Amerikaanse diplomaten horen tot de
beste ter wereld, het land beschikt over voortreffelijke informatiesystemen,
het leger kent geen grenzen, de universiteiten en het State Department
beschikken over briljante strategen en politieke analisten, het Amerikaanse
bedrijfsleven opereert over de hele aardbol.'
Geert Mak. Pagina 463 van Reizen
zonder John.
In deze lofspraak zit een aantal paradoxen, zoals ik eerder al aangegeven
heb. Maar misschien wel de grootste paradox is deze, zoals verwoord door onder
andere de bekendste Amerikaanse columnist van de New York Times
For globalism to work, America can’t be
afraid to act like the almighty superpower that it is.… The hidden hand of the
market will never work without a hidden fist—McDonald’s cannot flourish without
McDonnell Douglas, the designer of the F-15. And the hidden fist that keeps the
world safe for Silicon Valley’s technologies is called the United States Army,
Air Force, Navy and Marine Corps.
— Thomas Friedman, What the World
Needs Now, New York Times, March 28, 1999. Quoted from Backing Up Globalization with Military Might
Om deze immorele kapitalistische ideologie nog eens
te onderstrepen citeer ik een andere Friedman, te weten de Amerikaanse econoom,
Nobelprijswinnar en geestelijk vader van het neoliberalisme Milton Friedman,
die anno 1962 in zijn Capitalism and Freedom de grenzen van het westerse
systeem als volgt omschreef:
there is one and only one
social responsibility of business – to use its resources and engage in
activities designed to increase its profits so long as it stays within the
rules of the game, which is to say, engages in open and free competition,
without deception or fraud.
Met andere woorden: alles, al het maatschappelijke,
moraliteit, schoonheid, humaniteit, geluk etc., moet onderworpen worden aan het
winstprincipe van de enkeling. De gemeenschap moet in dienst staan van de
mammon, de geest moet door de materie worden beheerst, want ‘The point is, ladies and
gentleman, is that greed - for lack of a better word - is good. Greed is right.
Greed works. - Michael Douglas (Gordon Gecko) in Oliver Stone's
1987 film, Wall Street.’ Om voor een groot publiek dat zich
nauwelijks verdiept in de werkelijkheid liet Stone zijn hoofdrolspelers nog
eens de regels van het dodelijke spel uitleggen:
Gordon
Gekko: The richest one percent of this
country owns half our country's wealth, five trillion dollars. One third of
that comes from hard work, two thirds comes from inheritance, interest on
interest accumulating to widows and idiot sons and what I do, stock and real
estate speculation. It's bullshit. You got ninety percent of the American
public out there with little or no net worth. I create nothing. I own. We make
the rules, pal. The news, war, peace, famine, upheaval, the price per paper
clip. We pick that rabbit out of the hat while everybody sits out there
wondering how the hell we did it. Now you're not naive enough to think we're
living in a democracy, are you buddy? It's the free market. And you're a part
of it. You've got that killer instinct. Stick around pal, I've still got a lot
to teach you.
En over de onverzadigbaarheid
van het kapitalisme:
Bud Fox: How much is enough?
Gordon
Gekko: It's not a question of enough, pal. It's a zero sum
game, somebody wins, somebody loses. Money itself isn't lost or made, it's
simply transferred from one perception to another.
Gezien
het succes van deze speelfilm is opmerkelijke nu dat het publiek de boodschap
wel begreep, maar de gehersenspoelde mainstream intellectuelen in het Westen
niet. Het gevolg is dat bijvoorbeeld Mak niet beseft dat zijn ‘briljante strategen en
politieke analisten’ waarover
‘de universiteiten en het State Department beschikken,’ de
Amerikaanse buitenlandse politiek niet bepalen, tenzij de adviezen van de ‘briljante
strategen en politieke analisten’ het ‘leger’ dat ‘geen
grenzen [kent]’ ondersteunen bij het veilig stellen en
uitbreiden van de belangen van ‘Amerikaanse bedrijfsleven’ dat
‘over de hele aardbol [opereert].’ Maar juist dat analyseert Mak niet.
De verbanden ontbreken, de ‘greed’ die de motor is van het Amerikaans militair
geweld, oftewel ‘The hidden hand of the market will never work without
a hidden fist,’ want
‘It's not a question of enough, pal. It's a zero sum
game, somebody wins, somebody loses.’
Alles of niets,
eenvoudiger kan het westerse systeem vanaf de Renaissance niet worden
samengevat. En inderdaad, de Amerikaanse universiteiten beschikken over ‘briljante strategen en politieke
analisten,’ alleen zijn die
gemarginaliseerd. Zij zijn de kritische stemmen, zoals ik via hun boeken en in
mijn interviews met talloze van hen heb gemerkt.
In her book The Shock
Doctrine, author and social activist Naomi
Klein criticized Milton Friedman's ideology and the
principles that guided the economic restructuring that followed the military
coups in countries such as Chile and Indonesia, drawing analogies between the
way that Friedman proposed using the social "shock" of the coups to
create an economic "blank slate" with Ewen
Cameron's controversial medical experiments that used
electroshock therapy to create a mental 'blank slate' in patients
with mental disorders. [75] Based on the extent to which the
application of neoliberal policies has contributed
to income disparities and inequality, [76] both Klein and Noam Chomsky have suggested that the primary role
of neoliberalism was as an ideological cover for capital accumulation by multinational corporations.[77] Chilean economist Orlando Letelier asserted that Pinochet's
dictatorship resorted to oppression because of popular opposition to Chicago
School policies in Chile. [78] http://en.wikipedia.org/wiki/Milton_Friedman
Het is nog altijd de ‘standaardmacht,’
een rol die Rusland, Europa en ook China niet snel zullen overnemen. Zal het zo
blijven? Het valt me, net als Steinbeck, moeilijk om hier na deze reis antwoord
op te geven.
Geert Mak. Pagina 523 van Reizen zonder John.
Allereerst dit, in tegenstelling tot wat Mak hier suggereert was Steinbeck
tegen het eind van zijn leven uiterst somber over de toekomst van de VS zoals
duidelijk werd uit zijn Travels with Charley en zijn brieven aan
presidentskandidaat Adlai Stevenson waarin hij spreekt van een
alles doordringende zenuwgas van
immoraliteit die in de kleuterklas begint en niet stopt voordat het de hoogste
posten heeft bereikt, zowel in het bedrijfsleven als bij de overheid.
De scherpzinnige Steinbeck zag een
nerveuze rusteloosheid, een
honger, een dorst, een brandend verlangen naar iets onbekends – misschien wel
moraliteit.
Een visie die Mak ertoe bracht Steinbeck af te schilderen
als ‘een doemdenker,’ wiens ‘eeuwig sluimerende pessimisme
nu ongegeneerd naar buiten [breekt].’
En wat betreft Mak’s onvermogen ‘na deze reis antwoord op te
geven’ een antwoord te geven
op de vraag of de VS de ‘standaardmacht’ zal
blijven, weet een historicus dat niets zal ‘blijven’ zoals het
eens was. Alles verandert permanent. Om deze waarheid nog eens bevestigd te
zien had Mak de rapporten van de Amerikaanse National Intelligence Council kunnen
lezen.
Over de ‘global trends’ schreef één van
de ‘briljante… politieke analisten,’ professor Michael Klare, een
heldere beschouwing.
Michael T. Klare is a Five Colleges professor of
Peace and World Security Studies, whose department is located at Hampshire College,
defense correspondent of The Nation
magazine, and author of Resource Wars
and Blood and Oil: The Dangers and
Consequences of America's Growing Petroleum Dependency (Metropolitan).
Klare also teaches at Amherst College, Smith College, Mount Holyoke College, and
the University of Massachusetts Amherst.
Klare schrijft:
Welcome to 2025. American Preeminence Is Disappearing Fifteen Years
Early…
In November 2008,
the National Intelligence Council (NIC), an affiliate of the Central
Intelligence Agency, issued the latest in a series of futuristic publications
intended to guide the incoming Obama administration. Peering into its analytic
crystal ball in a report entitled Global Trends 2025, it predicted that
America's global preeminence would gradually disappear over the next 15 years
-- in conjunction with the rise of new global powerhouses, especially China and
India. The report examined many facets of the future strategic environment, but
its most startling, and news-making, finding concerned the projected long-term
erosion of American dominance and the emergence of new global competitors. ‘Although the United States is likely to remain the
single most powerful actor [in 2025],’
it stated definitively, the country's ‘relative strength -- even in the
military realm -- will decline and U.S. leverage will become more constrained.’ […] Many of the broad, down-the-road
predictions made in Global Trends 2025
have, in fact, already come to pass. Brazil, Russia, India, and China --
collectively known as the BRIC countries -- are already playing far more
assertive roles in global economic affairs, as the report predicted would
happen in perhaps a decade or so. At the same time, the dominant global role
once monopolized by the United States with a helping hand from the major
Western industrial powers -- collectively known as the Group of 7 (G-7) -- has
already faded away at a remarkable pace. Countries that once looked to the
United States for guidance on major international issues are ignoring
Washington's counsel and instead creating their own autonomous policy networks.
The United States is becoming less inclined to deploy its military forces
abroad as rival powers increase their own capabilities and non-state actors
rely on "asymmetrical" means of attack to overcome the U.S. advantage
in conventional firepower.
No one seems to be
saying this out loud -- yet --
but let's put it bluntly: less than a year into the 15-year span of Global Trends 2025, the days of
America's unquestioned global dominance have come to an end. It may take a
decade or two (or three) before historians will be able to look back and say
with assurance, ‘That was the moment when the United
States ceased to be the planet's preeminent power and was forced to behave like
another major player in a world of many competing great powers.’ The indications of this great transition,
however, are there for those who care to look.
En de invloedrijke Council of Foreign Relations gaf de volgende samenvatting:
Some of our preliminary assessments are highlighted below:
The whole international system—as constructed
following WWII—will be revolutionized. Not only will new players—Brazil,
Russia, India and China— have a seat at the international high table, they will
bring new stakes and rules of the game.
The unprecedented transfer of wealth roughly
from West to East now under way will continue for the foreseeable future.
Unprecedented economic growth, coupled with 1.5
billion more people, will put pressure on resources—particularly energy, food,
and water—raising the specter of scarcities emerging as demand outstrips
supply.
The potential for conflict will increase owing
partly to political turbulence in parts of the greater Middle East.
Zie ook: http://www.dni.gov/index.php/about/organization/national-intelligence-council-global-trends
De Council of Foreign Relations ‘has [today] about 5,000
members (including five-year term members[8] between the ages of 30–41), which
over its history have included senior serving politicians, more than a dozen Secretaries of State, former national security
officers, bankers, lawyers, professors, former CIA members and senior media figures. http://en.wikipedia.org/wiki/Council_on_Foreign_Relations
Kortom, wij zijn
volgens Amerikaanse inlichtingendiensten en intellectuelen getuige van de
nadagen van de korte ‘Amerikaanse Eeuw.’ Daarover morgen
meer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten