Iris Frerichs

Iris Frerichs: Something to believe in, 2007, papierlagen, inkten, lijm, 150 x 125 cm.

'Delen en gehelen
Een huis / gebouw is een drager van zekerheden en een middel om een leefwereld af te bakenen, een binnenwereld te laten bestaan. De impact van een gebouw wordt bepaald door de schaal, de vorm, de positie, de staat, de functie, door wie of wat er huist.Ik vind het interessant als deze elementen hun eigen weg gaan en de bouwconstructie een meer op zichzelf staande verschijning wordt, nog wel herkenbaar als pand of bouwsel. Voor mij zijn de bouwwerken die ik op papier creëer een metafoor voor de manier waarop ik ‘het reilen en zeilen’ ervaar, op grote en op kleine schaal. Van politieke en maatschappelijke processen, maar ook van mijzelf als individu, me verhoudend tot mijn omgeving, bewegend in een relatie of stad. Een systeem kan tegelijkertijd een kaartenhuis en een robuust zeker fort zijn. De hiermee gepaard gaande combinatie van fragiliteit, complexiteit en absurditeit vind ik zeer boeiend.Met stift, potlood, inkt, banen tape en de contouren van weggesneden delen in papierlagen construeer ik fictieve gebouwen op het platte witte papiervlak.Deze tekeningen en montagetekeningen hebben te maken met bouwprocessen, constructies, systemen, (mis-) communicatie, het innemen van ruimte, delen en gehelen.De nadruk ligt op een drang naar orde, aansluiting en verbinding, en het eventuele mislopen daarvan of ontsnappen daaraan. Bij het construeren van de bouwsels zoek ik naar momenten waarop losse onderdelen met elkaar een gebouw worden en naar momenten waarop gehelen weer in kleine stukjes oplossen.
Wat was? Wat komt? Wat is?
Ik streef ernaar de actie en de beweging van een groei- of breekproces in de vorm en het materiaal te vangen; ik wil de staat van de gebouwen als een soort bevroren moment van een ontwikkeling te laten zijn.De bouwsels van mijn kleine tekeningen vormen zich al tekenend, lijn voor lijn, deel op deel.In mijn constructietekeningen ontstaan de gebouwen al tekenend, snijdend, scheurend en plakkend.Een nieuwe papierlaag plak ik steeds over de hele lengte achter de onderste laag, wanneer ik tijdens het ‘graven’ naar vorm een open stuk heb gemaakt in de tot dan toe achterste laag. Het aantal papierlagen varieert per werk. Soms zijn het er twee, soms twaalf. Het gebouw krijgt afwisselend zijn vorm en massa door vele stiftlijnen of door vele ingesneden papierlagen. De montagetekeningen zijn door de op elkaar gelijmde lagen dik papier stijf en niet meer oprolbaar.Het proces van ontstaan, en de veranderingen van de vorm die daarmee gepaard gingen, is grotendeels zichtbaar doordat sporen van alle lagen zichtbaar blijven, ook de sporen van het weghalen zelf. Veel details zie je pas als je echt dichtbij komt. Overzicht over de gehele vorm van het gebouw krijg je wanneer je verder weg gaat staan. Dichtbij is de letterlijke ruimtelijkheid (reliëf) zichtbaar, ver weg de optische ruimtelijkheid, het 3d-effect van de vorm.

De40eurogalerie en Kunstenaars & Co initieerden het project De Nieuwe Vleugel, waarin startende kunstenaars de mogelijkheid wordt geboden te exposeren bij een galerie van de40eurogalerie BV. Dit is één van die tentoonstellingen.
Tekst: Iris Frerichs'

Zie: http://www.de40eurogalerie.nl/expo.html?id=59&xp=367

Zie ook: http://irisfrerichs.nl/