VS Militair deskundige: Rusland
moet grote overwinningen behalen
in Donbass, moet zich aanpassen
aan nieuw NAVO-spel
NAVO heeft de inzet verhoogd door Oekraïne te overspoelen met zwaar wapentuig en te proberen het conflict te verlengen, zegt Scott Ritter, een militair analist en voormalig officier van de inlichtingendienst van de Amerikaanse marine.
Sputnik: In een recent interview met Sputnik zei u dat als Rusland “in staat is om een soort aantoonbare overwinning op het slagveld te behalen van zo’n grote omvang dat de onvermijdelijke nederlaag van Oekraïne voor de Europese gemeenschap wordt uitgespeeld, dat een domper zou zetten op het leveren van wapentuig [door het Westen] in een vergeefse poging.” Zou de overgave van Oekraïense militairen, Nationale Garde en neonazi’s in Azovstal als zo’n soort overwinning beschouwd kunnen worden?
Scott Ritter: Het is een indrukwekkende overwinning. Het is een belangrijke overwinning. Het is een strategische overwinning, maar het is niet de overwinning op Westers wapentuig waar ik het over had. Het was een statische overwinning, behaald na het verdrijven van de ondergrondse verdedigers. Dat was de laatste helft van de veldslag. Het was geen strijd tegen Oekraïense strijdkrachten die getraind en uitgerust waren, vooral, met deze nieuwe golf van militaire hulp. Nu vindt die strijd plaats. Ik denk dat we met wat we in Donbass zien, de potentiële vorming zien van verschillende ketels die de potentie hebben om vele duizenden Oekraïense troepen te omsingelen. Dat is de overwinning die volgens mij het tij zou kunnen doen keren wat betreft het vormen of beïnvloeden van de opinie in Europa en elders.
Spoetnik: Op 21 mei ondertekende Biden een militair hulppakket van 40 miljard dollar aan Oekraïne. Zou de verstrekking van nieuwe wapens een spelbreker kunnen worden voor Kiev?
Scott Ritter: Het zou niet alleen kunnen, het is een spelbreker. Dat wil niet zeggen dat Oekraïne het spel wint. Maar Rusland begon de speciale militaire operatie met een beperkt aantal troepen en met duidelijk gestelde doelen, die met dit beperkte aantal troepen bereikt moesten worden.
Vandaag heeft Rusland nog steeds hetzelfde aantal troepen en dezelfde doelstellingen. Maar in plaats van het op te nemen tegen het Oekraïense leger zoals het bestond aan het begin van het conflict, neemt het nu het op tegen een Oekraïens leger dat gesteund wordt door een wapenpakket dat op zichzelf al bijna even groot is als het defensiebudget voor Rusland in één jaar. Ik meen dat het defensiebudget voor Rusland in 2021 ongeveer 43 miljard dollar bedroeg.
Dit zojuist verstrekte pakket evenaart dat bijna, en als u het optelt bij wat er in de eerste vijf maanden van 2022 al verstrekt is, dan is dat 53 miljard dollar. Dat is bijna $10 miljard meer dan Rusland in één jaar aan het totaal van zijn leger uitgeeft. Dat verandert het spel. Nogmaals, het pakket van $ 40 miljard bestaat niet alleen uit wapens. Een groot deel ervan is humanitaire steun en dan nog wat andere financiële steun. Maar het is nog steeds… De hoeveelheid geld die erdoor verstrekt wordt in termen van wapens, het is veel.
De Verenigde Staten en de NAVO geven ook real time inlichtingensteun aan de Oekraïners. Dat is een spelbreker. En de landen van de NAVO hebben Oekraïne nu voorzien van strategische diepte die teruggaat via Polen en Duitsland, waar bases worden gebruikt om de Oekraïense strijdkrachten te trainen op de nieuwe wapens die worden geleverd.
Het spel is veranderd. Het is vandaag een heel ander spel dan wat op 24 februari begon. De speciale militaire operatie van Rusland opereert nog steeds met de middelen die waren toegekend op basis van een militaire capaciteit die op 24 februari bestond. Die militaire capaciteit, die militaire realiteit is veranderd. De mogelijkheden van Rusland zijn dat niet. Het is dus een ander spel. Het betekent niet dat Rusland zal verliezen, maar het betekent wel dat Rusland zich waarschijnlijk zal moeten aanpassen aan deze nieuwe realiteit.
Wij kunnen hier zitten en het pakket van 40 miljard dollar aanvallen. Wij kunnen zeggen dat een groot deel daarvan oude wapens zijn. Wij kunnen zeggen dat de Oekraïners niet getraind zijn op sommige van deze wapens, dat het onderhoud van de wapens moeilijk zou zijn, dat Rusland sommige van deze wapens zou kunnen onderscheppen voordat zij op het slagveld komen. En dat is allemaal waar. $ 40 miljard is veel geld, en er worden veel wapens mee gekocht. Dat is een heleboel interdictie. En ik denk niet dat Rusland heeft laten zien dat het alles kan vernietigen. Wij hebben sommige van deze moderne wapens aan de frontlinies zien verschijnen, wat betekent dat Rusland ze niet onderschept.
Spoetnik: Kunt u uw prognose geven over hoe de militaire situatie zich kan ontwikkelen na de val van Azovstal? Zal Rusland erin slagen 8.000-15.000 strijdkrachten van Oekraïne in de omgeving van Slavisch-Kramatorsk te omsingelen?
Scott Ritter: Wel, met het laatste deel van uw vraag te beginnen. Gebruikmakend van mijn vaardigheden met een onvolledige reeks gegevens, denk ik dat Rusland zijn verklaarde operationele doelstellingen op het slagveld in Donbass bereikt, inclusief het potentieel om tienduizenden Oekraïense strijdkrachten te omsingelen. En sommige van die omsingelingen vinden op dit moment plaats, vooral in de buurt van Severodonetsk om nog wat andere gebieden te bemachtigen. Ik denk dus dat Rusland op het punt staat enkele zeer belangrijke overwinningen op het slagveld te behalen, die zijn doelstellingen van fase twee, de bevrijding van Donbass van de Oekraïense strijdkrachten, enorm zullen bevorderen.
Wij hebben pas eind maart vernomen van de tweede fase van de speciale militaire operatie, toen Rusland plotseling zei: oké, fase één is voorbij. Nu beginnen we aan fase twee. Om nu fase één te evalueren, moeten wij dus zeggen: wel, wat waren dan de doelstellingen van fase één – en Rusland zei – de doelstellingen waren om het slagveld vorm te geven. Dat wil zeggen het doel van de bevrijding van Donbass te bereiken en andere onuitgesproken maar voor de hand liggende doelstellingen, zoals het veiligstellen van een watervoorziening voor de Krim en daarom zien wij het bruggenhoofd van Kherson, dat een landbrug creëert tussen de Krim en Donbass en de Russische Federatie. En daarom zien we de corridor langs de kust van Azov. Deze maken deel uit van, denk ik, het bevrijdingspakket van Donbass.
En blijkbaar geloofde Rusland tegen maart, half maart, eind maart, dat het al zijn doelstellingen van fase één bereikt had, dat wil zeggen dat het het slagveld gevormd had, dat het voldoende Oekraïense militaire capaciteit vernietigd of geneutraliseerd had, zodat het zich nu kon richten op een succesvolle strijd in fase twee, die gericht was op de Donbass.
En fase twee is bedoeld om de taken, de militaire taken van het bevrijden van de Donbass, het maken van de landbrug en het veiligstellen van de watervoorziening voor de Krim, te voltooien. En dat lijkt een belangrijke militaire overwinning. En dat is het ook. Maar nu gaan we terug naar fase één. Want Rusland zei dat het, naast het bereiken van de territoriale aspecten van deze overwinning, nog twee andere militaire taken had, namelijk denazificatie en demilitarisering, en deze militaire taken werden gedaan om dit te bereiken. En dit is het werkelijk belangrijke deel, een politieke doelstelling.
De doelstellingen van Rusland in deze zaak – en dit is wat Rusland heeft gezegd, een permanent neutraal niet-NAVO Oekraïne, gekoppeld aan de strategische doelstellingen die door Rusland werden geschetst. Ik geloof, op 17 december, toen zij twee ontwerp-verdragen verstrekten, één aan de Verenigde Staten, één aan de NAVO, dat daarin stond dat Rusland de bestaande situatie in Europa onaanvaardbaar vindt. Het gaat verder dan alleen maar Oekraïne, het gaat verder dan alleen maar nee zeggen tegen de oostwaartse expansie van de NAVO. En het houdt ook in dat de NAVO met Rusland moet samenwerken om opnieuw te definiëren hoe de Europese veiligheid eruit ziet, en dat het nieuwe Europese veiligheidskader moet inhouden dat de NAVO zich terugtrekt tot de lijnen van 1990-1997. Nu, dit zijn de verklaarde doelstellingen van Rusland.
En nu heeft de Amerikaanse minister van Defensie Lloyd Austin het erover dat hij dit conflict wil gebruiken om Rusland een strategische nederlaag toe te brengen door zoveel slachtoffers te maken dat Rusland zodanig verzwakt raakt dat het nooit meer een dergelijke operatie in Europa kan uitvoeren.
Dat is een heel ander doel dan wat de Verenigde Staten in het begin zeiden. En de NAVO heeft zich in die doelstelling ingekocht. Mijn punt is dus, dat wanneer Rusland fase twee afrondt, zij nog steeds geconfronteerd zullen worden met een vijandig Oekraïne, dat vandaag nauwer verbonden is met dat van de NAVO dan toen het conflict begon. En met een NAVO die niet bereid is zich neer te leggen bij de eisen van Rusland inzake een nieuw Europees veiligheidskader waarin beide partijen in vrede kunnen samenleven, maar die gericht is op de vernietiging van Rusland en Oekraïne door voortdurende non-stop gevechtsoperaties. Dat betekent dat Rusland maar beter een fase drie in gedachten kan hebben, want deze oorlog is niet voorbij als zij klaar zijn met fase twee.
Via Unz.com.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten