingen:
Een reactie posten