Arie Elshout van de Volkskrant 2

Zoals gesteld: in de Volkskrant van vandaag beweert Arie Elshout, correspondent in New York, dat

feit en commentaar nergens zo tastbaar [zijn] gescheiden als bij The New York Times, zo ontdekten Pieter Broertjes en ik toen we in 2004 voor de Volkskrant een bezoek brachten aan wat wel 's werelds beste dagblad wordt genoemd... Contact tussen deze twee werelden was niet toegestaan. Als een commentator tijdens een achtergrondgesprek met een hooggeplaatste tegen nieuws aanliep, mocht hij dat niet doorgeven aan een verslaggever.

Opmerkelijk is hoe weinig scepsis Nederlandse journalisten bezitten. Zij zijn geschoold in het poldermodeldenken en zijn er rotsvast van overtuigd dat deze mythe wereldwijd geldt. Daarom maar enige aandacht voor één van meest invloedrijke Amerikaanse journalisten van de twintigste eeuw, te weten Walter Lippmann die al in de jaren twintig van de vorige eeuw stelde dat

public opinions must be organized for the press if they are to be sound, not by the press... Without some form of censorschip, propaganda in the strict sense of the word is impossible. In order to conduct propaganda there must be some barrier between the public and the event. Access to the real environment must be limited, before anyone can create a pseudo-environment that he thinks is wise or desirable.

Immers,

How small our proportion of direct observations is when compared to those observation that are conveyed to us through the media.

Om nu te voorkomen dat de massa, in de woorden van Lippmann, 'a bewildered herd' op hol slaat, moeten de beelden die de massa krijgt toegediend streng geselecteerd worden, zodat de juiste opvattingen ontstaan 'for the real environment is altogether too big, too complex, and too fleeting for direct acquaintance.' De massamens 'is not equipped to deal with so much subtlelety, so much variety, so many permutations and combinations. And although we have to act in that environment, we have to reconstruct it on a simpler model before we can manage with it.'

Walter Lippmann? Ja, Walter Lippmann, zeker niet de eerste de beste. Arie, je zou zijn standaardwerk eens moeten lezen Public Opinion. An Important Work on The Theory of Public Opinion in Relation to Traditional Democratic Theory. Je kunt het bij elke Barnes & Noble in New York zo kopen:

Walter Lippmann (23 September 1889 – 14 December 1974) was an American intellectual, writer, reporter, and political commentator who gained notoriety for the introduction of the concept of Cold War for the first time in the world. Lippmann was twice awarded (1958 and 1962) a Pulitzer Prize for his syndicated newspaper column, “Today and Tomorrow”.

http://en.wikipedia.org/wiki/Walter_Lippmann

Arie Elshout, hoe verhouden jouw meningen zich met de feitelijkheid, zoals de invloedrijke en door de 'hooggeplaatsten' alom gerespecteerde Lippmann die als volgt definieerde:

Though a journalist himself, he held no assumption of news and truth being synonymous. For him the “function of news is to signalize an event, the function of truth is to bring to light the hidden facts, to set them in relation with each other, and make a picture of reality on which men can act.” A journalist’s version of the truth is subjective and limited to how he constructs his reality. The news, therefore, is “imperfectly recorded” and too fragile to bear the charge as “an organ of direct democracy.”

To his mind, democratic ideals had deteriorated, voters were largely ignorant about issues and policies, they lacked the competence to participate in public life and cared little for participating in the political process. In Public Opinion (1922), Lippmann noted that the stability the government achieved during the patronage era of the 1800s was threatened by modern realities. He wrote that a “governing class” must rise to face the new challenges. He saw the public as Plato did, a great beast or a bewildered herd – floundering in the “chaos of local opinions."

The basic problem of democracy, he wrote, was the accuracy of news and protection of sources. He argued that distorted information was inherent in the human mind. People make up their minds before they define the facts, while the ideal would be to gather and analyze the facts before reaching conclusions. By seeing first, he argued, it is possible to sanitize polluted information. Lippmann argued that seeing through stereotypes (which he coined in this specific meaning) subjected us to partial truths. Lippmann called the notion of a public competent to direct public affairs a "false ideal." He compared the political savvy of an average man to a theater-goer walking into a play in the middle of the third act and leaving before the last curtain.

Early on Lippmann said the herd of citizens must be governed by “a specialized class whose interests reach beyond the locality." This class is composed of experts, specialists and bureaucrats. The experts, who often are referred to as "elites," were to be a machinery of knowledge that circumvents the primary defect of democracy, the impossible ideal of the "omnicompetent citizen". Later, in The Phantom Public (1925), he recognized that the class of experts were also, in most respects, outsiders to any particular problem, and hence, not capable of effective action. Philosopher John Dewey (1859–1952) agreed with Lippmann's assertions that the modern world was becoming too complex for every citizen to grasp all its aspects, but Dewey, unlike Lippmann, believed that the public (a composite of many “publics” within society) could form a “Great Community” that could become educated about issues, come to judgments and arrive at solutions to societal problems.

http://en.wikipedia.org/wiki/Walter_Lippmann

Arie, beste collega, laat het me weten, want wat je tot nu toe allemaal hebt beweerd bewijst alleen hoe onwetend je bent en hoe weinig je over ons vak hebt gelezen, en dat is onaanvaardbaar voor iemand die een oprechte opiniemaker wil zijn. Een klein leugentje voor bestwil, vooruit dan maar. Wat niet kan is aantoonbare nonsens verkopen.

Je beweert dat

deze muur tussen feit en commentaar onder druk [staat] in de VS en andere democratische landen in de greep van polarisatie en populisme.

Ook dit is aantoonbaar onjuist. Al meer dan een halve eeuw komt bijna de helft van de Amerikaanse kiezers niet meer opdagen tijdens de presidentsverkiezingen, de woede en de walging tegen de corrupte rijken en de door hen betaalde politici en pers bestaat al decennialang. Alleen konden de journalisten dit negeren, maar nu ze door onder andere internet het monopolie op de berichtgeving hebben verloren valt het morele failliet van jouw 'hooggeplaatsten' niet meer te ontkennen. Dat is het enige verschil met vroeger. Doordat bijvoorbeeld de parlementaire pers al die jaren te dicht tegen de macht was aangekropen zag ze bijvoorbeeld in Nederland niet dat het ressentiment tegen de politieke elite almaar was gegroeid. Pas toen Fortuyn de voordeur was binnengemarcheerd ontdekte de pers wat ze al die tijd had verzwegen. De VS was al vele jaren in de greep van de polarisatie en populisme, zoals iedereen die door het land reisde kon zien. Ik lees dat je correspondent bent in New York. Ga daar weg en reis door de VS en dan zul je zien dat het land op ontploffen staat.