zaterdag 22 juni 2013

PVDA steunt Zionistische Terreur 6


Netanyahu die nooit het Oslo Akkoord heeft geaccepteerd en minister Timmermans. Terrorist en terroristenvriend. Van Netanyahu kreeg Timmermans te horen wat het Nederlandse standpunt moest zijn ten aanzien van mogelijke EU-sancties tegen de Joodse staat.


Het Palestijnse dorp Nahalin dat door de omliggende illegale Joodse nederzettingen bijna volledig van de buitenwereld is afgesloten, rechts ervan het land van Daoud Nassar.


Nu de PVDA als regeringspartij doorgaat met het mogelijk maken van de zionistische terreur tegen de Palestijnse bevolking zal ik de komende tijd een voorbeeld geven van een tamelijk willekeurige slachtoffer van deze sociaaldemocratische steun. Afgelopen zondag bezocht ik samen studenten die zich specialiseren in het internationaal humanitair recht, het Palestijnse dorp Nahalin. Ik sprak daar met Daoud Nassar.

Daoud Nassar is een christelijke Palestijn uit Bethlehem die boven het Palestijnse dorp Nahalin vruchtbaar landbouwland heeft met olijfbomen, druivenranken, fruit- en vruchtbomen. De 43-jarige bedrijfskundige, landbouwer en Lutheraans vredesactivist leidde ons rond over zijn land dat op 950 meter hoogte ligt en waar vandaan men bij helder weer de Israëlische stad Ashkelon en de glinsterende Middellandse Zee kan zien. Sinds eind jaren tachtig wordt het grondgebied van Nassar, die eigenaar is van 40 hectare land, steeds verder ingesloten door illegale Joodse nederzettingen op de bezette Westbank. Hoewel hij met officiële documenten uit zowel de Ottomaanse periode als uit de tijd van het Britse mandaat tegenover Israelische rechters heeft aangetoond dat hij de rechtmatige eigenaar van de grond is, wordt hij al decennialang door zowel de zionistische overheid, Israëlische militairen als Joodse kolonisten permanent geïntimideerd en zelfs geterroriseerd. Zo werden tenminste 250 olijfbomen op zijn land omgezaagd in een poging hem te verdrijven. Bovendien worden hij en de bewoners van Nahalin bedreigd door gewapende Joodse fundamentalistische extremisten, die plotseling in de lucht beginnen te schieten. Op die manier proberen ze het leven van de Palestijnse burgers tot zo’n hel te maken dat zij zich gedwongen zien te verdwijnen. Gedocumenteerd tonen de woorvoerders van Palestijnse mensenrechtenorganisaties als Ensan, Badil, Defence for Children International, Addameer, Al Haq dat de ‘stille etnische zuivering’ van bezet Palestijns gebied onverminderd doorgaat. En dit gebeurt zowel via de dagelijkse zionistische terreur in bezet gebied als door officiele confiscatie van hun land. Nadat intimidatie en terreur in het geval van Daoud Nassar niet had gewerkt verschenen op een dag zionistische afgevaardigden op zijn land om hem een blanco cheque aan te bieden. Hij mocht zelf het bedrag invullen wat hij voor zijn grond wilde hebben. Nassar wees het aanbod vriendelijk maar resoluut af en legde de Joodse Israeli’s uit dat zijn land onbetaalbaar was om de simpele reden dat het zijn hele bestaan omvat en dat van zijn familie die hier al zo lang leeft. Hij is hier in een grot geboren, het zweet van zijn grootvader heeft hier de vruchtbare grond besprenkeld. Dit gebied was alles dat hij bezit, zijn ziel is aan het land verbonden. God heeft geen bezwaar gehad dat hij hier leeft. Waarom zouden de zionisten dan bezwaar kunnen hebben? Hij doet niemand kwaad, hij is zelfs een christelijke vredesactivist wiens familie eeuwenlang vreedzaam met Joden heeft samengewoond, tot in 1947 de gewelddadige etnische zuiveringen begonnen onder leiding van de zionistische aartsvader Ben Gurion en zijn militairen. 

De Palestijnse vredesactivist Daoud Nassar voor een mozaiek van een Palestijn en een Jood die vreedzaam naast elkaar leven.

Morgen meer over Daoud Nassar. U kunt alvast hier meer achtergrond informatie over hem en zijn familie lezen, waardoor u een indruk zult krijgen van zijn situatie, en duidelijk zal worden dat de PVDA-minister Timmermans terreur steunt.


Daoud Nassar





Daoud Nassar toont schilderingen van zijn vader, grootvader en oom in de vroegere woonruimte van zijn ouders en grootouders op het land van de 'Tent of Nations'. December 2011.
"We refuse to be enemies": tekst op de grenssteen van 'Tent of Nations',gericht op Israëlische settlers in de omgeving om hen af te houden van het aanrichten van vernielingen. December 2011.
Toegang tot de ondergrondse gebedsruimte van de 'Tent of Nations' bij Bethlehem in een opnieuw uitgegegraven herdersgrot. December 2011.
Daoud Nassar (Beit Jala18 oktober 1970) is een Palestijnse bedrijfskundige en landbouwerLutheraans vredesactivist en oprichter en directeur van het vredesproject "Tent of Nations ", ten zuidwesten van Bethlehem. Nassar is getrouwd met de docente computerwetenschappen Jihan Hawwash. Het echtpaar heeft drie kinderen. Daoud Nassar is een zoon van de christelijke Palestijnse boer Bishara Nassar († 1976). Hij wordt geïnspireerd door de geweldloosheid van Mahatma Ghandi enMartin Luther King. Zijn familiebezit ligt negen mijl ten zuidwesten van Bethlehem.

Inhoud

  [verbergen

Jeugd en opleiding[bewerken]

Nassar bracht zijn jeugd door in Bethlehem. Hij deed in 1989 zijn eindexamen aan de Evangelisch-Lutherse school Talitha Kumi in Beit Jala. Door persoonlijke contacten van een leraar kon hij zijn middelbare schoolopleiding doen aan de Bijbelschool Schloss Klaus in Oostenrijk, hij deed in 1991 eindexamen in Kirchdorf an der Krems. Daarna keerde hij terug naar Palestina, studeerde bedrijfskunde aan de University of Bethlehem en voltooide die met een Master. Na eerst een jaar in Bethlehem gewerkt te hebben, voltooide hij in 1997/1998 aan de University of Applied Sciences in Bielefeldeen postgraduaat "International Tourism Management". Sinds zijn schooltijd heeft Nassar zich intensief beziggehouden met jeugdwerk en nam deel aan verschillende uitwisselingsprogramma's. Hij was coördinator van het Zweedse project "Youth Action Plan for Human Rights" in Bethlehem. Hij werkte beroepsmatig in het toerisme voor pelgrims in de Lutherse Kerk in Bethlehem. Sinds september 2000 is hij directeur van de "Tent of Nations" en organiseert internationale bijeenkomsten voor jongeren op het oude boerenbedrijf van zijn familie. Ze werken er mee bij de aanplant, de verzorging van het terrein en de oogst. Daoud Nasser houdt wereldwijd lezingen en verzamelt fondsen voor zijn project en organiseert er culturele en religieuze evenementen. Daoud Nasser en zijn medewerkers hebben oude, ondergrondse herdersgrotten opnieuw uitgegraven, en er waterbassins, ontmoetingsruimten en een kapel in aangelegd. Hij heeft zijn hele project voorzien van eigen zonne-energie en eigen afvalverwerking.

"Tent of Nations"[bewerken]

"Tent of Nations" ziet zich als symbool van christelijk pacifisme en wil uitgroeien tot een ontmoetingscentrum en een belangrijke alternatieve pelgrimsplaats in de Palestijnse bezette gebieden, vooral voor jonge mensen. Elk jaar slaan veelal christelijke jongerengroepen uit Europa hun tenten op in de "Tent of Nations" om mee te werken in de keuken, de winkel, het kantoor, en bij de verzorging van het land en de dieren. Nassar stelt zich daarbij tot doel om vrede en begrip tussen mensen uit verschillende landen en culturen te bewerkstelligen. Hij ontvangt daarom steeds vaker nieuwsgierige Israëlische groepen, soms ook uit de omringende plaatsen. Bij de ingang van zijn terrein heeft hij een grenssteen opgericht met de tekst: “Wij weigeren vijanden te zijn”. Onder het juridische eigendom van het "Bethlehem Bible College", hebben Daoud Nassar en zijn Palestijnse projectmanagers een beschermingscomité opgericht, dat er sinds 2000 voor moet zorgen dat dit internationale vredeskamp verder kan worden ontwikkeld. Thans wordt "Tent of Nations" gesteund door vriendengroepen over de hele wereld.
"Tent of Nations" heeft ook een plaatselijke opbouwfunctie. Regelmatig verblijft er bijvoorbeeld een groep van ongeveer 30 christelijke Palestijnse jongeren van 16 tot 30 jaar, die opgoeien in de door muren en checkpoints afgesloten steden Bethlehem, Beit Sahur en Beit Jala. Door mee te werken op het land, leren de jongeren dat hun stad ook nog een omgeving kent, waar zij historisch in geworteld zijn. Een ander educatief project betreft ontmoetingen tussen christelijke en moslimjongeren, de laatsten veelal nakomelingen van Palestijnse vluchtelingen die tijdens de Nakba in 1948 en de Zesdaagse Oorlog in 1967 door de Israeli waren verdreven en er zich als afzonderlijke groep in en om het toen nog bijna geheel christelijke Bethlehem hadden gevestigd.

Dreigende confiscatie[bewerken]

Op 14 februari 2012 werd de familie Nassar bezocht door de Civil Administration, het Israëlische bestuursorgaan dat op de Westelijke Jordaanoever opereert. De Civil Administration is een onderdeel van een grotere entiteit, bekend als Coordinator of Government Activities in the Territories (COGAT), die een eenheid is van het ministerie van defensie van Israël. De Civil Administration heeft bij de familie Nassar de boodschap achtergelaten dat de zij 'illegaal' aanwezig zou zijn op het land waar zij wonen. Daoud Nassar kreeg 45 dagen om in beroep te gaan. De Nederlandse kerkelijke organisatie "Kerk in Actie" riep op om de familie Nassar te steunen en voor ze te bidden.[1] Tot nu toe heeft Daoud Nassar zijn zaak tot op het niveau van het Israëlisch Hoog Gerechtshof gewonnen.

Prijzen[bewerken]

Daoud Nassar is al voor verschillende vredesprijzen genomineerd en ontving in 2007 in Rottenburg am Neckar de “Michael Sattler Peace Prize” van het Duitse doopsgezinde Peace Committee.

Externe link[bewerken]




Bronnen, noten en/of referenties




In de grot waar de familie Nassar woonde met portretten van zijn voorvaderen
 die hier al tijdens de Ottomaanse tijd het land bezaten en bewerkten

Geen opmerkingen:

“We Just Do What the Israelis Want Us to Do”

  “We Just Do What the Israelis Want Us to Do” The Scourging of Gaza: Diary of a Genocidal War Jeffrey St. Clair December 21, 2024 + On Dece...