Steven Erlanger, New York Times: ‘Named a Chevalier of the French Legion? Me?’ — Reporter’s Notebook.
Steven J. Erlanger is an American journalist who has reported from more than 120 countries. He is currently the Chief Diplomatic Correspondent for Europe for The New York Times, having moved to Brussels in August 2017 after four years as the paper's bureau chief in London. Erlanger joined the Times in September 1987.
After graduating magna cum laude, Phi Beta Kappa, from Harvard College in 1974 with an A.B. in political philosophy, Erlanger was a teaching fellow at Harvard from 1975 to 1983. Concurrent with this assignment, he was an editor and correspondent for The Boston Globe beginning in 1976, where he served on the national and foreign desks, covered the Iranian Revolution and Solidarity in Poland and was the European correspondent based in London from 1983–1987. He has written for numerous magazines, including The Spectator, The Economist, The New Republic, The Financial Times, The New Statesman, The Columbia Journalism Review, and The National Interest. France made him a chevalier de la Légion d'Honneur for services to journalism at the end of 2013.
Erlanger behoort tot wat mainstream-opiniemaker Ian Buruma betitelt als de 'urban elites,' die door populistische '[d]emagogues' worden gecriminaliseerd. De meest bejubelde polder-opiniemaker, wijlen Henk Hofland, sprak over eerstgenoemden als de broodnodige 'politiek-literaire elite,' die 'ook een blaadje nodig [heeft],' in werkelijkheid vele 'blaadjes,' met daarnaast, zoals bekend, alle staats- en commerciële omroepen. Welnu, de hoofdaap onder de 'blaadjes' van de 'elite' is sinds jaar en dag The New York Times, de toonaangevende krant van de westerse 'urban elites.' Wat de Times beweert geldt -- onder de mainstream -- als wet, waarbij tekenend is dat de krant, volgens eigen medewerkers, zich nooit tegen een door de VS geplande gewelddadige interventie heeft uitgesproken. Dankzij het 'fake news' van allereerst The New York Times steunden de Amerikaanse 'urban elites' in grote meerderheid het begin van de agressieoorlog tegen Irak, die het Midden-Oosten in chaos heeft gestort en leidde tot de creatie van ISIS. Een jaar na de -- voor alle partijen desastreuze Shock and Awe-inval -- zag de Times zich gedwongen zich te verontschuldigen door te bekennen dat 'information that was controversial then, and seems questionable now, was insufficiently qualified or allowed to stand unchallenged. Looking back, we wish we had been more aggressive in re-examining the claims as new evidence emerged -- or failed to emerge.' De vooraanstaande Amerikaanse hoogleraar en media-criticus Edward S. Herman, die samen met Noam Chomsky het Manufactuering Consent. The Political Economy of the Mass Media (1988) schreef, inmiddels het standaardwerk over de westerse commerciële media, stelde terecht vlak voor zijn dood in 2017:
It has been amusing to watch the New York Times and other mainstream media outlets express their dismay over the rise and spread of 'fake news.' These publications take it as an obvious truth that what they provide is straightforward, unbiased, fact-based reporting. They do offer such news, but they also provide a steady flow of their own varied forms of fake news, often by disseminating false or misleading information supplied to them by the national security state, other branches of government, and sites of corporate power.
An important form of mainstream media fake news is that which is presented while suppressing information that calls the preferred news into question.
https://www.nytimes.com/2004/05/26/world/from-the-editors-the-times-and-iraq.html https://monthlyreview.org/2017/07/01/fake-news-on-russia-and-other-official-enemies/
Welnu, een illustrerend voorbeeld van een specifieke vorm van 'fake news' gaf Steven Erlanger in de internationale editie van de Times van donderdag 31 mei 2018. De strekking van zijn artikel op de voorpagina werd fraai samengevat door de kop:
E.U. quivers as tumult in Italy rocks markets
Erlanger begon als volgt:
Through more than two months of tough negotiations to form a government in Italy after inconclusive elections in March, global financial markets remained relatively calm. Italy’s uncertainties seemed contained to Italy, and Europe’s economy kept growing.
That changed this week when Italy’s president, Sergio Mattarella, effectively blocked two populist parties from forming a government. He judged that a crucial member of their proposed cabinet was intent on having Italy abandon the euro, though they had not explicitly campaigned on that issue.
In doing so, Mr. Mattarella may have laid the groundwork for a new election, one that amounts to a referendum on the euro. The European Union and financial markets reacted with dread. On Tuesday, the Dow Jones industrial average, the American benchmark, plunged almost 400 points. The value of the euro plummeted, and the cost of borrowing for Italy shot up.
http://en.banglatribune.com/leads-of-the-world/news/3837/EU-quivers-as-tumult-in-Italy-rocks-markets
Het taalgebruik hier is een verhullende code die dwingend is, hij kan slechts op één manier worden opgevat. 'E.U. quivers as tumult in Italy rocks markets.' Wanneer deze tekst wordt gedecodeerd dan blijkt al snel hoe de ware machtsverhoudingen in het democratische Westen liggen. De 'Europese Unie huivert omdat tumult in Italië de markten doet wankelen.' De onderliggende boodschap is dat wanneer de bevolking in een democratie, die genoeg heeft van de neoliberale ideologie, zich via democratische verkiezingen uitspreekt tegen de huidige gecorrumpeerde politiek, de 'markten' dan beginnen te 'wankelen,' waardoor de gecorrumpeerde bureaucratische macht in Brussel 'huivert.' En allemaal omdat de politieke uitspraak van de Italiaanse burger 'tumult' onder de financiële elite veroorzaakt. En vanwaar de 'tumult'? Omdat de financiële, economische en politieke macht, geen tegenspraak van het volk kan accepteren, want dan beginnen de 'markten' te 'wankelen' en gaat Geert Mak's 'Geen Jorwert zonder Brussel' ineens 'huiveren.' Kortom, een neoliberale democratie is alleen mogelijk wanneer de 'markten' niet gaan wankelen en de macht niet begint te 'huiveren' omdat hun portemonnaie bedreigt wordt. Dat juist ook Geert Mak tot 'chevalier de la Légion d'Honneur' is verheven 'for services to journalism' is daarbij vanzelfsprekend geen toeval. Welke diensten dit zijn, weten we inmiddels, de diensten aan de mainstream-journalistiek die tot het bittere einde de macht zal beschermen.
When you’re lost in the rain in Juarez
And it’s Eastertime too
And your gravity fails
And negativity don’t pull you through
Don’t put on any airs
When you’re down on Rue Morgue Avenue
They got some hungry women there
And they really make a mess outta you
Geen opmerkingen:
Een reactie posten