De heksenjacht op Julian Assange
Vorige week vrijdag deden de Westerse media triomfantelijk verslag van de uitreiking van de Nobelprijs voor de Vrede aan de Chinese dissident Liu Xiaobo. De stoel voor de laureaat, die in een pamflet had opgeroepen tot democratische hervormingen in China, bleef veelbetekenend leeg.
De Washington Post kopte op de voorpagina dat China een Nobelprijswinnaar als verrader had gebrandmerkt. Alsof Liu Xiaobo niet eerst in China was veroordeeld tot elf jaar gevangenisstraf voor ondermijning van de staatsmacht en vervolgens pas de Nobelprijs werd toegekend.
Verschillende Westerse commentatoren spraken van een public relations-ramp voor China. De felheid waarmee het Chinese leiderschap op de toekenning van de Nobelprijs voor de vrede had gereageerd zou volgens Ian Buruma en Gideon Rachman getuigen van fundamentele onzekerheid. Waarom had China het nodig gevonden om landen te dreigen met verslechterde diplomatieke verhoudingen als ze een officiële delegatie naar de ceremonie in de Noorse hoofdstad Oslo zouden afvaardigen? Alleen infame regimes zoals in Iran, Rusland en Pakistan gaven uiteindelijk gehoor aan de Chinese oproep om weg te blijven. En wilde China nou niet juist graag deel uitmaken van de groep beschaafde naties?
De Westerse zelfgenoegzaamheid is grenzeloos. Terwijl in Oslo de Nobelprijs voor de Vrede werd uitgereikt aan een symbolisch lege stoel, werd in Londen Julian Assange, het publieke gezicht van Wikileaks, aangehouden op grond van een dubieuze seksuele aanklacht. De reactie van het Westen op de publicatie van duizenden vertrouwelijke diplomatieke ambtsberichten doet de Chinese reactie op de toekenning van de Nobelprijs voor de Vrede aan Liu Xiaobo verbleken.
Volgens de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken, Hillary Clinton, bracht Wikileaks levens in gevaar door de ambtsberichten ongefilterd te publiceren (het aanbod van Wikileaks om samen met het Amerikaanse State Department te bekijken welke berichten gevaar zouden opleveren, was eerder van de hand gewezen). Volgens Sarah Palin is Julian Assange een anti-Amerikaanse spion met bloed aan zijn handen. Zowel Democratische als Republikeinse politici hebben oproepen gedaan om Julian Assange zonder vorm van proces om te brengen. Dat zou China eens met een van zijn dissidenten in het Westen moeten wagen.
Het ene na het andere Westerse bedrijf weigert zaken met Wikileaks te doen. Zo is het niet langer mogelijk om via PayPal geld aan Wikileaks te doneren. Ook Mastercard heeft de betalingen aan Wikileaks stopgezet en een Zwitserse bank heeft de Wikileaks-rekening geblokkeerd met een vaag beroep op de algemene voorwaarden. Dezelfde internetproviders die gewetenloos kinderporno doorgeven, weigeren op ‘principiële’ gronden als platform te dienen voor Wikileaks. Alleen Twitter, de online berichtendienst waar mensen maximaal 140 tekens tellende berichtjes kunnen plaatsen, is niet gezwicht voor de druk van de Westerse grootmachten.
Dat Westerse politici te pas en te onpas welgevallige informatie naar de media lekken, blijft in de publieke discussie over Wikileaks merkwaardigerwijs geheel buiten beschouwing. De machthebbers misbruiken hun informatiemonopolie met het doel om aan de macht te blijven en corrumperen dezelfde democratie, waar ze zo zelfgenoegzaam over zijn.
https://cmweb.nl/2010/12/de-heksenjacht-op-julian-assange/
1 opmerking:
Assange High Court appeal
https://www.presstv.ir/Detail/2021/11/08/670140/Assange-High-Court-Appeal
The Communiqué with Richard Medhurst
Julian Assange continues his legal battle against the United States’ attempts to extradite him from the UK. The Australian journalist and founder of WikiLeaks faces up to 175 years in an American prison for publishing evidence of US war crimes.
Attending the hearing remotely, Richard Medhurst gives his exclusive, first-hand account from the High Court in London...etc.
Herman
Een reactie posten