Sociale Dienst Hoekse Waard Huurt Voor 200.000 Detective In
Oud-Beijerland – Regionale Sociale Dienst (RSD) Hoeksche Waard huurt voor 200.000 een detectivebureau in. Zij houden zich onder meer bezig met het permanent schaduwen van een uitkeringsgerechtigde alleenstaande moeder met kind. De RSD verdenkt de vrouw er van dat haar vriend meer dan 3 nachten per week bij haar slaapt. Dan wordt zij geacht samen te wonen en dit heeft consequenties voor haar uitkering.
De situatie is nog schrijnender omdat in zijn uitspraak de Centrale Raad van Beroep (hoogste rechter op het gebied van het sociale bestuursrecht) beslist heeft dat een gemeente haar kerntaken bij de uitvoering van de bijstand, zoals de preventie van bijstandsfraude, niet mag uitbesteden aan een commercieel bedrijf, zoals een detective-bureau. Deze kerntaken dienen binnen het publieke domein te worden uitgevoerd.
De vrouw heeft een lijst van de RSD gekregen. Op deze lijst moet zij iedere minuut het verblijf van haar vriend bij haar in haar woning registreren. Rechercheurs controleren dan aan de hand van hun eigen bevindingen deze opgave. Zij vraagt zich af hoe lang het onderzoek mag duren en of het geoorloofd is dat een mens 10 maanden lang van haar privacy wordt beroofd.
http://delangemars.nl/2015/03/20/sociale-dienst-hoekse-waard-huurt-voor-200-000-detective-in/Hieronder volgt haar tekst zoals op Facebook Meldpunt Misstanden Uitkeringen opgenomen.Geacht college, dames en heren van de raad, mijn naam is (verwijderd)
Ik wil u mijn verhaal vertellen over de psychische en lichamelijke problemen die bij mij zijn ontstaan door een onderzoek van de RSD in samenwerking met het detective bureau Investiga.10 maanden geleden ontving de RSD Hoeksche Waard een anonieme melding. Over mij, een sinds 2012 alleenstaande bijstandsmoeder. Na een nare scheiding bouwde ik met behulp van een bijstandsuitkering een nieuw bestaan op voor mijzelf en voor mijn zoon die speciale zorg nodig heeft. Ik startte met een opleiding om in de toekomst weer financieel op eigen benen te kunnen staan. Bij het opbouwen van een nieuw leven kwam ook de liefde weer op mijn pad.Ondanks dat ik tot die tijd volledig aan alle inlichtingsverplichtingen had voldaan werd er naar aanleiding van die melding een onderzoek naar mij in gesteld. Ik begrijp dat er bij twijfel een onderzoek ingesteld wordt, omdat het niet de bedoeling is dat je EN samenwoont EN een uitkering voor een alleenstaande ontvangt. Omdat ik niets heb te verbergen heb ik aan dit onderzoek volledige medewerking verleend.De reden waarom ik hier nu sta heeft te maken met de manier waarop dit onderzoek wordt uitgevoerd door bureau Investiga in opdracht van de RSD. In 2014 werd ik letterlijk overvallen met een onaangekondigd huisbezoek door 2 voormalige politierechercheurs. “Wie voedt eigenlijk uw kind op?” werd me gevraagd. Van wie zijn die kratjes bier in de keuken? Van wie is de was in die wasmand? Er werd zelfs tussen mijn schone was gesnuffeld.Er volgde twee gesprekken op het kantoor van de RSD waarvan ik tot op heden overigens geen gespreksverslag heb ontvangen. Ik kreeg foto’s te zien die van mij, mijn kind en mijn vriend met een telelens zijn gemaakt. Heeft u al met uw vriend gesproken over de toekomst? Zou u niet eens aan samenwonen gaan denken?
De opmerkingen (“U rookt wel erg veel!”), de manier waarop de vragen werden gesteld, de heimelijk genomen foto’s; het gesprek was verschrikkelijk intimiderend. Ik wilde heel graag meewerken en alles open en eerlijk vertellen. Ik heb niets te verbergen, maar alle antwoorden werden in twijfel getrokken of zorgde voor nog meer vragen. Ik hoopte door mee te werken zo snel mogelijk van dit onderzoek af te zijn. Maar er kwam geen beslissing. Alleen een brief waar in stond dat het onderzoek voorlopig werd gestaakt.Ik wil nog niet samenwonen; ik heb een kind en daar moet ik eerst aan denken voor ik een nieuwe partner permanent in huis haal. Mag de Sociale Dienst van mij eisen dat ik ga samenwonen omdat ik een nieuwe relatie heb? Dit is toch inbreuk op mijn privacy? En wat is er gebeurd met die foto’s? Ik heb geen idee.Begin dit jaar werd ik opnieuw opgeroepen voor een gesprek. Opnieuw leverde ik alle papieren in waarom in de brief verzocht werd. Ik vraag wat de reden van het gesprek is. “De auto van uw vriend is op verschillende tijden en onregelmatige dagen bij u in de straat gesignaleerd. Omdat u aan een doorgaande weg woont, hebben wij dit kunnen constateren. Ter informatie woon ik niet aan een doorgaande weg” Geen nieuwe melding door derden, niet naar aanleiding van iets wat ik had ingeleverd of wat ze eerder hadden opgeschreven tijdens het huisbezoek; nee, omdat zijn auto in mijn straat gezien was. Op mijn vraag hoe lang dit onderzoek nog gaat duren kreeg ik als antwoord dat er nog steeds vraagtekens zijn en dat, zolang deze niet weg zijn, het onderzoek blijft lopen. Van dit derde bezoek ontving overigens ik wel een verslag.Antwoord op hun vraagtekens? Omdat mijn vriend door zijn onregelmatige werktijden niet op vaste dagen bij mij thuis komt kan ik onmogelijk van te voren vertellen wanneer hij er wel of niet is. En omdat ik dat niet kan voorspellen word ik ervan verdacht dat hij meer dan 3 nachten per week bij mij slaapt. En dan word je geacht samen te wonen.
Toch krijg ik nu de kans om het tegendeel te bewijzen. Ik heb een lijst van de RSD gekregen. Op deze lijst moet ik nu iedere minuut die mijn partner in mijn woning is registreren. Dat zullen de rechercheurs dan controleren aan de hand van hun eigen bevindingen.Hoe lang ik die lijst in moet vullen is niet te zeggen. Hoe vaak ze observeren is ook niet te zeggen. Als zij om half tien ’s avonds toevallig langsrijden en zijn auto zien staan weten zij niet dat hij 5 minuten later weg rijdt om aan zijn nachtdienst te beginnen. Waar houdt dit op? Hoeveel privacy moet ik nog opgeven? Gaat dit net zo lang door tot ik op de lijst kan invullen dat hij helemaal niet meer langskomt?
Ik vraag u: hoe lang mag dit onderzoek doorgaan?
Is het geoorloofd dat een mens meer dan 10 maanden lang wordt beroofd van zijn privacy?
Wat gebeurt er met de foto’s die zijn genomen van mij, mijn kind en mijn vriend?
Hoe lang nog moet ik leven met angsten, stress en nachtmerries?
Wanneer kan ik weer naar buiten zonder het gevoel te hebben dat ik word gevolgd?
Wie zijn er benaderd voor dit onderzoek: mijn buren, moeders bij school? Met ander woorden: wie kan ik in mijn omgeving nog vertrouwen?De afgelopen 10 maanden is mijn leven veranderd in een hel. Ik slaap slecht en als ik slaap heb ik nachtmerries. Ik bezoek momenteel een psycholoog en gebruik medicatie tegen de stress.Ik wil zo graag de rust bieden aan mijn zoon die dat heel hard nodig heeft. In plaats daarvan schrik ik op van iedere beweging voor de deur. Afgelopen week heb ik, voor het eerst sinds lange tijd, de gordijnen overdag weer open durven doen, maar buiten kijk ik nog steeds over mijn schouder. Nadenken bij elke boodschap die ik doe; of ik niet teveel koop omdat dan misschien de verdenking toe neemt. Bij elke stap die ik zet, bij iedere financiële transactie, afspraak met of bezoek van mijn vriend alleen maar kunnen denken of DIT het moment is waar ze op zitten te wachten? Mijn psycholoog blijft maar zeggen dat ik de knop om moet zetten maar dat lukt me helaas niet meer.Ik heb een persoonlijk gesprek aangevraagd met de directeur van de RSD, de heer Kingma, om de impact van dit onderzoek aan de RSD te kunnen vertellen. Helaas heb ik die kans niet gekregen omdat hij lopende een onderzoek geen tussentijdse gesprekken hierover voert.
Tot slot vraag ik u hoe uw raad kan verantwoorden dat er in 2014 een bureau is ingehuurd op no cure no pay basis. Welke ruim 200.000 euro heeft ontvangen van ons belastingbetalers, terwijl aan het college gestelde vragen niet in openbaarheid worden beantwoord??!!!
Ik dank allen voor uw aandacht en hoop dat u net zoveel vraagtekens bij dit beleid zet als ik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten