Over deze door Moszkowicz als "een zakelijk geschil met de Belastingdienst" aangeduide kwestie zijn verschillende procedures gevoerd. Eén daarvan betrof de hoogte van een aan hem opgelegde vergrijpboete van circa € 400.000 op grond van door de Belastingdienst vermoed opzettelijk doen van onjuiste aangiften in de periode 2002-2006. Moszkowicz zou "structureel omvangrijke zaken hebben verhuld,” aldus de Belastingdienst.
Op 25 oktober 2012 is tussen de Belastingdienst en Moszkowicz een schikking getroffen. Daarbij moesten laatstgenoemde en zijn vennootschappen over de periode 2002 tot 2010 een bedrag van in totaal circa € 2,5 miljoen aan belastingen, rente en vergrijpboetes betalen, aldus het radioprogramma Argos, dat claimt de schikking in bezit te hebben. Opvallend hierbij is dat het Openbaar Ministerie, dat volgens de algemene transactie- en vervolgingsrichtlijnen tot strafrechtelijke vervolging van Moszkowicz over had moeten gaan, dit hier niet gedaan heeft.
Uit het eerste faillissementsverslag van een van de andere vennootschappen (Abraham Moszkowicz BV), dat op 7 mei 2015 werd gepubliceerd, blijkt dat de totale schuld van dit bedrijf 5,5 miljoen euro bedraagt. Zijn broers David en Max jr. hebben ieder nog een vordering uitstaan van € 900.000, en de maatschap die zij gedrieën voerden een van 3,5 miljoen euro. Uit het verslag blijkt tevens dat Moszkowicz persoonlijk een schuld van ruim 2,4 miljoen euro heeft aan zijn eigen failliete bedrijf, omdat hij grote bedragen voor privédoeleinden aan het bedrijf heeft onttrokken.
In december 2019 werd hij ook persoonlijk failliet verklaard.Na aflossing van de belastingschuld door een onbekende derde partij werd dit faillissement in januari 2020 in hoger beroep ongedaan gemaakt.
Tuchtzaken
In september 2012 behandelde de Raad van Discipline in het ressort Amsterdam een aantal tuchtzaken die onder meer door de deken van de Amsterdamse Orde van Advocaten tegen Moszkowicz waren aangespannen. Moszkowicz werd ervan beschuldigd dat hij contante betalingen van meer dan 15.000 euro niet had gemeld aan de Orde van Advocaten; dat hij onvoldoende studiepunten had gehaald; dat zijn bedrijfsvoering niet duidelijk was en dat hij de jaarrekeningen van 2009, 2010 en 2011 niet had overgelegd. Tijdens de zitting beklaagden ook vijf oud-cliënten zich over de handelwijze van Moszkowicz.
Op 30 oktober 2012 oordeelde de Raad van Discipline dat Moszkowicz diende te worden geschrapt van het tableau, wat concreet zou inhouden dat hij het beroep van advocaat niet meer mocht uitoefenen. Zo'n maatregel treedt pas in werking als deze onherroepelijk is, bijvoorbeeld na de behandeling van eventueel beroep of wanneer de termijn voor het aantekenen van beroep is verstreken. Het Hof van Discipline bevestigde op 22 april 2013 de uitspraak van de Raad van Discipline; Moszkowicz bleef geschrapt van het tableau. Begin 2019 diende Moszkowicz een verzoek in om opnieuw te worden ingeschreven als advocaat. Uiteindelijk oordeelde het Hof van Discipline op 30 maart 2020 dat Moszkowicz definitief niet mocht terugkeren als advocaat, onder meer omdat hij onvoldoende blijk had gegeven van gedragsverbetering en er onduidelijkheid blijft bestaan over zijn financiële verplichtingen.’
https://nl.wikipedia.org/wiki/Bram_Moszkowicz
Het is opmerkelijk dat Bram M. ‘niet door het Openbaar Ministerie, dat volgens de algemene transactie- en vervolgingsrichtlijnen tot strafrechtelijke vervolging van Moszkowicz over had moeten gaan, dit hier niet gedaan heeft.’ Daarnaast is het even opmerkelijk dat deze voormalige strafrechtadvocaat ondanks al zijn criminele praktijken nog steeds door Nederlandse journalisten wordt uitgenodigd om zijn meningen te verspreiden. Zo kon Bram M. in het televisieprogramma Vandaag Inside op 2 mei 2025 zonder enige feitelijke tegenspraak leugens verspreiden over 7 oktober 2023, de dag van de Hamas-aanval op merendeels Joods-Israelische soldaten die al decennialang Gaza hadden geterroriseerd, waarbij Israel van het Westen al decennialang de vrijbrief kreeg om gewone burgers, onder wie opvallend veel jongeren, te liquideren. Laat ik beginnen met Bram M’s grove vertekening van de werkelijkheid door te verzwijgen dat op 7 oktober 2023 ‘Israëlische functionarissen hebben soldaten van de Israel Defense Forces (IDF) opgedragen om medesoldaten en mogelijk burgers aan te vallen in de chaos van de aanval op 7 oktober 2023, die Israëlische functionarissen als springplank hebben gebruikt voor hun genocide in Gaza, zo meldt een prominent Israëlisch medium.
De bevelen werden gegeven door hoge IDF-functionarissen, slechts een uur nadat Palestijnse troepen hun raketten voor het eerst op Israëlische doelen hadden afgevuurd. De Hannibal-bevelen hebben er toe geleid dat Israëlische troepen hebben bijgedragen aan het Israëlische dodental op 7 oktober en op zijn minst de Israëlische gijzelaars – die als eindeloze rechtvaardiging voor de Israëlische genocide in Gaza zijn gebruikt – in gevaar hebben gebracht door IDF-vuur.
Er is al een wijdverspreid bericht dat Israëlische troepen op 7 oktober minstens 14 Israëlische burgers hebben gedood – 13 van hen door vanuit een tank te schieten op een huis waar burgers werden vastgehouden, en één vrouw door een helikopter die haar ontvoerde.
NIEUWS | MENSENRECHTEN
De huidige bevolking van Gaza is 200.000 lager dan de geraamde 2,3 miljoen, zo stelt de VN vast
De scherpe daling weerspiegelt de snelheid en wreedheid van Israëls genocide en etnische zuivering.
Door Sharon Zhang, TRUTHOUT 5 juli 2024
Bronnen vertelden Haaretz dat soldaten en functionarissen van het Israëlische leger wisten dat de Palestijnse voertuigen die naar Gaza vluchtten Israëlische burgers of soldaten vervoerden en dat ze desondanks opdracht hadden gekregen om aangevallen te worden.
"Iedereen wist toen al dat dergelijke voertuigen ontvoerde burgers of soldaten konden vervoeren,” vertelde een bron die bekend was met de aanval. "Er was geen geval waarin een voertuig met ontvoerde mensen bewust werd aangevallen, maar je kon niet echt weten of er zulke mensen in een voertuig zaten. Ik kan niet zeggen dat er een duidelijke instructie was, maar iedereen wist wat het betekende om geen enkel voertuig naar Gaza te laten terugkeren."
De bron zei dat het bevel werd gegeven om "het gebied rond het grenshek te veranderen in een moordzone" om in feite een van de grensovergangen naar Gaza af te sluiten.
De bevelen werden gegeven terwijl de IDF koortsachtig een reactie bedacht op de door Hamas geleide aanval, ondanks de waarschuwingen die al meer dan een jaar van tevoren waren ontvangen. "Er heerste waanzinnige hysterie, waarbij beslissingen werden genomen zonder enige geverifieerde informatie,” vertelde een militair aan Haaretz.
Een rapport van +972 Magazine en Local Call, dat maandag werd gepubliceerd en zes IDF-bronnen citeert, concludeerde dat Israëlische soldaten in Gaza te horen kregen dat ze "zonder beperkingen" mochten schieten en dat ze elke burger, volwassene of kind, mochten aanvallen, al was het maar om "stoom af te blazen of de saaiheid van hun dagelijkse routine te verlichten.”
"Ze noemen het 'normaal vuur,’ wat een codenaam is voor 'ik verveel me, dus ik schiet’,” vertelde een soldaat die in Noord-Gaza was gestationeerd aan +972 en Local Call.
Op een gegeven moment in december, zo getuigde een soldaat, opende een bataljon tegelijk het vuur, waardoor licht en kleuren ontstonden "alsof het vuurwerk was" om Chanoeka te vieren.
Bronnen verklaarden dat het gebrek aan strikte regels met betrekking tot hun wapens sinds oktober heeft geleid tot een groot aantal doden door eigen vuur binnen de IDF.
Ze verklaarden ook dat, ondanks de internationale wetgeving die militairen verplicht er alles aan te doen om onderscheid te maken tussen burgers en strijders, de Israëlische strijdkrachten in wezen wordt verteld om ervan uit te gaan dat elke jongen of man tussen de 16 en 50 jaar een legitiem doelwit is.
"Als we iemand vanuit een raam naar ons zien kijken, is hij een verdachte. Je schiet. De perceptie van het leger is dat elk contact met de bevolking de strijdkrachten in gevaar brengt, en er moet een situatie worden gecreëerd waarin het onder geen enkele omstandigheid verboden is om de soldaten te benaderen. De Palestijnen hebben geleerd dat ze wegrennen als we binnenkomen.”'
In het begin van de uitzending richt hij zich direct tot Johan Derksen over een eerdere uitspraak die hem ‘geraakt’ heeft. De sportjournalist had namelijk kritiek geuit op Bram’s genocidale heilstaat. en dat kan een fanatieke zionist niet dulden, want ook Moszkowicz voelt zich een zielig slachtoffer. En dus volgden uit zijn mond een serie aperte leugens, die allang weerlegt zij. Meermaals verklaarde hij dat het Palestijns verzet zich te buiten was gegaan aan ‘rituele moorden.’ Wat hij daarmee bedoelde maakte hij niet bekend. Wel gooide hij een serie leugens in de strijd, om de indruk creëeren dat niet de Palestijnen maar juist de Joden in Israel de ware slachtoffers zijn. Zo beweerde hij: ’Er zijn babies uit de buiken gesneden, niemand heeft het daar meer over.’ Terecht niet, aangezien het Israëlische propaganda betreft, die uitgebreid aan de kaak is gesteld door de Israëlische pers zelf. ‘De Hamas-hoax over babyonthoofding verwijst naar de inmiddels weerlegde beschuldigingen dat Hamas tientallen baby's en peuters heeft gedood en onthoofd tijdens de inval in Zuid-Israël op 7 oktober 2023, die de eerste fase van de oorlog in Gaza vormde. De beschuldigingen werden voor het eerst geuit door soldaten van het Israëlische leger (IDF) en leden van Israëlische burgerreddingsgroepen in interviews met lokale en internationale journalisten. De hoax werd aanvankelijk onderschreven door de Amerikaanse president Joe Biden, het kantoor van de Israëlische premier Benjamin Netanyahu en enkele woordvoerders van het Israëlische leger, en werd vervolgens op goedgelovige wijze verspreid door westerse media. De hoax kreeg brede aandacht en droeg, naar verluidt, bij aan de vorming van de consensus ten gunste van een oorlog in de Gazastrook. Soortgelijke berichten beschuldigden Hamas ervan baby's op te hangen of de keel door te snijden en anderen levend te verbranden, onder meer door ten minste één jong kind in een hete oven te proppen.’ Zelfs de Israëlische regering heeft ‘discreet toegegeven dat de geruchten over de onthoofde kinderen ongegrond zijn. Critici van de oorlog in Gaza beweren dat de hoax een voorbeeld is van propaganda voor wreedheden.’
Kortom, ‘Hoewel het Israëlische overheidspersbureau vóór de publicatie van het onderzoek in april 2024 aan Le Monde bevestigde dat de onthoofdingen van baby's niet daadwerkelijk hebben plaatsgevonden in Kfar Aza of in een andere kibboets, schat de Franse krant dat Israëlische functionarissen een houding van opportunistische dubbelzinnigheid aanhouden ten opzichte van het gerucht, met de bedoeling om "de zaken te vertroebelen.” De krant concludeert dat Israël "vaker heeft geprobeerd het gerucht te instrumentaliseren dan te ontkennen, wat de beschuldigingen van mediamanipulatie aanwakkert.”
https://en.wikipedia.org/wiki/Hamas_baby_beheading_hoax
Levend verbrande Palestijnen worden door media en politiek genegeerd
Een jaar geleden leidden berichten over verbrande en verminkte Israëlische baby’s tot massale verontwaardiging, ook al bleken ze onwaar. Maar nu het Palestijnen zijn die levend werden verbrand, blijft de verontwaardiging uit.
In de nacht van zondag 13 op maandag 14 oktober bombardeerde Israël een kampement voor ontheemde Palestijnen op het terrein van het Al-Aqsa-ziekenhuis in de stad Deir al-Balah in het midden van de Gazstrook. Op sociale media circuleren gruwelijke beelden van in brand staande mensen. Tot dusver zijn vier doden geteld, naast ten minste veertig gewonden, van wie velen ernstig. Het is de zevende Israëlische aanval op het ziekenhuis in 2024.
Ramp binnen een ramp
In een reportage geeft Al-Jazeera inzicht in de gebeurtenissen en gevolgen. Na de explosies verspreidde het vuur zich razendsnel door de dicht op elkaar staande en brandbare tenten, waarvan er twintig tot dertig volledig werden verwoest. De slapende bewoners hadden geen schijn van kans.
De brand is in feite een ramp binnen een ramp. Het Al-Aqsa-ziekenhuis is al ernstig overbelast na een jaar van Israëlisch genocidaal geweld, waarin de medische capaciteit van Gaza letterlijk aan flarden is geschoten. Slachtoffers van de brand werden daarom noodgedwongen op de grond behandeld, veelal aan ernstige brandwonden waarvoor het ziekenhuis geen faciliteiten heeft.
https://rightsforum.org/levend-verbrande-palestijnen-worden-door-media-en-politiek-genegeerd/
Maar omdat Bram Moszkowicz een slachtofferistische zionist is, verzweeg hij de werkelijkheid om sympathie te kweken voor de genocidale zelfbenoemde ‘Joodse staat.’ Net zoals hij als advocaat niet te goeder trouw handelde, zo bedriegt hij het publiek met zionistische hasbara. Toen hij vervolgens verklaarde dat ‘mensen levend [zijn] verbrand’ op 7 oktober 2023, loog hij half. Inderdaad waren Palestijnen en Joden verbrand, maar door de Israëlische strijkachten, in het kader van de "Hannibal Directive,” waarbij Israelische tanks en helicopters hun eigen landgenoten vermoordden. ‘Mensen zijn onthoofd. Er is gevoetbald met babies,’ zo ging hij ongestoord door met het verspreiden van leugens. En aldus werkte hij toe naar de retorische vraag: ‘Vind je het erg dat de staat Israel vervolgens maatregelen neemt om dat in de toekomst te verhinderen?’ Maar omdat hij een jood is, mocht hij gewoon onweersproken doorgaan met zijn criminele beschuldigingen. Niemand die hem juridisch durft aan te pakken, zelfs justitie niet. Terecht constateerden Jan Blokker en zijn twee zoons dat 'na de Tweede Wereldoorlog het jodendom in de christelijke wereld vrijwel heilig [is] verklaard en geen volk dat in die processie zo hard vooroploopt als de Nederlanders,’ aldus de tekst uit hun boek Nederland in twaalf moorden (2008). Blokker: 'In de Nederlandse geschiedenis is onverschilligheid doorgaans de vriendelijkste houding ten opzichte van joden geweest. Nederlanders hebben altijd precies geweten wie van hun buren een jood was en op elk gewenst moment kon die wetenschap consequenties krijgen: het verraden van joden voor "kopgeld" tijdens de Duitse bezetting is daar maar 1 vorm van. De paniekerige pogroms in het pestjaar 1349 was een andere.'
Dutch gov’t complicit in Israeli war crimes; export of military dogs must be halted, investigated
Profiteurs als de jurist Bram Moszkowicz gebruiken deze canonisatie al enkele decennia om zich financieel te verrijken en daarmee status te verwerven. Hij is precies het tegenovergestelde van Nahum Goldmann, 12 jaar lang president van de World Zionist Organisation, die al in 1981 over het Joods-Israelisch gecultiveerd slachtofferisme verklaarde:
‘Wij zullen moeten begrijpen dat het joodse lijden tijdens de Holocaust niet langer meer als verdediging zal dienen, en we zullen zeker moeten nalaten de Holocaust als argument te gebruiken om gelijk wat we ook mogen doen te rechtvaardigen. De Holocaust gebruiken als een excuus voor het bombarderen’ van zwakkeren ‘is een soort 'ontheiliging,' een banalisering van de onschendbare tragedie van de Holocaust, die niet misbruikt moet worden om een politiek twijfelachtig en moreel onverdedigbaar beleid te rechtvaardigen.'
Vanwege zijn gematigde houding en zijn streven naar coëxistentie met de Palestijnse bevolking en Israel's Arabische buren werd Nahum Goldmann tenslotte diep gehaat door extremistische zionisten van zowel links als rechts. Vrede had voor hen geen zin, aangezien ze onder aanvoering van Ben Goerion uit waren op de hegemonie in het Midden-Oosten. In zijn latere leven had Goldmann uitgebreide gesprekken met David Ben-Gurion. In zijn boek The Jewish Paradox herinnert Goldman zich een gesprek dat hij 's avonds laat met Ben-Gurion in 1956 had over 'het Arabische probleem.’ Ben-Gurion zei tegen Nahum Goldmann:
'Waarom zouden de Arabieren vrede sluiten? Als ik een Arabische leider was, zou ik nooit een overeenkomst sluiten met Israël. Dat is logisch: we hebben hun land ingenomen. Natuurlijk heeft God het ons beloofd, maar wat kan hen dat schelen? Onze God is niet van hen. We komen weliswaar uit Israël, maar tweeduizend jaar geleden, en wat kan hen dat schelen? Er is antisemitisme geweest, de nazi's, Hitler, Auschwitz, maar was dat hun [de Arabieren] schuld? Ze zien maar één ding: we zijn hierheen gekomen en hebben hun land gestolen. Waarom zouden ze dat accepteren? Misschien vergeten ze het over een of twee generaties, maar op dit moment is er geen kans.’ (Nahum Goldmann, The Jewish Paradox: A Personal Memoir of Historic Encounters that Shaped the drama of Modern Jewry, Grosset & Dunlap, 1978, p. 99)
http://en.wikipedia.org/wiki/Nahum_Goldmann
De voorzitter van het World Jewish Congress en de voorzitter van de World Zionist Organization balanceerden op een koord tussen het Joodse en het zionistische belang, en tussen beide en het belang van de staat Israël. In tegenstelling tot de grondleggers van de staat, en in de eerste plaats Ben-Goerion, neigde Goldmann ertoe Israël te zien als een van de vele mogelijke alternatieven voor de organisatie van het Joodse leven, inclusief het Joodse leven in de diaspora.
Het bleek dat hij gelijk had en dat dit misschien wel zijn grootste zonde was: Joden kunnen buiten Israël leven, ze kunnen er goed leven en velen van hen kunnen daar beter leven dan in Israël... Hij wekte niet alleen de afgunst van de Israëliërs op, maar ondermijnde ook enkele fundamentele waarheden van hun bestaan.
http://www.eilatgordinlevitan.com/vishnevo/v_pages/vstories_nahum_goldman.html
In de ogen van de zionistische extremisten was Nahum Goldmann's 'grootste zonde' zijn overtuiging dat 'Joden kunnen buiten Israël [kunnen] leven, ze kunnen daar goed leven en velen van hen kunnen daar beter leven dan in Israël.’ Dit was een ernstige aantasting van de belangrijkste leerstelling van het zionisme, namelijk dat het antisemitisme alle joden op aarde dwingt naar het 'beloofde land' te emigreren. De werkelijkheid is evenwel fundamenteel anders. Dat is ook de reden waarom nog steeds de meerderheid van de mensen die zich joods beschouwt het verkiest om niet in Israel te leven, zelf een overtuigde zionist als Bram Moszkowicz piekert er niet over om in zijn 'Joodse staat' te leven. En dat terwijl de enige rechtvaardiging van het bestaan van Israel het agressieve christelijke antisemitisme is. Ook onze Bram geldt Primo Levi’s opvatting dat ‘Wie niet weigert bezwijkt uiteindelijk voor de verleiding naar het andere kamp over te lopen, waar hij in het beste geval bedrieglijke privileges zal vinden en een redding die zijn ondergang is.’ Vandaar dat er nu joodse zionisten zijn die de genocide in Gaza steunen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten