Salomon Bouman 21

Onlangs ontving ik deze e-mail van Salomon Bouman, 36 jaar lang de correspondent van de NRC in Israel:

"Beste Stan,
Ik heb de moeite genomen naar je blog te kijken. Met reeksen citaten, verdraaingen en insinuaties voer je een venijnige campagne tegen Israel. Ik vraag me af hoe ik je pathalogische haat van Israel moet verklaren. Er zijn er meer in de geschiedenis geweest die met fabeltjes het joodse volk door eeuwen heen op Europese bodem hebben vervolgd. Dat je het geluk hebt dat er nog een jodin over is die met je wilde trouwen is een godsgeschenk. Je mag best tot in het diepst van je geest het zionisme verfoeien. De staat Israel bestaat echter. Je kan de geschiedenis niet terugdraaien en op basis van citaten Israel op elegante wijze van de kaart willen vegen. Ik raad je aan de moeite te nemen mijn boek ,,.Israel achter de schermen, zionisme op een dwaalspoor´´ te lezen. Ook al heb je met je talmoedische argumentaties gelijk, of denk je gelijk te hebben, rechtvaardigt dat nog niet je conclusies. Die gaan veeel te ver. Je bent uit naam van de mensenrechten een geobsideerde zionistische hater. Dit is mijn laatste mail, mijn laatste contact met jou. Zoveel liefdevolle haat van Israel heb ik niet eerder ontmoet.

Salomon”

Ik heb hem dit geë-maild:

Beste Salomon,

Je schrijft: “Je mag best tot in het diepst van je geest het zionisme verfoeien. De staat Israel bestaat echter. Je kan de geschiedenis niet terugdraaien en op basis van citaten Israel op elegante wijze van de kaart willen vegen.” Opnieuw, Salomon, het is alsof je niet anders kan, opnieuw suggereer je, insinueer je, en criminaliseer je een opponent omdat hij in tegenstelling tot jij voor het handhaven is van het internationaal recht dat bepaalt dat massale verdrijving van een volk een oorlogsmisdaad is. Zie daarvoor de Geneefse Conventies. ("Ethnic cleansing by way of mass forcible transfers (art.49), deportations (art.49) intimidation (art.33) and/or reprisals (art.33) against Palestinian civilians who were considered to be protected persons under the Fourth Geneva Convention". All of these 4 acts are/were war crimes and have been well documented according to research by Morris, Pappe, etc. using sources from the official zionist archives. The result of these crimes, in political terms, was a process of ethnic cleansing, which Pappe argues was a deliberate policy of the zionists.)

“Je kan de geschiedenis niet terugdraaien.” Beter had ik het niet kunnen verwoorden. Je kan inderdaad niet volhouden dat je recht hebt op andermans land omdat je voorvaderen daar 2000 jaar geleden hebben gewoond. Daar waarschuwde Hannah Arendt al in 1945 voor toen ze schreef: “De zionisten hebben nu daadwerkelijk alles gedaan om een onoplosbaar ‘tragisch conflict’ te creëren, dat alleen kan worden beëindigd door het doorhakken van de Gordiaanse knoop.” Ze wees er met nadruk op dat de zionisten een vergelijk hadden moeten zoeken met hun Palestijnse en Arabische buren. Maar dat wilden extremistische zionisten niet, want zoals Arendt stelde: “Ditmaal werden de Arabieren in de resolutie simpelweg niet genoemd, wat hun – dat moge duidelijk zijn - de keuze laat tussen vrijwillige emigratie of tweederangs burgerschap… Deze doelen blijken nu volledig identiek te zijn aan die van de extremisten wat betreft de toekomstige politieke inrichting van Palestina. Het is de doodsklap voor die joodse groeperingen in Palestina zelf die onvermoeibaar hebben gepleit voor een vergelijk tussen de Arabische en de joodse bevolking.” Om een levensvatbare toekomst te kunnen opbouwen, hadden de zionisten niet het extremisme moeten omarmen maar de coëxistentie met de Palestijnen, zoals niet alleen Hannah Arendt maar talloze andere joodse denkers in het verleden en nog steeds benadrukken. En zo ontstond wat nu eufemistisch heet "het Palestijns-Israelisch conflict."

Wat ik als journalist en schrijver doe, Salomon, is door het citeren van betrokkenen aangeven wat er fout ging, hoe het extremisme van een bepaalde groep onder leiding van de door jou bewonderde Ben-Goerion het permanente geweld opriep en nog steeds oproept en zal blijven oproepen zolang “ de joodse natie” weigert het recht te respecteren. Zo is de geschiedenis nu eenmaal. Jouw suggestie dat ik met “citaten Israel op elegante wijze van de kaart” zou “willen vegen” berust niet op feiten, maar komt voort uit jouw angstige geest. En die angst van je is volledig begrijpelijk, verklaarbaar gezien de Europese antisemitische geschiedenis. Maar hoe begrijpelijk en verklaarbaar jouw existentiële angsten ook zijn, voor mij als journalist en burger zijn ze uiteindelijk toch niet aanvaardbaar, omdat ze in de praktijk tot grootschalig geweld leiden, zoals we al decennialang zien.

Ik kan er ook geen respect voor opbrengen. Ik kan wel respect opbrengen, en heel veel zelfs, voor een hoog bejaarde overlevende van Auschwitz, de joodse Nederlander Hajo Meyer, die me zei dat “alleen de teloorgang van de eigen ethiek het jodendom [zal] vernietigen.” Hij vertelde: ‘Ik ben opgegroeid in de traditie van het joods humanisme en heb pas op latere leeftijd geleerd dat er twee totaal verschillende soorten jodendom zijn. Allereerst is er het universele humanitaire jodendom van Leviticus 19 vers 33: ‘‘wanneer er vreemdelingen in uw land wonen, mag u die niet slecht behandelen’’ en vers 34: “vreemdelingen die bij u wonen hebben dezelfde rechten als een geboren Israëliet.” Het staat er expliciet. Heb dus uw naaste lief, hij is net als u, want ook u was eens een vreemdeling en wel in Egypte. Met andere woorden: het lijden dat u heeft ondergaan moet als les dienen om anderen juist geen bewust leed te berokkenen. Dat is het fundament van dit jodendom, dat al in de eerste eeuw voor Christus zo mooi is verwoord door rabbi Hillel met de woorden: 'Wat jij niet wilt dat jou wordt aangedaan, doe dat ook niet een ander aan – daar komt de hele Tora op neer.' Die wijsheid is universeel, vier eeuwen eerder al had Confucius in China hetzelfde gezegd. Tijdens mijn jeugd in Duitsland werd ons geseculariseerde joden geleerd dat dit de essentie was van het jodendom. En dat heeft een onuitwisbare indruk op me gemaakt. Het is nog steeds een leidraad in mijn leven, zelfs mijn kamptijd heeft dit niet veranderd.”

Ik heb een diep respect voor het feit dat hij ondanks alles een mens is gebleven, het voor mij hoogst denkbare compliment. Hajo Meyer heeft zich niet laten breken door de angst, voor hem is de oorlog, het nazidom, werkelijk geëindigd. Het tragische is nu dat voor een aantal joden die oorlog nooit is geëindigd, en in dat opzicht heeft Hitler alsnog gewonnen. In 2003 schreef de fysicus Hajo Meyer in zijn boek Het einde van het jodendom: “De enorme invloed van de holocaust heeft volgens mij de kern, de hele aard, kortom de essentie van het jodendom vernietigd, mogelijk voor altijd.”

Een deel van de joden in Israel en de diaspora zit gevangenen in een paranoïde levenshouding. De Amerikaanse hoogleraar in Hebreeuwse literatuur, wijlen Gila Ramsas-Rauch, schreef over het werk van Amos Oz: “Zijn romanfiguren zijn gebiologeerd door angst en begeerte, ze zijn weggezonken in het irrationele, en hun tragedie is dat het hen aan een tragisch levensgevoel ontbreekt. De stichters van de staat bijvoorbeeld die in een kibboets leven zijn blind voor aard en wezen van de hen omringende Arabieren en dit kan als symbolisch worden opgevat voor de nationale ziekte.” Het cultiveren in Israel van het slachtoffergevoel maakt veel joods-Israelis blind voor de terreur waarmee ze de Palestijnen tot slachtoffer maken. Het tragische is dat een getraumatiseerd volk een ander volk heeft getraumatiseerd.

Salomon, als je door Israel reist, zie je hoe de zionisten het land hebben verwoest met bulldozers en beton. Niets was voor de zionisten heilig in “het heilige land,” overal zie je de Muur, het prikkeldraad, bewaakte wegen, en boven alles uit steken de lelijke opzichtige wit betonnen nederzettingen als middeleeuwse burchten op heuveltoppen. Alles en iedereen is er gemobiliseerd en verkeert in permanente angst. Israel en bezet en belegerd gebied zijn veranderd in getto’s, die zijn omringd door muren en prikkeldraad. Niet alleen zijn de zionisten er in oorlog met hun buren, maar ook met het land. Het lukt ze niet om er te wortelen, omdat ze niet echt van het land en de regio houden, ze kunnen er geen vrede mee sluiten, ze gedragen zich alsof ze niet tot het Midden-Oosten behoren. Ze weigeren te integreren in de regio. Ze zijn permanent bezig de omgeving te veranderen, haar te dwingen naar het beeld dat hun ideologie voorschrijft.

Telkens als ik door jouw land rij, Salomon, moet ik denken aan de waarschuwing die in de negentiende eeuw het beroemde opperhoofd Seattle aan de gewelddadige blanke kolonisten gaf, voor wie alles moest wijken. Hij zei: “‘Every part of this soil is sacred in the estimation of my people. Every hillside, every valley, every plain and grove, has been hallowed by some sad or happy event in days long vanished. Even the rocks, which seem to be dumb and dead as they swelter in the sun along the silent shore, thrill with memories of stirring events connected with the lives of my people. And the very dust upon which you now stand responds more lovingly to their footsteps than to yours, because it is rich with the blood of our ancestors and our bare feet are conscious of the sympathetic touch… And when the last red man shall have perished, and the memory of my tribe shall have become a myth among the white men, these shores will swarm with the invisible dead of my tribe. And when your children’s children think themselves alone in the field, the store, the shop, upon the highway, or in the silence of the pathless woods, they will not be alone. In all the earth there is no place dedicated to solitude. At night, when the streets of your cities and villages are silent, and you think them deserted, they will throng with the returning hosts that once filled them and still love this beautiful land. The white man will never be alone. Let him be just and deal kindly with my people. For the dead are not powerless. Dead, did I say? There is no death. Only a change of worlds.’’

Jouw kinderen wonen, net als jij, in Israel. En straks zullen je kleinkinderen er wonen. Als tenminste Israel een rechtvaardige vrede weet te sluiten. Zo niet, dan zullen je kleinkinderen naar de diaspora uitwijken, zoals nu al een aanzienlijk aantal joods-Israeli's heeft gedaan en zoals 2000 jaar geleden gebeurde. Of Israel zal eens een oorlog beginnen dat het zelf ook zal verliezen. Salomon, het is een natuurwet en een bijbelse waarheid dat degene die het zwaard trekt, door het zwaard zal vergaan. Al op 31 maart 1955 schreef de Israëlische premier Moshe Sharett in zijn dagboek: “Wij rechtvaardigen het systeem van vergelding op grond van pragmatische overwegingen… Wij hebben de mentale en morele remmen op dit instinct vernietigd en hebben het mogelijk gemaakt om wraak als een morele waarde aan te moedigen.” Twee maanden later, op 26 mei 1955, noteerde hij, na een uiteenzetting van generaal Moshe Dayan, in datzelfde dagboek: “De conclusie uit Dayans woorden zijn duidelijk: Deze staat heeft geen internationale verplichtingen… het vraagstuk van de vrede bestaat niet… De staat moet zijn acties met oogkleppen op beramen en met het zwaard leven. Het moet het zwaard zien als het belangrijkste, zo niet het enige, instrument waarmee het zijn moraal moet hooghouden. Om dit beoogde doel te bereiken mag het, nee – moet het – gevaren verzinnen, en om dit te doen moet het de methode van provocatie en vergelding toepassen… En bovenal – laten we op een nieuwe oorlog met de Arabische landen hopen, zodat we onze problemen definitief kunnen oplossen en ons gebied kunnen vergroten… Ben-Gurion zelf zei dat het de moeite waard zou zijn om een Arabier een miljoen pond te geven om een oorlog te beginnen,” aldus de toenmalige premier van Israel die naderhand politiek uitgerangeerd werd. Dit zionisme is failliet Salomon. Er zit voor een rationeel mens niets anders op dan te beseffen dat de joden in Israel zullen moeten erkennen dat ze de Palestijnen een groot onrecht hebben aangedaan, en dat ze vergiffenis zullen moeten vragen aan hun buren voor al het leed dat ze de Palestijnen hebben aangedaan. Pas dan is de Grote Verzoendag aangebroken, de heiligste dag in het judaïsme.

En Salomon, vergeet in de tussentijd niet dat overal waar je jouw ogen in Israel op laat rusten ooit eens Palestijnen rondliepen. Je zult de Palestijnen nooit echt onzichtbaar kunnen maken. "And when the last red man shall have perished, and the memory of my tribe shall have become a myth among the white men, these shores will swarm with the invisible dead of my tribe. And when your children’s children think themselves alone in the field, the store, the shop, upon the highway, or in the silence of the pathless woods, they will not be alone. In all the earth there is no place dedicated to solitude. At night, when the streets of your cities and villages are silent, and you think them deserted, they will throng with the returning hosts that once filled them and still love this beautiful land. The white man will never be alone. Let him be just and deal kindly with my people. For the dead are not powerless. Dead, did I say? There is no death. Only a change of worlds.’’ Als je er gevoelig voor bent, als je er open voor staat, dan kun je ze zelfs horen.

Ik schrijf je morgen weer een email.