Halsema hijst Israëlische vlag, Aboutaleb niet: 'Zeer ongepast Israëlische vlag.
Gezien de verstrekkende consequenties van het Israelische kolonialisme is het van vitaal belang het veel geprezen boek The Hundred Years' War on Palestine A History of Settler Colonialism and Resistance, 1917-2017 te lezen. Als de meest recente geschiedschrijving over Israel en Palestina is het inmiddels een New York Times-bestseller, en is geschreven door de 75-jarige academicus Rashid Ismail Khalidi, een Palestijns-Amerikaanse historicus ‘of the Middle East and the Edward Said Professor of Modern Arab Studies at Columbia University. He served as editor of the Journal of Palestine Studies from 2002 until 2020, when he became co-editor with Sherene Seikaly.’ In zijn meest recente boek The Hundred Years' War on Palestine wijst hij erop dat sinds de democratische verkiezing van Hamas in 2006 Israel ‘een totale belegering’ van Gaza ‘organiseerde’ in een poging zoveel mogelijk te profiteren van de aloude koloniale strategie van verdeel en heers. Rashid Khalidi:
Israël was in staat de diepe verdeeldheid onder de Palestijnen en het isolement van Gaza uit te buiten door drie woeste lucht- en grondaanvallen op de Gazastrook uit te voeren, die in 2008 begonnen en in 2012 en 2014 werden voortgezet, waarbij grote delen van de steden en vluchtelingenkampen in puin achterbleven en worstelden met rollende vluchtelingen. stroomuitval en vervuild water. Sommige buurten, zoals Shuja’iyya (in Gaza Stad. svh) en delen van Rafah, leden aan buitengewone verwoestingen. De slachtoffer-cijfers vertellen slechts een deel van het verhaal, maar zijn wel onthullend. Bij deze drie grote aanslagen kwamen 3.804 Palestijnen om het leven, onder wie bijna duizend minderjarigen. In totaal werden 87 Israëli's gedood, waarvan het merendeel militair personeel was dat betrokken was bij deze offensieve operaties. De scheve schaal van 43:1 van deze slachtoffers is veelzeggend, evenals het feit dat het merendeel van de gedode Israëliërs soldaten waren, terwijl de meeste Palestijnen burgers waren.
De hypocriete houding van rabbijn Soetendorp leidde in Nederland niet tot enig gezagsverlies. Niet bij. politici, niet bij de massamedia, en niet bij het grote publiek dat de commerciële media blijft geloven. Tegelijkertijd werd bekend dat de ‘NATO backs Israel and warns Iran to stay away.’ Zolang de olie ongestoord de westerse reserves blijven aanvullen steunt de Noord-Atlantische Verdrags- organisatie elke vorm van oorlogsmisdaden, misdaden tegen de menselijkheid, en zelfs genocide. Feiten over het Israelisch bloedbad in 2009 werden, aldus Khalidi, verzwegen in ‘een groot deel van de berichtgeving van de Amerikaanse media, die zich sterk concentreerde op raketbeschietingen van Hamas en de Islamitische Jihad op Israëlische burgerdoelen. Zeker, het gebruik van deze wapens dwong de Israëlische bevolking in het zuiden van het land lange tijd in schuilkelders door te brengen. Dankzij het uitstekende systeem voor vroegtijdige waarschuwing van Israël, de ultramoderne, door de Amerikanen geleverde antiraket-capaciteiten en het netwerk van schuilplaatsen waren de raketten echter zeer zelden dodelijk. In 2014 doodden de 4.000 raketten waarvan Israël beweerde dat ze vanuit de Gazastrook waren afgevuurd vijf Israëlische burgers, een van hen een bedoeïen in de regio Naqab (Negev), en een Thaise landarbeider, met in totaal zes burgerdoden. Dit betekent Hamas' schending van de oorlogsregels mag niet worden verzacht door deze onnauwkeurige wapens te gebruiken voor willekeurige aanvallen op burgergebieden. Maar het aantal slachtoffers vertelt een ander verhaal dan het verhaal dat naar voren kwam uit de bijna totale media-aandacht voor Hamas-raketbeschietingen. De berichtgeving slaagde erin de extreme disproportionaliteit van deze eenzijdige oorlog te verdoezelen: een van de machtigste legers ter wereld gebruikte zijn volledige macht tegen een belegerd gebied van honderdveertig vierkante kilometer, dat tot de dichtstbevolkte enclaves ter wereld behoort. wiens mensen geen manier hadden om aan de regen van vuur en staal te ontsnappen.
Rain of Fire: Israel's Unlawful Use of White Phosphorus in Gaza. Khalidi:
Specifieke details van de aanval van 2014 onderstrepen dit punt: gedurende een periode van eenenvijftig dagen in juli en augustus 2014 lanceerde de Israëlische luchtmacht meer dan 6.000 luchtaanvallen, terwijl het leger en de marine ongeveer 50.000 artillerie- en tankgranaten afvuurden. Samen gebruikten ze naar schatting in totaal 21 kiloton (21.000 ton of 42 miljoen pond) explosieven. Bij de luchtaanval waren wapens betrokken, variërend van bewapende drones en Amerikaanse Apache-helikopters die door de VS gemaakte Hellfire-raketten afvuurden tot Amerikaanse F-16- en F-15-jachtbommenwerpers met bommen van 2.000 pond. Volgens de commandant van de Israëlische luchtmacht hebben dergelijke geavanceerde vliegtuigen honderden aanvallen uitgevoerd op doelen in Gaza, waarbij de meeste krachtige bommen werden gebruikt. De explosie van een bom van 2.000 pond veroorzaakt een krater die ongeveer vijftien meter breed is en zesendertig meter diep en stuurt dodelijke fragmenten naar een straal van bijna een kwart mijl. Eén of twee van dergelijke bommen kunnen een heel gebouw met meerdere verdiepingen vernietigen, waarvan er vele tegen het einde van de Israëlische luchtcampagne eind augustus in Gaza-stad met de grond gelijk zijn gemaakt. Er is geen openbaar verslag van hoeveel van deze monsters precies op de Gazastrook zijn gedropt, of dat er nog zwaardere munitie werd gebruikt.
Naast luchtbombardementen werden er, volgens een rapport uitgegeven door het Israëlische logistieke commando medio augustus 2014, ruim voordat het definitieve staakt-het-vuren op 26 augustus van kracht werd, 49.000 artillerie- en tankgranaten afgevuurd op de Gazastrook, waarvan de meeste door de in de VS gemaakte M109A5 155 mm houwitser. De granaten van 98 pond hebben een dodelijke zone van ongeveer 54 meter en veroorzaken slachtoffers binnen een diameter van 218 meter. Israël bezit 600 van deze artilleriestukken, en 175 van het Amerikaanse M107 175 mm kanon met groter bereik, dat nog zwaardere granaten afvuurt, met een gewicht van meer dan 145 pond. Eén voorbeeld van Israëls gebruik van deze dodelijke wapens op het slagveld volstaat om de enorme disproportionaliteit van de oorlog tegen Gaza aan te tonen.
Op 19 en 20 juli 2014 lanceerden onderdelen van de elite Golani-, Givati- en parachutisten-brigades een aanval langs drie assen op het Shuja'iyya-district van Gaza-stad. Vooral de Golani-brigade stuitte op hevig en onverwacht verzet, dat resulteerde in de dood van dertien Israëlische soldaten en misschien wel honderd gewonden. Volgens Amerikaanse militaire bronnen vuurden elf Israëlische artilleriebataljons, die ten minste 258 van deze 155 mm en 175 mm kanonnen gebruikten, meer dan 7.000 granaten af op deze ene wijk, in slechts 24 uur. Dit omvatte 4.800 granaten gedurende een periode van zeven uur. Een hoge officier van het Pentagon ‘met toegang tot de dagelijkse briefings’ noemde de omvang van de vuurkracht ‘massief’ en ‘dodelijk,’ en merkte op dat het Amerikaanse leger normaal gesproken zo’n ‘enorme’ hoeveelheid granaatvuur zou gebruiken ter ondersteuning van twee volledige divisies bestaande uit 40.000 man. (misschien tien keer de omvang van de Israëlische strijdmacht die betrokken was bij Shuja'iyya). Een ander, een voormalige Amerikaanse artilleriecommandant, schatte dat het Amerikaanse leger dat aantal kanonnen alleen zou inzetten ter ondersteuning van een legerkorps dat uit verschillende divisies bestond. Een gepensioneerde Amerikaanse generaal beschreef het Israëlische bombardement — waarbij een wijk in Gaza meer dan vierentwintig uur lang werd bestormd, samen met tankvuur en aanvallen vanuit de lucht — als ‘absoluut onevenredig.’
De artilleriestukken die bij deze aanval werden gebruikt, zijn ontworpen voor dodelijk gebiedsvuur over een grote straal tegen vestingwerken, gepantserde voertuigen en ingegraven troepen, beschermd door kogelvrije vesten en helmen. Hoewel ze precisiegeleide munitie kunnen lanceren, ingezet tegen een dichtbevolkte buurt als Shuja'iyya, waren ze inherent onnauwkeurig. En elke luchtaanval waarbij bommen van 2.000 pond worden afgeworpen in de bebouwde gebieden, zoals Shuja'iyya, Beit Hanoun, Khan Yunis en Rafah, zouden noodzakelijkerwijs en onvermijdelijk zware burgerslachtoffers en enorme schade veroorzaken. Ze kunnen niet anders dan dat doen.
Dit geldt vooral in een gebied dat zo overbevolkt is als de Gazastrook, waar mensen nergens heen kunnen vluchten, ook al krijgen ze vooraf te horen dat hun huizen op het punt staan verwoest te worden. Afgezien van de gruwelijke verwondingen die ze toebrengen aan mensenvlees, veroorzaken luchtbombardementen en artillerievuur op deze schaal een onvoorstelbare vernietiging van eigendommen: tijdens de aanval van 2014 werden meer dan 16.000 gebouwen onbewoonbaar gemaakt, inclusief hele wijken. In totaal werden 277 VN- en overheidsscholen, zeventien ziekenhuizen en klinieken en alle zes universiteiten in Gaza beschadigd, evenals ruim 40.000 andere gebouwen. Vermoedelijk werden 450.000 inwoners van Gaza, ongeveer een kwart van de bevolking, gedwongen hun huizen te verlaten, en velen van hen hadden daarna geen huis meer om naar terug te keren.
Dit waren geen willekeurige gebeurtenissen, en dit was ook niet de betreurenswaardige ‘bijkomende schade’ waarover tijdens een oorlog vaak werd geklaagd. De gekozen wapens waren dodelijk en bedoeld voor gebruik op een open slagveld, niet in een dichtbevolkte stedelijke omgeving. Bovendien was de omvang van de aanval volledig in overeenstemming met de Israëlische militaire doctrine. Het doden en verminken in 2014 van zo’n 13.000 mensen, van wie de meesten burgers, en de vernietiging van de huizen en eigendommen van honderdduizenden, was opzettelijk en de vrucht van een expliciete strategie die het Israëlische leger in ieder geval sinds 2006 heeft aangenomen, toen het dergelijke tactieken gebruikte in Libanon. De Dahiya-doctrine is genoemd naar de zuidelijke buitenwijk van Beiroet — al-Dahiya — die door de Israëlische luchtmacht werd vernietigd met behulp van bommen van 2.000 pond en andere munitie. Deze strategie werd in 2008 uitgelegd door generaal-majoor Gadi Eizenkot, toenmalig hoofd van het Noordelijk Commando (en daarna de Israëlische stafchef):
Wat er in de Dahiya-wijk is gebeurd... zal gebeuren in elk dorp van waaruit Israël wordt beschoten... We zullen er onevenredig veel geweld op uitoefenen en daar grote schade en vernietiging aanrichten. Vanuit ons standpunt zijn dit geen burgerdorpen, het zijn militaire bases… Dit is geen aanbeveling. Dit is een plan. En het is goedgekeurd.
Volgens Israëlische militaire correspondenten en veiligheidsanalisten was dit precies de gedachte achter Israëls derde aanval op Gaza in 2014 in een periode van zes jaar. Toch werd er weinig melding gemaakt van de Dahiya-doctrine in verklaringen van Amerikaanse politici of in de berichtgeving over de oorlog door de meeste reguliere Amerikaanse media, ook al is het in feite minder een strategische benadering dan een blauwdruk voor collectieve bestraffing, die naar wordt aangenomen gevolgen met zich meebrengt. oorlogsmisdaden.
Er zijn een aantal redenen voor de stilte van Washington en de media. De ‘Arms Export Control Act’ van 1976 specificeert dat door Amerika geleverde wapens moeten worden gebruikt ‘voor legitieme zelfverdediging.’ Gegeven deze bepaling kan de lijn die door Amerikaanse functionarissen vanaf de president wordt aangeboden — waarin de Israëlische operaties in Gaza als zelfverdediging worden beschreven — mogelijk het product zijn van juridisch advies om aansprakelijkheid en mogelijke vervolging voor oorlogsmisdaden te voorkomen, samen met de Israëlische functionarissen die de bevelen uitvaardigden en de soldaten die de bommen lieten vallen. Ook de media maken zelden melding van deze belangrijke juridische overweging, mogelijk uit vooringenomenheid, of om de politici te beschermen die anders betrokken zouden zijn, of om de aanvallen op de media te ontwijken die doorgaans volgen op zelfs de mildste kritiek op Israël.
Het is zeker niet overdreven te concluderen dat de westerse politici en mainstream-media de basis hebben gelegd voor de grootschalige Joodse terreur in de bezette en belegerde Palestijnse gebieden. Dat dit uiteindelijk zou uitlopen op de huidige Israelische genocidale aanval is een feit waarvoor verschillende mensenrechten-organisaties en kritische journalisten de afgelopen jaren hebben gewaarschuwd. De Joodse lobby is evenwel zo machtig in het Westen dat het eind nog lang niet in zicht is. Alleen de westerse bevolking zou zoiets kunnen bewerkstelligen door het demonstreren van hun afschuw ten aanzien van de Joodse terreur. Meer daarover de volgende keer.
More than 10 children on average have lost one or both of their legs every day in Gaza since October 7, with many amputations performed without anesthesia.
1,000 children amputated without anesthesia in Gaza: UN
29-12-2023 Fri 11:16 | International | IANS
1,000 children amputated without anesthesia in Gaza: UN
Listen to the audio version of this article
New Delhi, Dec 29: UN Special Rapporteur on Palestine Francesa Albanese on Friday said that at least 1,000 children in Gaza have been amputated without anesthesia as Israel has blocked the entry of essential supplies, as per the media reports.
'The monstruosity of our century,' the UN Special Rapporteur wrote on X.
She said that Israel is bombing areas of Gaza it had designated as 'safe.'
'It is wiping out entire families, making countless children orphans & forcing countless men & women to survive their offspring,' she wrote.
She said that each story in Gaza is excruciating.
UNICEF has said that at least more than 9,000 children in Gaza have been injured in intense Israeli bombing, which has left them grappling with the loss of an arm or a leg.
Israel launched a ground offensive inside Gaza on October 27 after Hamas attacked Israel in a surprise attack on October 7 in which 1200 Israelis were killed and over 200 were taken hostage.
Since the outbreak of hostilities between Hamas and Israel, at least 21,320 Palestinians have been killed mostly being children and women while 55,603 Palestinians have been injured.
1,000 children amputated without anesthesia in Gaza: UN
Dec 29: UN Special Rapporteur on Palestine Francesa Albanese on Friday said that at least 1,000 children in Gaza have been amputated without anesthesia as Israel has blocked the entry of essential supplies, as per the media reports...
'It is wiping out entire families, making countless children orphans & forcing countless men & women to survive their offspring,' she wrote.
She said that each story in Gaza is excruciating.
UNICEF has said that at least more than 9,000 children in Gaza have been injured in intense Israeli bombing, which has left them grappling with the loss of an arm or a leg.
Israel launched a ground offensive inside Gaza on October 27 after Hamas attacked Israel in a surprise attack on October 7 in which 1200 Israelis were killed and over 200 were taken hostage.
Since the outbreak of hostilities between Hamas and Israel, at least 21,320 Palestinians have been killed mostly being children and women while 55,603 Palestinians have been injured.
https://www.ap7am.com/en/72159/1000-children-amputated-without-anesthesia-in-gaza-un
Dr. Anastasia Maria Loupis
@DrLoupis
'I saw In Auschwitz that if a dominant group wants to dehumanise others, as the Nazis dehumanised me, the dominant group must first dehumanise themselves, the same holds nowadays for Israel. I am appalled about how hateful, how dehumanised, that they do not see any human aspect in any Palestinians anymore. The Zionists have no right whatsoever to use the Holocaust for any purpose, they have given up everything which has to do with humanity and with empathy' ~ Hajo Meyer, Holocaust survivor and physician. #HolocaustRemembranceDay
Geen opmerkingen:
Een reactie posten