Democraat Joaquin Castro van het Huis van Afgevaardigden hekelde het staakt-het-vuren als een 'schijnvertoning' waaraan de media meewerken.”
https://truthout.org/articles/israel-has-killed-2-children-a-day-amid-gaza-ceasefire-un-reports/
"American Jews made up as many as 30% of the richest 100." En zij behoren tot de "20 of the richest 50"
Ik citeer de Joods-Russische hoogleraar Yuri Slezkine, die langere tijd in de VS doceerde:
De Joden zijn de rijkste van alle religieuze groepen in de Verenigde Staten (inclusief traditioneel welvarende denominaties zoals de Unitariërs en Episcopalianen). Ze hebben de hoogste gezinsinkomens (72 procent hoger dan het nationale gemiddelde), het hoogste percentage zelfstandigen (drie keer zo hoog als het nationale gemiddelde) en de hoogste vertegenwoordiging onder de rijkste individuele Amerikanen (ongeveer 40 procent van de rijkste veertig, zoals gerapporteerd door het tijdschrift Forbes in 1982). Zelfs de nieuwe immigrantenhuishoudens uit de voormalige Sovjet-Unie beginnen binnen een paar jaar na aankomst meer te verdienen dan het nationale gemiddelde. De Joden zijn de hoogst opgeleide van alle Amerikanen (bijna alle Joden van universiteitsleeftijd studeren, en de concentratie Joden in professionele beroepen is twee keer zo hoog als die van niet-Joden). Ze zijn ook het best opgeleid: hoe prestigieuzer de universiteit over het algemeen, hoe hoger het percentage Joodse studenten en professoren. Volgens een onderzoek uit 1970 was 50 procent van de meest invloedrijke Amerikaanse intellectuelen (die het meest gepubliceerd en besproken werden in de twintig belangrijkste intellectuele tijdschriften) Joods. Onder de academische elite (op dezelfde manier geïdentificeerd) vormden Joden 56 procent van degenen in de sociale wetenschappen en 61 procent in de geesteswetenschappen. Van de twintig meest invloedrijke Amerikaanse intellectuelen, gerangschikt naar andere intellectuelen, waren er vijftien (75 procent) Joods. Het totale Joodse aandeel in de Amerikaanse bevolking is minder dan 3 procent. Rijkdom en kennis komen te zijner tijd, maar Mercury's oorspronkelijke taak was die van boodschapper. Volgens onderzoeken uitgevoerd in de jaren 70 en 80 vormden Joden tussen een kwart en een derde van de "media-elite" (de nieuwsafdelingen van de drie televisienetwerken en PBS, de drie toonaangevende nieuwsmagazines en de vier grootste kranten). Meer dan een derde van de meest 'invloedrijke' critici van film, literatuur, radio en televisie had een Joodse achtergrond, evenals bijna de helft van de Hollywood-producenten van primetime-televisieshows en ongeveer twee derde van de regisseurs, schrijvers en producenten van de vijftig meest succesvolle films tussen 1965 en 1982. In oktober 1994 portretteerde Vanity Fair drieëntwintig media-moguls die vormden wat het tijdschrift 'de nieuwe gevestigde orde' noemde: 'mannen en vrouwen uit de entertainment-, communicatie- en computerindustrie, wier ambities en invloed Amerika tot de ware supermacht van het informatietijdperk hebben gemaakt.' Elf van hen (48 procent) waren Joden. 'Bedrijven' en supermachten kunnen veranderen, maar de mate van congruentie tussen post-traditionele economieën en traditionele Mercuriaanse vaardigheden blijft zeer hoog. De Amerikaanse joden zijn succesvol in dezelfde beroepen als de Europese en Sovjet-joden – die in wezen dezelfde beroepen zijn die altijd zijn uitgeoefend door geletterde Mercuriërs (en die in de huidige Verenigde Staten worden uitgeoefend door onder andere Libanese christenen en overzeese Indiërs en Chinezen). 'Artsen en advocaten' zijn beide de oudste joodse beroepen in Europa en het symbool van de prestaties van de middenklasse (en joodse opwaartse mobiliteit) in de Verenigde Staten. Halverwege de jaren tachtig groeide de concentratie van joden in eliteposities en de beroeps- en opleidingskloof tussen joden en niet-joden nog steeds. In de natiestaten (of potentiële natiestaten) van Europa, Azië en Afrika hebben soortgelijke triomfen van vreemdelingen over autochtonen geleid tot discriminatie en geweld. Maar de Verenigde Staten – retorisch gesproken – kent geen autochtonen die een staat vormen en dus ook geen permanente vreemdelingen. Wat de Verenigde Staten anders maakt, is dat het Mercurisme, inclusief meritocratie, de officiële staatsideologie is; dat traditionele Mercurianen, onder wie de joden, geen juridische belemmeringen kennen; en dat nativistisch tribalisme, inclusief antisemitisme, een relatief kleine rol speelt in het politieke leven. Amerikaanse joden zijn vrij om te slagen omdat ze Amerikanen zijn – net zoals Sovjet-joden in de jaren twintig en dertig vrij waren om te slagen omdat ze Sovjets waren. Van alle niet-joodse politieke systemen in de wereldgeschiedenis is de Verenigde Staten na de Tweede Wereldoorlog, na de Sovjet-Unie van vóór de Tweede Wereldoorlog, de belangrijkste joodse deelname aan het politieke proces. Joden zijn sterk oververtegenwoordigd in beide kamers van het Congres (drie tot vier keer hun percentage van de algemene bevolking), en ze zijn extreem prominent onder politieke adviseurs, stafleden, financiers en vrijwilligers. Joden zorgen voor tussen een kwart en de helft van alle campagne-fondsen van de Democratische Partij, en volgens Ze'ev Chafets (Amerikaans-Israëlische opiniemaker. svh) had in 27 van de 36 senator-verkiezingen in 1986 "ten minste één van de kandidaten (en vaak beiden) een joodse campagneleider of financieel voorzitter." Een onderzoek uit 1982 naar de Amerikaanse economische, culturele en politieke elite wees uit dat de meeste protestanten in deze categorie hun opkomst te danken hadden aan het bedrijfsleven en de verkiezingspolitiek; de meeste katholieken aan vakbonds- en partijactivisme; en de meeste joden aan werk in de media, publieke belangenorganisaties en de ambtenarij. Er bestaat weinig twijfel over dat de joodse strategie de meest effectieve van de drie is vanwege de hoge mate van compatibiliteit met de moderne postindustriële staat. De prominente positie van de joden binnen de Amerikaanse politieke elite begon inderdaad merkbaar te groeien in de jaren zeventig, tijdens de opkomst van non-profitorganisaties, politieke stichtingen, regelgevende instanties, nieuwe informatietechnologieën en advocatenkantoren die zich inzetten voor het algemeen belang."
Slezkine: "De joden zijn de rijkste van alle religieuze groepen in de Verenigde Staten (inclusief traditioneel welvarende denominaties zoals de Unitariërs en Episcopalianen). Zij hebben de hoogste gezinsinkomens (72 procent hoger dan het nationale gemiddelde), het hoogste percentage zelfstandigen (drie keer zo hoog als het nationale gemiddelde) en de hoogste vertegenwoordiging onder de rijkste individuele Amerikanen (ongeveer 40 procent van de rijkste veertig, zoals gerapporteerd door het tijdschrift Forbes in 1982). Zelfs de nieuwe immigrantenhuishoudens uit de voormalige Sovjet-Unie beginnen binnen een paar jaar na aankomst meer te verdienen dan het nationale gemiddelde. De joden zijn de hoogst opgeleide van alle Amerikanen (bijna alle Joden van universiteitsleeftijd studeren, en de concentratie joden in professionele beroepen is twee keer zo hoog als die van niet-Joden). Ze zijn ook het best opgeleid: hoe prestigieuzer de universiteit over het algemeen, hoe hoger het percentage Joodse studenten en professoren."
"Madoff gaf leiding aan Bernard L. Madoff Investment Securities dat hij oprichtte in 1960. Dit bedrijf was een van de grootste marketmakerfirma's op de NASDAQ. Madoff werd op 11 december 2008 gearresteerd door de FBI wegens fraude. Hij werd ervan beschuldigd zijn klanten met een ponzifraude voor zo'n 65 miljard dollar te hebben opgelicht via de vermogensbeheerpoot van zijn onderneming.[2] Dit vermogensbeheer stond los van zijn handelsactiviteiten als marketmaker op de NASDAQ. Indien het bedrag van 65 miljard dollar correct is, zou het de grootste individuele investeringsfraude ooit zijn.[3][4] Voor deze fraude kreeg Madoff een gevangenisstraf van 150 jaar opgelegd.
Levensloop
Madoff werd geboren in een Joods gezin in de New Yorkse wijk Queens.[5][6] Hij zat op diverse universiteiten maar behaalde alleen een graad in de politieke wetenschappenaan Hofstra University. Zijn eerste geld verdiende hij als strandwacht op Long Beach (Californië) en als installateur van sprinklerinstallaties. In 1960 begon hij op 22-jarige leeftijd met 5.000 dollar zijn eerste effectenbedrijf.[7] Madoff had veel aanzien op Wall Street, hij was lid van de National Association of Securities Dealers (een brancheorganisatie van effectenhandelaren) en was een pionier op het gebied van het elektronische beurshandelsverkeer; zo stond hij aan de wieg van de NASDAQ. Bij Madoffs bedrijf werkte een aantal familieleden: zijn broer was voor 15% eigenaar van het bedrijf en ook zijn zoons, Mark en Andrew, en een neef en nicht werkten bij de onderneming.[8] Madoff trouwde met zijn schoolvriendin Ruth Alpern. Madoff was actief in een aantal besturen waaronder die van een aantal culturele instellingen, waaronder talrijke van de Joodse gemeenschap in New York.[9] Daarnaast had het echtpaar een eigen liefdadigheidsfonds van 19 miljoen dollar dat geld schonk aan theaters en ziekenhuizen. Ook was Madoff een donateur van de Democratische Partij, waaronder van de campagne voor de presidentsverkiezingen van president Barack Obama.[10]Madoff leek een verpersoonlijking van 'the American dream'; hij was op eigen kracht rijk geworden en bezat woningen in New York, Palm Beach, Florida en Frankrijk en een groot jacht.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Bernard_Madoff
"Volgens onderzoeken uitgevoerd in de jaren 70 en 80 vormden joden tussen een kwart en een derde van de ‘media-elite’ (de nieuwsafdelingen van de drie televisienetwerken en PBS, de drie toonaangevende nieuwsmagazines en de vier grootste kranten). Meer dan een derde van de meest ‘invloedrijke' critici van film, literatuur, radio en televisie had een joodse achtergrond, evenals bijna de helft van de Hollywood-producenten van primetime-tv-programma's en ongeveer twee derde van de regisseurs, schrijvers en producenten van de vijftig succesvolste films tussen 1965 en 1982. In oktober 1994 portretteerde Vanity Fair drieëntwintig media-moguls die deel uitmaakten van wat het tijdschrift 'de nieuwe gevestigde orde' noemde:
In een wereld zonder God zijn kwaad en slachtofferschap de enige absolute waarden. De opkomst van de Holocaust als een transcendentaal concept heeft geleid tot de opkomst van de joden als het Uitverkoren Volk voor het nieuwe tijdperk.”
Dit is bepalend geweest voor de macht van de zionisten en hun joodse aanhangers in de diaspora. Maar als gevolg van het huidige nazisme van het Israelische regime is er nu een einde gekomen aan de bevoorrechte positie van deze minderheid. De meeste zionisten beseffen dit evenwel nog niet. En dat zal grote consequenties hebben. Daarover volgende keer meer.
1 opmerking:
Say what?
Een reactie posten