De getroebleerde denker kijkt uit het raam.
Voor wie het nog niet weet: in het Nederlandstalige wereldje zijn feiten ondergeschikt aan meningen. Ruim 11 jaar na het verschijnen van zijn In Europa-boek, met als stellige conclusie dat het avondland economisch en politiek een 'eclatant succes' is, dan wel een eind op weg daar naartoe, werd bekend dat de journalist Geert Mak de Gouden Ganzenveer 2015 heeft gewonnen:
Voor wie het nog niet weet: in het Nederlandstalige wereldje zijn feiten ondergeschikt aan meningen. Ruim 11 jaar na het verschijnen van zijn In Europa-boek, met als stellige conclusie dat het avondland economisch en politiek een 'eclatant succes' is, dan wel een eind op weg daar naartoe, werd bekend dat de journalist Geert Mak de Gouden Ganzenveer 2015 heeft gewonnen:
De jury eert hem voor 'zijn zeldzame betrokkenheid bij de nationale en internationale geschiedenis en actualiteit.' Dat heeft voorzitter Paul Schnabel van de Academie De Gouden Ganzenveer zondag bekendgemaakt. De prijs wordt in april aan Mak uitgereikt. 'Moeiteloos weet Geert Mak te schakelen tussen zijn geschreven werk en zijn werk voor tv, met als hoogtepunt het boek en de gelijknamige tv-serie In Europa.' Volgens de jury verenigt Mak in zijn werk uiteenlopende terreinen als de autobiografische essayistiek, de politiek, de journalistiek, de geschiedwetenschap en de godgeleerdheid.
Met de jaarlijkse culturele prijs wil de academie het geschreven woord in de multimediale samenleving onder de aandacht brengen. De prijs bestaat uit een ganzenveer van goud en een jaar buitengewoon lidmaatschap van de Academie. Onder de eerdere winnaars zijn Annejet van der Zijl, Maria Goos en Kees van Kooten. Vorig jaar ging de onderscheiding naar de Belg David Van Reybrouck.
Mak is donderdag te gast op het nieuwjaarsevenement van De Tijd en L'Echo.
Omdat Nederland geen ware intelligentsia bezit, zoals men die in grote cultuurlanden aantreft, kan Mak 'moeiteloos' de plank volledig misslaan zonder dat de 'politiek-literaire elite' in de polder ook maar iets doorheeft. Opnieuw een demonstratie van hoe corrupt het hier heersende poldermodel in de praktijk uitwerkt. En omdat de lamme de blinde helpt krijgt men vervolgens een interview als deze:
Geert Mak: ‘Veenbrand woedt onder Europa'
De aanslag op Charlie Hebdo heeft hem geschokt. En de kans op een escalatie van politieke extremen maakt hem extreem bezorgd. Maar volgens de Nederlandse schrijver Geert Mak zit de dreiging voor Europa nog veel dieper. ‘Steeds meer Europeanen voelen zich verwaarloosd en ontheemd.’
Geert Mak (68) is donderdag te gast op het nieuwjaars-event van De Tijd, om het te hebben over de toekomst van Europa. Sinds de publicatie van zijn boek ‘In Europa’ wordt de Nederlandse journalist en schrijver beschouwd als een van de scherpste analisten van ons continent. Met de nakende verkiezingen in Griekenland, de dreiging van een nieuwe eurocrisis, de opkomst van euro-sceptische partijen en een oorlog aan onze oostgrens was er al gespreksstof genoeg. Maar nu is er ook Charlie Hebdo.
Het nieuws van de aanslag tegen het Franse satirisch weekblad raakt enkele minuten voor onze interview-afspraak in Amsterdam bekend. Mak komt net van de trein en heeft de berichten nog niet gehoord. ‘Misselijk van woede’, reageert hij geschokt. Hij moet even bekomen, zich herpakken. Maar het duurt niet lang voor hij het bredere plaatje begint te schetsen. Mak is de man van het grote verhaal, de verbanden, de historische context. ‘De kracht van onze westerse samenleving is onze democratie, onze variatie in ideeën, onze tolerantie, onze openheid tegenover andere culturen. Maar dat is tegelijk onze kwetsbaarheid, blijkt nu ook weer.’
De bewering dat 'Mak' wordt gezien als 'een van de scherpste analisten van ons continent,' zegt meer over de interviewer en over de kwaliteit van de Nederlandstalige mainstream-pers dan over het werk van Mak. In het hier heersende provincialisme, en natuurlijk bij de pro-EU-politici, geldt Mak zeker als een geweldenaar, een grotere geest dan iemand als, zeg maar, de 'doemdenker' John Steinbeck, of een kritische geleerde als Noam Chomsky, of — als ik me tot Europa beperk — de vlijmscherpe Hans Magnus Enzensberger en Slavoj Žižek. Stappen we daarentegen uit het benarde poldercultuurtje dan blijkt Mak al snel niet meer te zijn dan een oppervlakkige mainstream journalist, wiens boeken door een ware intellectueel als 'voer voor debielen' werd gekwalificeerd vanwege ondermeer hun 'weke sentiment,' zoals de recensent Michaël Zeeman vaststelde. Maar voor het gehersenspoelde volk blijft recht overeind dat, ondanks de werkelijkheid van alledag, ‘[d]e kracht van onze westerse samenleving onze democratie [is], onze variatie in ideeën, onze tolerantie, onze openheid tegenover andere culturen.' Meer over dit eurocentrisch simplisme de volgende keer. Ik zit nu in Londen om mijn hersenen te voeden. De polder is te verstikkend om langere tijd in door te brengen. Naar de hel met de sycofanten.
3 opmerkingen:
Hoe kan het nou toch, Stan, dat de provinciaal Mak zoveel erkenning krijgt in het grote cultuurland ten oosten can ons? Hier, alweer:http://theartserver.org/persberichten/2014/10/10/duits-eredoctoraat-voor-geert-mak/
En pas weer, op 28 december, een groot interview in de Frankfurter Allgemeine Zeitung, een grote cultuurkrant. In het Duits!
het antwoord is simpelweg dat de gezeten burgerij in deze overgangstijd de draad kwijt is en zich vastklampt aan elke pluimstrijker met een boodschap van hoop. dat is de enige reden.
Een reactie posten