Er is een opvallende gelijkenis tussen de hysterie van mensen als Afshin Ellian, David Pinto, Magan/Ali en andere 'allochtoonse' onheilsprofeten enerzijds en anderzijds de eveneens 'allochtoonse' vrije markt ideologen als Joseph Schumpeter, Friedrich Hayek, Ludwig von Mises, Karl Popper, Peter Drucker, de laatste drie joodse wetenschappers, en allen afkomstig uit Centraal Europa. Beide groepen allochtonen waren in hun land van herkomst getraumatiseerd geraakt door politieke gebeurtenissen, en allen moesten uitwijken naar democratische landen. Ellian, Pinto en Ali waarschuwen voor de islam, de vrije markt ideologen waarschuwden voor het totalitarisme, begrijpelijk gezien de opkomst van de nazi-terreur. Laatst genoemden kwamen ieder op hun eigen wijze tot de slotsom dat het liberalisme en een open samenleving alleen mogelijk waren zolang de staat zich niet bemoeide met het economische leven. Ellian, Pinto en Ali pleiten voor staatscontrole van de islam, omdat anders volgens hen het liberalisme en de open samenleving vernietigd worden.
De ene partij waarschuwt ervoor dat staatsingrijpen leidt tot totalitarisme en fascisme, de andere partij beweert nu juist dat het ontbreken van staatsingrijpen onherroepelijk leidt tot totalitarisme en fascisme. Beide groepen baseren zich op eigen ervaringen in hun landen van herkomst. Wat daar gebeurde zal altijd en overal gebeuren als er niet naar hen wordt geluisterd. Maar omdat deze mensen door hun eigen angsten de realiteit niet zagen en zien, in het geval van de economen de inmiddels opgebouwde verzorgingsstaat, raakten ze steeds meer gemarginaliseerd. Tony Judt schrijft in zijn Ill Fares the Land over hen: 'The intellectual refugees -- and especially the economists among them -- lived in a condition of endemic resentment toward their uncomprehending hosts.' Het is alsof hij de permanente, soms, hysterische woede van Ellian, Pinto en Ali beschrijft. 'All non-individual social thought -- any argument that rested upon collective categories, common objectives or the notion of social goods, justice, etc.- aroused in them troubling recollections of past upheavels.' Hoe begrijpelijk hun angsten ook, zeker voor de joodse wetenschappers die op het nippertje aan de holocaust waren ontkomen, hun analyses hielden geen enkele rekening met de werkelijkheid. Ze gedroegen zich niet als wetenschappers maar als ideologen, voor wie de tijd nog niet rijp was. In dat opzicht zijn ze te vergelijken met Ellian, Pinto en Ali, ideologen die zich onbegrepen voelen en vol wrok zijn over de bewoners van het land waar ze hu toevlucht hebben gezocht. Ze blijven hun gastheren beschuldigen van naieviteit. Meer over dit fenomeen later.
5 opmerkingen:
Nogal een verschilletje, het rijtje van Schumpeter tot en met Drucker omvat toch intellectuelen van formaat met wie je het niet eens hoeft te zijn.
Ellian, Pinto en Magan zijn intellectually challenged types die met hun keutels rijk mogen worden juist omdat ze in feite niets te bieden hebben.
je hebt gelijk, maar wat ze allen voorstaan is even desastreus.
Popper een vrije markt-ideoloog noemen gaat te ver. Zijn idee van piecemeal social engineering is sociaal-democratisch. Bryan Magee zegt van hem dat als hij consequent was geweest in zijn leer hij zichzelf socialist genoemd zou hebben. O.a. de invloed van zijn vriend von Hayek hield hem daarvan terug. Popper was ook een overtuigd (naief?) 'cold warrior' jegens 'de Rus'.
Contra Magees positie is Poppers filosofische nalatenschap grotendeels ingelijfd door Hayekiaanse libertijnen of zelfs door neoconservatieven. Herinner me een website van jonge neoconservatieven met een foto van een revolver boven op Poppers boek The Open Society. Hij als vredelievende rationalist zou zich in zijn graf omgedraaid hebben...
Dat rijk worden is een raak punt. Ellian paradeert als enige hoogleraar door de faculteit in pakken van 5000 euro met ditto horloges in een wolk van veel te veel eau de cologne. De vleesgeworden smakeloosheid. Bij zijn columns wordt hij steevast aangekondigd als hoogleraar maar er staat nergens bij dat hij deel uitmaakt van de werkgroep likemevestje (encyclopedie van de rechtswetenschap), een soort geschiedenisles voor propedeuse studenten.
Volstrekt overbodig.
Ellian is een soort troetel-Iraniër geworden, die waarschijnlijk dolblij is dat hij met twee beveiligers zijn bestaansrecht kan bevestigen, en daar veel geld mee kan vangen.
Voor mij is hij een lachwekkend verschijnsel. Zijn columns staan zo bol van de taal- en spellingsfouten, zijn gesproken Nederlands is zo adembenemd slecht dat je niets anders kan doen dan je schouders lachend ophalen wanneer hij preekt dat immigranten die weigeren Nederlands te leren het land uit gezet moeten worden. Elsevier heeft mij een ban gegeven nadat ik in reacties op zijn stukken de foutjes ging redigeren. Zulke ontnuchtering is kennelijk niet gewenst. Enfin, dan maar verder lezen hoe hij vindt dat die corrupte boef Karzai de 'Nelson Mandela van het midden-oosten' is. Wat zei Reve ook alweer? Elke poppenkast heeft een Jan Klaassen nodig. Ziedaar Afshin Ellian.
Het verdrag van Lissabon zal zijn negatieve uitwerking hebben op Nederland en Europa.
Leve de toekomst van de privatisering waarbij de bazen flink verdienen en de werknemers het onderspit zullen delven.
Shock doctrine van Naomi Klein van de week gezien en dat maakte mij niet vrolijk
Jose
Een reactie posten