De sinistere rol van de NAVO
 Europa  
Nederland is lid van de NAVO en er bestaan veel misverstanden over de NAVO en haar doelstelling.
Wikipedia:
Het Noord-Atlantisch Verdrag of Noord-Atlantisch Handvest is een militair verdrag dat wederzijdse verdediging en samenwerking van Noord-Amerikaanse en Europese landen regelt, aanvankelijk vooral als tegenkracht tegen de landen in het Oostblok.
Dit klopt zover, maar er moeten wel wat kanttekeningen geplaatst worden.
Na de Tweede Wereldoorlog was Amerika de enig overgebleven supermacht en sindsdien “bezet” Amerika West-Europa. Om deze stelling voor de toekomst te waarborgen werd de NATO opgericht.
Dat het zogenaamde Oostblok een bedreiging zou hebben gevormd, is lariekoek. De Sovjet Unie was in 1949 op geen enkele wijze een bedreiging. Naast de grote offers die de Tweede Wereldoorlog geëist had (ca. 25 miljoen doden!), had zij in die tijd genoeg binnenlandse problemen om Rusland economisch weer op gang te krijgen.
Want laten we even duidelijk zijn: de oprichting van de NAVO vond al in 1949 plaats. Hierdoor werd een enorm militair machtsblok voor Ruslands huisdeur geplaatst, waardoor de Sovjet Unie gedwongen werd een militair verbond met zijn buren te sluiten. Dit leidde in 1955 tot het Warschaupact. Het ontstaan van het Warschaupact was dus een reactie op de dreiging die van de NAVO uitging.
Het is op deze plek wel even grappig om Artikel 1 van dit Verdrag van Warschau weer te geven. De leden verklaren hierin: af te zien van het gebruik van geweld om internationale conflicten op te lossen.
Wie de moed heeft om de geschiedenis die we geleerd hebben of dat wat we vanuit de media dagelijks opgediend krijgen nog eens kritisch onder de loep neemt, zal bemerken dat in veel gevallen juist Rusland steeds weer gedwongen wordt om op de agressiviteit vanuit het Westen te reageren.
Eigenlijk is de NAVO dus geen verdedigingsverband maar een aanvalsverband.
Dit is de Newspeak van Orwell in de praktijk.

De Verenigde Naties

Met de oprichting van de Verenigde Naties in 1945, geldt een wereldwijd oorlogsverbod. Slechts twee uitzonderingen laten een militaire actie toe: zelfverdediging of met een mandaat van de VN-veiligheidsraad.
Handvest van de Verenigde Naties
“Wij, de volkeren van de Verenigde Naties zijn vastbesloten om de volgende generaties te redden van de plaag van oorlogen, die de mensheid binnen een generatie twee maal een zo onvoorstelbaar leed heeft berokkend, en hebben besloten :Alle leden onthouden zich in hun internationale betrekkingen van iedere bedreiging of gebruik van geweld die gericht is tegen de territoriale integriteit of de politieke onafhankelijkheid van een staat of anderszins onverenigbaar is met de doelstellingen van de Verenigde Naties.”
San Francisco, op 26.06.1945

De werkelijkheid is anders

Illegale Kriege, Kopp-Verlag
De Zwitserse historicus Daniele Ganser beschrijft in zijn boek “Ilegale Kriege” hoe illegale oorlogen in het verleden, maar ook vooral in het heden worden gevoerd. Hij laat zien hoe de regels van de VN en met name het oorlogsverbod, doelgericht gesaboteerd wordt en welke sinistere rol de NAVO-landen hierin spelen.
  • De invasie van Cuba in 1961.
  • De aanval op Vietnam in 1964.
  • De provocerende invasie van Afghanistan in 1979.
  • De bombardementen op Servië in de Kosovo-oorlog van 1999.
  • De aanval op Irak in 2003.
  • De val van de regering in Libië 2011.
  • De staatsgreep in Oekraïne 2014.
  • De oorlog in Syrië (2011) en de inzet van de Bundeswehr (2016).

Van Daniele Ganser hebben we hier op Wakkermens enkele voordrachten.
Onder andere dit 15 minuten filmpje:

Andere berichten