01-02-19 09:18:00,
In Amsterdam wordt een enorme zeepbel geblazen; dat is wijd en zijd bekend. De oorzaak zit ’m vooral in de stagnatie van de reëel besteedbare inkomens in Nederland – en aan die analyse wordt in pers en politiek veel minder ruchtbaarheid gegeven dan verstandig is, meent Ewald Engelen.
Afgelopen maandag publiceerde de internationale vastgoedspecialist Knight Frank een rapport over de betaalbaarheid van woningen in verschillende wereldsteden. Daarin speelde Amsterdam een omineuze hoofdrol. Volgens het rapport zijn woningen in de hoofdstad namelijk het minst betaalbaar van alle 32 steden waar Knight Frank naar heeft gekeken. En dat komt niet alleen door de gigantische zeepbel die er in Amsterdam wordt geblazen; dat is namelijk wijd en zijd bekend. De oorzaak is vooral de stagnatie van de reëel besteedbare inkomens in Nederland – en aan die analyse wordt in pers en politiek veel minder ruchtbaarheid gegeven. Ook al liet de Rabobank begin vorig jaar nog weten dat de besteedbare inkomens in Nederland al veertig jaar vrijwel gelijk zijn gebleven.
Sinds 2012, het dieptepunt van de huizencrisis in Nederland (en veel andere landen), zijn de huizenprijzen in Amsterdam met maar liefst 63,6 procent gestegen, vergelijkbaar met woningen in steden als Vancouver, Dublin en Berlijn. Maar wat Amsterdam zijn koppositie op de (on)betaalbaarheidsindex van Knight Frank bezorgt, is de extreem geringe inkomensstijging die daar tegenover staat. Slechts 4,4 procent in vijf jaar tijd, en dat is (veel) slechter dan in alle ons omringende landen, met uitzondering van Spanje (3,0 procent) en Frankrijk (1,8 procent).
Private schulden
Waar het rapport opnieuw de nadruk op vestigt, is dat in Nederland die vermaledijde LTI (Loan to Income) en LTV (Loan to Value) ratio’s tien jaar na de crisis en ondanks gepiel in de marge aan kredietverstrekkingseisen en fiscale aftrekbaarheid, internationaal gezien nog altijd exorbitant groot zijn. Dat komt niet alleen door de krankzinnig hoge huizenprijzen in de Randstad, maar ook door de extreem zwakke loonontwikkeling in Nederland, ondanks oproepen van de ECB en De Nederlandsche Bank aan werkgevers om daar iets aan te doen, en ondanks de belofte van Rutte 3 dat na zes jaar exorbitant bezuinigen en lastenverzwaren (pakweg 50 miljard) iedereen er in koopkracht op vooruit zou gaan.
Private schulden fungeren als anabole steroïden voor de economie,
Ziehier Yoeri Albrecht, die door een jonge journalist van het mediakanaal Left Laser betrapt werd tijdens een privé-onderonsje met twee ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten