Henk Hofland 32

In de Groene Amsterdammer van deze week schrijft de NRC-columnist Henk Hofland een opiniestuk over 'de volgende oorlog,' waarin hij stelt dat het Amerikaanse en Israelische dreigen met geweld tegen Iran een 'vernietigende stok achter de deur' is. 'Door dit in bedwang houden van een roekeloos bewind in Teheran wordt het ertoe gedwongen beter over de consequenties na te denken en -- hopen we -- het gezond verstand te gebruiken.'

Ziedaar een illustrerend voorbeeld van ouderwets Koude Oorlogsretoriek. Als vanzelfsprekend gaat de spreekbuis van het establishment ervan uit dat de VS en zijn satelliet Israel het recht hebben om te dreigen met geweld. Dat is in Hofland's wereldorde een legitiem instrument om de eigen geopolitieke belangen (olie) veilig te stellen.

De gedachtewereld van onze NRC-columnist berust in feite op het volgende adagium van president Teddy Roosevelt, daterend uit de tijd toen de VS zijn buitenlands imperium flink begon uit te breiden: 'Speak softly and carry a big stick,' oftewel 'the idea of negotiating peacefully, simultaneously threatening with the “big stick”, or the military, ties in heavily with the idea of Realpolitik, which implies an amoral pursuit of political power that resembles Machiavellian ideals.'

Even wat achtergrondinformatie voor de jongelui die mijn weblog lezen: in Columbus in the Americas citeert de Amerikaanse auteur William Least Heat Moon admiraal Columbus nadat deze de Nieuwe Wereld had 'ontdekt' voor de Spaanse vorst en vorstin: 'May Your Highnesses believe that... this island and all the others are as much yours as Castile; for nothing is lacking except settlement and ordering the Indians to do whatever Your Highnesses may wish... Because I with the people that I bring with me, who are not many, go about in all these islands without danger; for I have already seen three of these sailors go ashore where there was a crowd of these Indians, and all would flee without the Spaniards wanting to do harm. They do not have arms and they are all naked, and of no skill in arms, and so very cowardly that a thousand would not stand against three. And so they are fit to be ordered about and made to work, plant, and do everything else that may be needed, and build towns and be taught our customs, and to go about clothed.'

Dit is kort samengevat al meer dan 500 jaar lang de ideologie van de westerse macht. Zolang de anderen zwakker zijn dan wij kunnen wij met geweld hen dwingen dat te doen wat ons rijk en machtig maakt. Het is in wezen niets anders dan terreur, en dat besefte al tijdgenoten van Columbus zoals Bartolome de Las Casas, de eerste Spaanse Dominicaanse priester die naar de Nieuwe Wereld werd gezonden om daar Indianen te bekeren tot 'het ware geloof'. In zijn History of the Indies schreef hij:

'Note here, that the natural, simple and kind gentleness and humble condition of the Indians, and want of arms or protection gave the Spaniards the insolence to hold them of little account, and to impose on them the harshest tasks that they could, and to become glutted with oppression and destruction. And sure it is that here the Admiral enlarged himself in speech more than he should, and that what he here conceived and set forth from his lips, was the beginning of the ill usage afterwards inflicted upon them,' en dat al snel uitliep op de genocide van de Indianen, zonder dat de blanke overheersers hierover enige wroeging toonden. Sterker nog, vier eeuwen later beschreef Theodore Roosevelt de continenten van volkeren die geen industrie bezaten als ‘braakliggende ruimtes’ die niet ‘gereserveerd moeten worden voor het gebruik van verspreid levende primitieve stammen, wier leven slechts een paar graden minder betekenisloos, smerig, en meedogenloos is dan dat van de wilde beesten met wie ze het gebied delen.’ Het spreekt voor zich dat deze expansionistische ideologie alleen door massaal geweld in de praktijk kon worden gebracht, maar dat was geen probleem want zoals Roosevelt verklaarde: 'Geen enkele vredestriomf evenaart de gewapende oorlogstriomf.’

De ideologie waarmee dit geweld gepaard ging werd geformuleerd in de korte maar krachtige formule 'manifest destiny,' een door de christelijke god aan de blanke Europeanen en hun nazaten geschonken manifest recht om overal de dienst uit te maken. De Amerikanen zagen zichzelf als het nieuwe uitverkoren volk, de VS was de shining city upon a hill whose beacon light guides freedom-loving people everywhere' en bezat dus het morele recht overal met geweld in te grijpen. Ook Henk Hofland is van dit vanzelfsprekende 'recht' diep doordrongen, daarom werpt hij niet eens de vraag op of het dreigen met geweld in een geordende wereld juridische geoorloofd is, want in zijn optiek moet het recht wijken voor de realiteit van de superieure macht van de VS.

Maar omdat de goeden pas echt goed kunnen lijken, moet er ook slechten zijn, vandaar dat hij spreekt van 'een roekeloos bewind in Teheran.' Roekeloos? In welk opzicht Henk? Roekeloos, omdat ze zich niet ogenblikkelijk bij His Maters Voice neerleggen zoals jij doet? Ik zou juist zeggen dat de politiek van het Iraanse regime alles behalve roekeloos is. Luister Henk, als je goed ingevoerde bronnen leest, en ik bedoel nu niet artikeltjes in bladen, maar dikke boeken dan zal het je duidelijk worden dat sinds de moderniteit in die regio binnendrong Iran permanent buitenlandse imperia van het lijf heeft moeten houden. Eerst de Russen, toen de Engelsen, nu de Amerikanen. Het is niet Iran maar het Westen dat al sinds de negentiende eeuw 'roekeloos' handelt in die regio. Lees Devil's Game. How the United States helped unleash fundamentalist islam, van de vooraanstaande Amerikaanse onderzoeksjournalist Robert Dreyfuss, die schrijft: 'The central theme of this book is that the Islamic right was seen as a valuable U.S. ally during the Cold War... There is an unwritten chapter in the history of the Cold War and the New World Order that followed. It is the story of how the United States -- sometimes overtly, sometimes covertly -- funded and encouraged right-wing Islamist acitivism. Devil's Game attempts to fill in that vital missing link.' Of lees het werk van dr. Trita Parsi, president of the National Iranian American Council, and adjunct professor of International Relations at Johns Hopkins University School of Advanced International Studies, die het uiterst verhelderende Treacherous Alliance. The secret dealings of Israel, Iran, and the U.S. schreef. Luister naar mijn interview met hem: http://www.stanvanhoucke.net/audioblog/pivot/entry.php?id=43#body

Of lees Imperial Hubris. Why The West Is Losing The War On Terror van Michael Scheuer, directeur van de speciale CIA-eenheid die belast was met de opsporing van Osama bin Laden. Of lees de heldere analyse van de Amerikaanse hoogleraar Hamid Dabashi getiteld Iran. A people interrupted, waarin hij aantoont dat 'the story of modern Iran is one of defiance and rebellion against both domestic tyranny and globalized colonialism...Iranians (like the rest of the third world) received the universal promises of Enlightenment modernity through the gun barrel of European colonialism.'

Allen zullen je gedocumenteerd uitleggen wat de logica is achter Iran's politiek en zullen je duidelijk maken dat niet bij het Iraanse regime maar juist bij de westerse regimes de kwalificatie 'roekeloos' gepast is. Ze zullen je tevens duidelijk maken dat het westerse ingrijpen in 1953 als resultaat had de vernietiging van de democratische krachten in Iran en de opkomst van de ayatollahs. Het huidige beleid van Iran wordt bepaald door het langdurig westers ingrijpen in dat land, zoals in 1953 toen de Iraanse democratie door de CIA en de Britse geheime dienst om zeep werd geholpen nadat de democratisch gekozen regering van Mossadeq de Iraanse oliebronnen had genationaliseerd die voorheen in handen waren geweest van de Britten. In de jaren tachtig greep de VS weer in door Irak financieel en militair te steunen in de agressieoorlog tegen Iran die Irak was begonnen. Deze terreur liep op een bloedbad uit waarbij naar schatting een miljoen burgers en militairen om het leven kwamen, en dat allemaal omdat in de woorden van Henry Kissinger 'het uiteindelijke Amerikaanse belang… is dat beide partijen zullen verliezen.'

Geen woord daarover in de Koude Oorlogsretoriek van goed en kwaad bij Henk Hofland. Hij spreekt alleen eufemistisch van een 'vernietigende stok achter de deur', terwijl hij in werkelijkheid bedoelt grootscheeps geweld waarbij -- zoals gebruikelijk in moderne gewapende conflicten -- de meeste slachtoffers burgers zijn, vrouwen en kinderen, bejaarden zoals Henk zelf. En niemand in dit kikkerland die hem terechtwijst, want overal is hier het Orwelliaans taalgebruik klakkeloos overgenomen van onder andere de door Hofland geciteerde Amerikaanse bronnen als het het uiterst conservatieve Brookings Institution. Meer over Hofland later.

Zie: http://www.groene.nl/2010/13/de-volgende-oorlog