Ik citeer de NOS die de Joodse Nederlander Hadassah citeert:
Wat haar ook dwarszit is hoe mensen naar haar zijn gaan kijken sinds de oorlog in Gaza. "Ik ben student en heb een bruisend studentenleven. Ik heb ook een Joodse naam, als ik me daarmee aan nieuwe mensen voorstel, roept dat vaak vragen op over mijn mening over de politieke situatie in Israël. Daar heb ik moeite mee. Dan denk ik: waarom moet ik mij op een feestje ineens uitspreken over een politieke situatie waar ik geen invloed op heb?"
Wel Hadassah, dit laatste is apert onjuist. Terwijl de nazaten van de in 1948 naar schatting 750.000 verdreven Palestijnen geen recht hebben om terug te keren naar hun door zionisten verwoeste dorpen, steden en landerijen heb jij, die claimt een semitische Jodin te zijn, wel het recht op terugkeer, terwijl jij naar alle waarschijnlijkheid geen semiet bent, in tegenstelling tot de Palestijnen. Het volgende schreef de befaamde joods-Britse auteur John Berger enkele jaren voor zijn dood:
'Wij zijn nu toeschouwers van het laatste – en misschien wel voorlaatste – hoofdstuk van het 60 jaar durende conflict tussen Israël en het Palestijnse volk. Over de complexiteit van dit tragische conflict zijn miljarden woorden gesproken, waarin de ene of de andere partij werd verdedigd. Vandaag, in het licht van de Israëlische aanvallen op Gaza, is de essentiële berekening, die altijd al heimelijk achter dit conflict zat, schaamteloos onthuld. De dood van één Israëlisch slachtoffer rechtvaardigt de moord op honderd Palestijnen. Eén Israëlisch leven is honderd Palestijnse levens waard. Dit is wat de Israëlische staat en de wereldmedia min of meer – met marginale vragen – gedachteloos herhalen. En deze bewering, die de langste bezetting van buitenlandse gebieden in de Europese geschiedenis van de 20e eeuw heeft begeleid en gerechtvaardigd, is diepgeworteld racisme. Dat het Joodse volk dit zou moeten accepteren, dat de wereld ermee zou instemmen, dat de Palestijnen zich eraan zouden moeten onderwerpen – is één van de ironische grappen uit de geschiedenis. Er wordt nergens om gelachen. We kunnen het echter steeds luider weerleggen. Laten we dat doen. John Berger 27 December 2008
Berger, wiens joodse voorouders uit Polen, Galicië en het Oostenrijks-Hongaarse Rijk kwamen, schreef: ‘En hier identificeer ik mijzelf zonder te aarzelen met de rechtvaardige zaak en de pijn van degenen die de staat Israël (en neven van mij) veroorzaken in een mate die tragisch totalitair is.’ De Britse schrijver laat weten dat hij als kosmopoliet en humanist afstand doet van zijn ‘Recht op Terugkeer,’ dat het elementaire recht van de Palestijnen onvermijdelijk heeft vernietigd.
Waarom is Berger een humanist en gedraag jij je als een racist? Ik spreek jou aan als journaliste, wiens recht op terugkeer, het recht van verdreven Palestijnen heeft vernietigd. En die mede daarom haar achternaam niet gepubliceerd wil hebben. In afwachting van jouw antwoord,
Stan van Houcke,
Journalist. Amsterdam
Geen opmerkingen:
Een reactie posten