Uit The Edge of Europe:
Maar uiteindelijk werd ik, als mosterd na de maaltijd, in 1991 nog opgeleid om “De Rus” af te luisteren, of, zoals onze sergeant-majoor het stelde, de terugtrekking van de Russische troepen uit Oost-Europa te monitoren. Dat gaf je het idee dat het nog zinvol was. Maar het vijandloze leger van 1991 keek verder en vond toen al “De Moslim”. Want, aldus Umberto Eco inCostruire il nemico (Een vijand creëren, 2011):
Om volkeren onder de duim te houden, is het altijd nodig om vijanden te creëren en deze zo af te schilderen dat ze angst en walging oproepen.
Hij haalt voorbeelden aan die bij de meesten van ons nu walging oproepen, zoals de beruchte omschrijving van Negro uit de Encyclopaedia Britannicavan 1798:
… luiheid, ontrouw, wraakzucht, wreedheid, grofheid, stelen, liegen, godslastering, losbandigheid, immoraliteit en onmatigheid …
Het is dat weinigen alle beledigingen aan het adres van moslims zo beknopt bij elkaar zetten, anders had ik vrijwel hetzelfde rijtje meteen in een tegencitaat kunnen vatten. Maar daarvan walgt men niet. Nog niet. Over vijftig jaar schrijft een nieuwe en Nederlandse Eco een essay en die gaat daarbij putten uit de oprispingen van Geert Wilders en zijn kornuiten. En we zullen vol ongeloof het hoofd schudden over zoveel grove en lelijke domheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten