De Armeense Genocide 5

Als de Nederlandse parlementaire pers voorafgaand aan de verkiezingen haar huiswerk had gedaan, dan hadden ze dit allang geweten.

Trouw bericht:

'Armeense genocide / ’Ik had zelf ook geen flauw benul.’
door Eildert Mulder.

Taner Akcam erkent de genocide op de Armeniërs. Dinsdag sprak hij in Amsterdam een gehoor toe met veel Armeniërs en Turken. Hij haalt zijn bewijzen uit Turkse archieven en citeert zelfs Ataturk als getuige.
’We moeten leren praten”, roept de Turkse historicus Taner Akcam bezwerend tegen protesterende Turkse toehoorders.
Op uitnodiging van de Humanistische Omroep ontvouwt hij in de Oude Manhuispoort in Amsterdam zijn visie op de Armeense genocide.
Volgens Akcam is dat ook echt een genocide geweest en dat hij dat als Turkse wetenschapper openlijk zegt is bijzonder.
Hij weet welke rol de Armeense genocide speelde in de Nederlandse stembusstrijd. Het bleek onhaalbaar hem al voor de verkiezingen naar Nederland te halen.
Op zijn lezing is een gemêleerd publiek afgekomen, onder wie Armeniërs maar ook Turken.
Bij het vragenstellen lopen de gemoederen op. „Ik begrijp die mensen”, zegt hij een dag later. „Vroeger wist ikzelf ook niet wat er met de Armeniërs is gebeurd. Als je de feiten hoort dan komt dat hard aan”.
Kun je zulke mensen te overtuigen?
Akcam: „Dat is niet mijn taak. Ik heb geen politieke missie.”
Toch zeiden een paar Turkse studenten na afloop: „U heeft ons in verwarring gebracht”.
Dat uitgerekend de Turkse vader des vaderlands Ataturk in 1920 de deportatie van Armeniërs in 1915 een ’schandelijke daad’ noemde was hard aangekomen.
Die uitspraak van Ataturk gebruikte Akcam voor de titel van een boek over de genocide, dat hij in het voorjaar uitbracht: A shameful act. De Nederlandse versie verschijnt volgend jaar. Waarom kiest een Turkse wetenschapper partij voor de Armeniërs? Akcam: „Het was zuiver toeval.”
En hoe kan het dat Akcam, geboren in de provincie Kars, een middelpunt van de Armeense tragedie, niets afwist van de genocide?
Akcam: „Echt, ik had geen flauw benul.”
Zijn moeder is niet blij mee met zijn nieuwe, wetenschappelijke hartstocht. „Had je, na alle ellende, geen ander onderwerp kunnen kiezen?” vraagt ze geregeld.
Die ’ellende’ begon in 1975, toen hij 750 jaar cel kreeg wegens een links tijdschriftartikel. Hij studeerde politieke economie. De rechter rondde het af op tien jaar. Na een jaar ontsnapte hij.
In Duitsland kreeg hij asiel. In Hamburg deed hij onderzoek naar folteringen aan het einde van het Ottomaanse Rijk en de begintijd van de Turkse republiek. Hij botste op de genocide. Van lieverlee ontwikkelde hij zich tot historicus.
Nu is hij hoogleraar in de VS aan de Universiteit van Minnesota.'

Lees verder: http://www.trouw.nl/deverdieping/religie_filosofie/article581146.ece/
Armeense_genocide_Ik_had_zelf_ook_geen_flauw_benul