Nederland en Afghanistan 41

De NRC-lezer moet vanavond verbaasd opkijken wanneer hij/zij het volgende in zijn/haar krant leest: 'Het Afghaanse leger heeft honderden soldaten, tanks en zwaar geschut ingezet om een einde te maken aan een gevangenisopstand in de hoofdstad Kabul. Het gebouw is omsingeld, maar de autoriteiten probeerden vanmiddag een bestorming nog te vermijden. De Pul-i-Charki gevangenis in Kabul is berucht wegens de slechte leefomstandigheden van de 2.000 gedetineerden. In blok twee braken zaterdagavond rellen uit toen gevangenen weigerden een nieuw soort uniformen aan te trekken. Tot die kleding was besloten nadat vorige maand zeven Al-Qaeda-gevangenen ontsnapten door zich uit te geven voor bezoekers. In de vleugel zitten volgens het hoofd van de Afghaanse gevangenissen ongeveer 350 Al-Qaeda- en Talibaanstrijders. Zij zouden de overige 950 gedetineerden, meest ‘gewone’ criminelen, hebben aangezet tot de opstand. Gisteren breidde die zich uit naar blok één. Ook baanden de opstandelingen zich een weg naar de vrouwenvleugel, waar zeventig vrouwen en evenveel kinderen zitten. Vermoed wordt dat de vrouwen en kinderen worden gegijzeld.' Zie: http://www.nrc.nl/krant/article232189.ece Om met het laatste te beginnen: door wie wordt vermoed dat de vrouwen en kinderen worden gegijzeld? Door dezelfde humane autoriteiten die de vrouwen en kinderen in deze 'berucht' te boek staande gevangenis hebben opgesloten? Hoe betrouwbaar is zo'n bron om klakkeloos diens beweringen over te nemen? Weliswaar is dit bericht klakkeloos overgenomen van persbureau's, maar de krant draagt de verantwoordelijkheid voor wat ze publiceert. De lezers vernemen het graag van het Rotterdamse avondblad dat zich graag afficheert als 'kwaliteitskrant.' En nu we het er toch over hebben: waarom heeft de NRC niet eerder een reportage gewijd aan deze 'beruchte' gevangenis? Dat zal de lezers evenveel hebben verbaasd. Per slot van rekening zijn Nederlandse militairen al langere tijd druk doende om daar in dat verre onherbergzame land namens ons een rechtstaat op te bouwen en straks volgen er nog meer troepen. Daar worden honderden miljoen Nederlandse euro's voor uitgetrokken. Dus alle reden voor de NRC-journalisten om eens polshoogte te gaan nemen. Vooral nu ze weten dat deze gevangenis berucht is. Bovendien kunnen ze dan ook die andere gevangenis eens bezoeken, de laat ik zeggen, Abu Ghraib van Afghanistan waar binnenkort door onze mannen in Uruzgan opgepakte 'terroristen' naar zullen worden overgebracht. Zie: http://stanvanhoucke.blogspot.com/2006/02/martelen-22_25.html Dus een hoop werk aan de winkel. Ten tijde van het communistische regime werd godzijdank ruim aandacht besteed aan de martelingen in Afghaanse gevangenissen. Zelfs ons eigen ministerie van Buitenlandse Zaken publiceerde erover. 'Vele arrestanten overleefden het verhoor in de ondervragingscentra niet. De overigen werden overgebracht naar detentiecentra van de KhAD en de WAD. Vele politieke gevangenen werden zonder enige vorm van proces en juridische bijstand in deze detentiecentra vastgehouden; zij mochten geen enkel contact onderhouden met de buitenwereld. In de detentiecentra bestonden aparte afdelingen voor politieke gevangenen. Zo kende de Pul-i-Charki gevangenis in district 12 in de wijk Arzan Kimat aan de uiterste oostrand van Kabul tenminste vier afdelingen, waarvan met name Blok I en II (maar in mindere mate ook Blok IV 32 ) voor politieke gevangenen waren gereserveerd. Deze afdelingen werden beheerd door de KhAD en later de WAD. De KhAD en de WAD werkten daarbij nauw samen met het Revolutionair Openbaar Ministerie. 33 . Mishandeling van politieke gevangenen wier ondervraging reeds was afgesloten kwam in de detentiecentra van de KhAD en de WAD regelmatig voor. Tijdens de detentiefase was echter geen sprake meer van systematische marteling. 34 Deomstandigheden waaronder politieke gevangenen in de Pul-i-Charki gevangenis en andere gevangenisen werden vastgehouden ten tijde van het communistische bewind waren bijzonder schrijnend en mensonterend. 35 Sommige politieke gevangenen werden gedwongen na ontslag uit de gevangenis te dienen in het Afghaanse leger; hun familie werd van deze gang van zaken niet altijd op de hoogte gesteld. 36 ' Zie: http://www.minbuza.nl/default.asp?CMS_TCP=tcpPrintMinBuza2&CMS_ITEM=MBZ302773&CMS_NOCOOKIES=YES En nu maar afwachten of datzelfde ministerie opnieuw over de gevangenissen van Afghanistan gaat publiceren. Informatie moet nu makkelijk te krijgen zijn van onze Amerikaanse bondgenoot in de strijd tegen het terrorisme, die zelf op grote schaal martelt of laat martelen. Zet hem op beste ambtenaren en natuurlijk ook journalisten die de macht zo scherp in de gaten houden, zoals dat hoort in een democratie vol vrijheid van nieuwsgaring en van meningsuiting.