Tom-Jan Meeus was de eerste man op aarde die wist wat Obama bedoelde.
De NRC bericht:
Verlegen en nerveus, buitengewoon intelligent
en mogelijk iemand met een persoonlijkheidsstoornis.
Vroeger werd het nieuws bepaald door de journalistiek vuistregel: man bijt hond, maar niet hond bijt man, want
dat is ‘normaal.’ Even normaal als dat iemand die 20 kinderen doodschiet aan een ‘persoonlijkheidsstoornis’
lijdt. Dat is geen nieuws. Harry Mulisch vertelde mij eens tijdens een
interview dat de verdediger van Adolf Eichmann als verzachtende omstandigheid
aanvoerde dat zijn client toen hij adolescent was van zijn motor was gevallen
en toen een hersenbeschadiging had opgelopen. Zijn client was niet normaal toen hij zijn misdaden had begaan, en kon dus niet toerekeningsvatbaar worden beschouwd. De rechter antwoordde simpelweg dat dit geen argument kon zijn omdat iemand
die miljoenen anderen naar de gaskamer stuurt natuurlijk knettergek is, maar
dat wil nog niet zeggen dat hij daarmee ontoerekeningsvatbaar was. Toch meent de NRC dat
de oorzaak van het bloedbad een ‘persoonlijkheidsstoornis’ was. Hoewel, wat in
de kop met grote stelligheid wordt beweerd, wordt in de eerste zin van het
artikel weer ingeslikt door het woord ‘mogelijk.’ Het is fraai voorbeeld
van de huidige journalistieke mores van het avondblad dat zich vroeger een ‘kwaliteitskrant’
achtte.
Nu worden we geconfronteerd met
een paradox. 26 november 2012 was Madeleine Albright opnieuw in
Nederland om reclame te maken voor een nieuw boek waarin zij haar eigen gecultiveerd slachtofferschap uitgebreid uit de doeken doet. De
volgeboekte bijeenkomst bij het John Adams Insititute in Amsterdam werd
voorgezeten door Tom-Jan Meeus, voormalig NRC-correspondent in de VS en een
schoolvoorbeeld van de mainstream in de journalistiek, zoals u hier kunt lezen:
Welnu, gezien het feit dat mevrouw
Albright publiekelijk heeft laten weten dat de dood van een half miljoen Irakese
kinderen onder de vijf jaar ‘de prijs waard is’ geweest en dat dus de
Amerikaanse vernietiging van de Irakese infrastructuur en de vele jaren lange
boycot van het land gerechtvaardigd was, een genocidaal beleid waarvoor zij mede verantwoordelijk was, is er
maar één conclusie mogelijk: collega Tom-Jan Meeus heeft geen morele bezwaren
om een kindermoordenares als Albright ongestoord aan het woord te laten zonder
haar het vuur aan de schenen te leggen, wat we toch mogen verwachten van de vrije pers. Wat is dit voor
journalistiek? Waarom is de ‘schutter,’ die ‘slechts’ 20 blanke
Amerikaanse kinderen dooschoot iemand met een ‘persoonlijkheidsstoornis,’
terwijl Madeleine Albright, die meehielp een half miljoen Arabische kinderen om zeep
te helpen, kennelijk geen ‘persoonlijkheidsstooornis’ heeft? Kortom, aan welke
stoornis lijdt Tom-Jan? En ik meen deze vraag oprecht. Hoe kan iemand in het geval
van Albright een massamoord vergoeilijken dan wel verzwijgen, terwijl in het geval van blanke
kinderen en een blanke ‘schutter’ er onmiddellijk sprake moet zijn van een
‘persoonlijkheidsstoornis’? Wat als de dader een Arabier was geweest? Dan was al snel de kwalificatie ‘moslim terrorist’ gevallen.
Waarom nu niet 'christen terrorist' of ‘joodse terrorist’ als hij joods was geweest?
Vanwaar dat verhulde racisme van de NRC? Waar berust dat op? Nog wat vragen:
there are several questions which will go
unanswered...just as they always do. As I wrote about in regards to James Holmes, the Batman movie killer, there will be no soul searching about
why white men are committing these violent acts. In the present, mass shootings
have been almost the exclusive province of white men.
Wordt het niet hoog tijd om het blanke, christelijke geweld serieus te onderzoeken? Wat mankeren die blanke
allochtoonse in een christelijke cultuur opgegroeide gewelddadige mannen eigenlijk? Waarom zou Tom-Jan Meeus zo ongevoelig zijn dat hij het een eer beschouwde om als gesprekspartner van Albright
op te treden? Kent hij geen schaamtegevoel, is hij zo ambitieus dat daarvoor alles moet wijken, of is hij een racist die het niets interesseert dat een half miljoen Arabische kinderen werd vermoord? Ik bedoel, als het christelijke of joodse kinderen had betreft dan zou er 67 jaar later over deze genocide terecht nog gesproken worden, net als de holocaust.
NEWTOWN, Conn. — First, he killed
his mother.
Nancy Lanza's body was found later
at their home on Yogananda Street in Newtown – after the carnage at Sandy Hook
Elementary School; after a quiet New England town was scarred forever by
unthinkable tragedy; after a nation seemingly inured to violence found itself
stunned by the slaughter of innocents.
Nobody knows why 20-year-old Adam
Lanza killed his mother, why he then took her guns to the school and murdered
20 children and six adults.
But on Friday he drove his mother's
car through this 300-year-old town with its fine old churches and towering
trees and arrived at a school full of the season's joy. Somehow, he got past a
security door to a place where children should have been safe from harm.
2 opmerkingen:
Geachte heer Van Houcke,
Mag ik u erop wijzen dat ik niet op die avond ben geweest? Ik was ziek. Ik heb overigens bewondering voor u. Een journalist onder vuur nemen en dan zelf vergeten een van de basisregeltje - even checken - toe te passen. Diepe buiging.
Hoogachtend,
Tom-Jan Meeus
meneer meeus
zie: http://stanvanhoucke.blogspot.nl/2012/12/tom-jan-meeus-van-de-nrc-18.html
Een reactie posten