Syrië–Verdere opmars Idlib
Het Syrische leger staat op het punt om de stad Maarrat al Numan te veroveren. Dit is de tweede grootste stad van de provincie Idlib waar vooral Hayat Tahrir al Sham en de Turkestan Islamic Party, een groep vooral bestaande uit Chinese Oeigoeren, sterk staan, en die beiden gelieerd zijn aan al Qaeda.
Omsingeling Maarrat al Numan
De stad ligt aan de M5 autoweg die van Damascus via de steden Homs en Hama naar de grote industriestad Aleppo loopt en zo verder naar Turkije. Het Syrische leger is daarbij begonnen aan het omsingelen van Maarrat al Numan langs het oosten, zuiden en noorden. Vermoedelijk zal men die terreurgroepen de gelegenheid geven westwaarts de vlucht te nemen om zo de stad zoveel als mogelijk te sparen.
Troepen zijn al de oostelijke wijken binnengetrokken en controleren zowel ten noorden als ten zuiden de M5. Daarbij zitten zij pal bij de stad His die oostelijk ligt van de M5 en halverwege Khan Sheikhoun en Maarrat al Numan. Hier ligt ook een observatiepost van het Turkse leger in het kader van de overeenkomsten met Iran en Rusland over een nooit gerealiseerd staakt-het-vuren.
Centraal staat de strijd om de M5 die na een zoveelste staakt-het-vuren volop is losgebarsten. Eens die weg bevrijd kan de handel tussen Aleppo en de rest van het land echt op gang komen. Nu loopt dit verkeer via allerlei binnenwegen. Onderaan is Khan Sheikhoun, Daarboven Maarrat al Numan. Verder noordwaarts ligt Saraqib en bovenaan Aleppo.
Het lijkt er dan ook op dat die stad van normaal een 90.000 inwoners elke dag kan vallen. Het offensief verloopt voor het leger ook vrij vlot en buiten een meer symbolisch tegenoffensief is er van serieus verzet door die salafistische terreurgroepen weinig sprake. De stad werd in oktober 2012 door de jihadisten op het leger veroverd.
Saraqib en Aleppo
Ondertussen zijn er ook stevige gevechten bezig in de omgeving van de meer noordelijker gelegen stad Saraqib, het laatste grote obstakel langs de M5 richting de stad Aleppo. Hier is het leger al tot op een 13 kilometer genaderd zowel vanuit het oosten als vanuit het zuiden.
Ook ten westen van de provinciale hoofdstad Aleppo wordt er steeds heviger gevochten en realiseerde het leger al de eerste veroveringen. Hier gaat de strijd om de voorsteden Rashideen 4 en 5 en de toegang van de M5 tot de stad zelf.
Gevechten zijn blijkbaar ook bezig rond de stad Khan Touman ten oosten van Aleppo. Ook de wat verder gelegen stad Khan al Asal ligt in het vizier. Hier had in april 2013 de eerste aanval door die jihadisten met het gifgas sarin plaats.
Volgens de tussen Turkije, Rusland en Iran afgesloten akkoorden moest de M5 een soort van neutrale zone worden die men onder controle van Rusland en Turkije zou openstellen voor civiel verkeer van en naar Aleppo en zo Turkije. Het was een plan waarvan men echter al vooraf kon weten dat het niet ging lukken.
Eens de M5 in handen van de Syrische regering is het nog maar de vraag wanneer men ook de provinciehoofdstad Idlib gaat aanvallen. Die ligt immers op amper een 15 kilometer van Saraqib.
Mike Pompeo
Ondertussen blijft de toestand in het noordoosten van Syrië erg onduidelijk. Onder vooral de invloed van Mike Pompeo, de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken, wordt de druk in de regio opgevoerd en blijken kleine eenheden van het Amerikaanse leger langs de M4 plots obstructie te voeren.
Deze weg loopt van Aleppo oostwaarts naar Hasaka en zo Irak. Zo pogen ze er Russische patrouillevoertuigen tegen te houden. Terwijl Syrische controleposten Amerikaanse militairen stoppen. Een waanzinnige toestand die onhoudbaar is.
Volgens Amerikaanse media (1) heeft Pompeo zijn ministerie uitgezuiverd van wat men “defaitisten” noemt die de zaak van Syrië als verloren beschouwen. In de plaats kwamen er dan mensen die zelfs ‘s nachts droomden van het vernielen van Iran en zo ook Syrië en Irak.
Volgens de Qatarese website Middle East Eye (2) zijn er zelfs vergaderingen met Iraakse politici geweest om de provincie Anbar los te koppelen van Irak. Vergaderingen geleid door diplomaten uit Saoedi-Arabië, de Verenigde Arabische Emiraten, de VS en Israël.
De provincie Anbar bestaat grotendeels uit woestijn en heeft daarom amper arbeidskrachten maar qua grondstoffen volgens sommigen veel potentieel. Volgens Middle East Eye zou men er daarom aan denken om Palestijnen uit de Westelijke Jordaanoever te deponeren in Anbar. Dit in het kader van wat voor de VS een definitieve oplossing van het Israëlisch Palestijns conflict moet zijn. Een alleen als compleet krankzinnig te omschrijven idee.
Het kadert in het Israëlische plan om Irak in stukken te hakken. De vergaderingen lekten echter uit. Volgens de nieuwssite dankzij de Jordaanse veiligheidsdienst. De eerste vergaderingen waren ook op de Saoedische ambassade in de Jordaanse hoofdstad Amman.
In Bagdad reageerde men dan ook zoals kon verwacht worden woedend, zeker wegens de aanwezigheid van enkele lokale Iraakse politici die de dollars al ongetwijfeld voor hun ogen zagen hangen, klaar om geplukt te worden.
Ondertussen heeft nog geen enkel land van de NAVO gereageerd op de Iraakse eis om hun troepen uit het land terug te trekken. Dus ook België en Nederland niet. De spanning in het land neemt dan ook toe. Zo was er vrijdag in Bagdad een massabetoging tegen hun aanwezigheid waaraan naar schatting 1 miljoen mensen deelnamen. Ze was georganiseerd door de machtige politicus en militieleider Moqtada al Sadr.
Typisch was de bijna onbestaande interesse hiervoor bij onze massamedia. Zo sprak het Franse persbureau over enkele honderden betogers en de anderen zoals Reuters over enkele duizenden. Ook hadden CNN en Bloomberg het zelfs over een anti-regeringsbetoging.
De vrijdag door politicus en militieleider Moqtada al Sadr georganiseerde betoging in Bagdad waar naar schatting een miljoen betogers aanwezig waren en die exclusief tegen de VS was gericht. Het Franse persbureau AFP had het over honderden betogers. Opvallend is dat men voor zover geweten alleen Iraakse vlaggen zag en geen enkele van welke militie of partij dan ook.
Met andere worden: De spanning in de regio blijft te snijden en kan zo ontsporen. Gisteren werden trouwens door onbekenden drie raketten afgevuurd op de Amerikaanse ambassade in Bagdad. En met Pompeo op Buitenlandse Zaken zal die spanning met bijna absolute zekerheid ook blijven.
Willy Van Damme
1) National Interest, 23 januari 2020, Matthew Perry, ‘State Department Seeks Maximum Pressure On Iran In Syria’. https://nationalinterest.org/blog/middle-east-watch/state-department-seeks-maximum-pressure-iran-syria-116666
2) Middle East Eye, 23 januari 2020, Suadad al Salhy, ‘US seeking to carve out Sunni state as its influence in Iraq wanes’. https://www.middleeasteye.net/news/us-seeking-carve-out-sunni-state-its-influence-iraq-wanes
Geen opmerkingen:
Een reactie posten