Beste lezer,
 De afgelopen week hebben jonge Palestijnen zich elke nacht verzameld in de wijk Sheikh Jarrah in Oost-Jeruzalem om te protesteren tegen de op handen zijnde gedwongen uitzetting van acht lokale Palestijnse families. Een Israëlische rechtbank heeft besloten dat de families, die zich in 1956 in Sheikh Jarah vestigden, hun huizen moeten verlaten. Israëlische kolonisten zullen hun plaats innemen. Een groot aantal andere Palestijnse families wacht hoogstwaarschijnlijk eenzelfde lot.
De Israëlische politie drijft de demonstraties elke avond uiteen met buitensporig geweld. Daarbij worden verdovingsgranaten en traangasgranaten ingezet, en worden demonstranten in elkaar geslagen. Dinsdag bereikte het geweld een hoogtepunt, toen agenten drie demonstranten arresteerden. Een van hen is Mohammed El-Kurd, een Palestijnse activist en lid van een van de families die uitgezet dreigen te worden.
The Rights Forum heeft zich tegen de Israëlische kolonisatie van Sheikh Jarrah uitgesproken, onder meer door een petitie van de Palestijnse mensenrechtenorganisatie Al-Haq te ondertekenen. Ook hebben wij de onacceptabele uithuiszettingen en de kolonisatie van Sheikh Jarrah bij de Tweede Kamerfracties in Den Haag onder de aandacht gebracht en zullen hier aandacht voor blijven vragen. De komende dagen zullen wij u door middel van nieuwe artikelen uiteraard op de hoogte houden van de ontwikkelingen in Sheikh Jarrah. Daarnaast zullen we de komende tijd in samenwerking met onze partners acties ondersteunen en organiseren.
Om u nu alvast van meer informatie over de situatie in Sheikh Jarrah te verschaffen, hebben wij een korte lijst met informatiebronnen opgesteld: |
|
Commentaar TRF: Apartheid, mede mogelijk gemaakt door NederlandMet het vorige week verschenen rapport over Israëlische apartheid gooit Human Rights Watch een steen door de ruiten van de fractiekamers aan het Binnenhof. Israël begaat misdrijven tegen de menselijkheid, en Nederland is medeschuldig – de boodschap van een van ‘s werelds meest vooraanstaande mensenrechtenorganisaties aan onze volksvertegenwoordigers is niet mis te verstaan. Door Israël niet met maatregelen tot de orde te roepen negeert Den Haag zijn verplichting daartoe onder internationaal recht en ontzegt het de Palestijnen het recht op bescherming.
De 'speciale relatie' met Israël
Veel te lang hebben opeenvolgende ministers van Buitenlandse Zaken, met steun van de Tweede Kamer, beweerd dat sancties tegen Israël ‘averechts werken’. Zij beriepen zich op een ‘speciale relatie’ met het land, die hen in staat zou stellen wezenlijke diplomatieke invloed uit te oefenen. De realiteit geeft het tegenovergestelde beeld te zien: in de schaduw van de ‘speciale relatie’ hebben de bezetting en overheersing zich dieper verankerd en hebben apartheid en vervolging zich kunnen ‘uitzaaien’, zoals Human Rights Watch het treffend uitdrukt.
Het roer moet om
Het roer moet rigoureus om, stelt Human Rights Watch, een oproep die wij steunen. Wij bepleiten een fundamenteel debat in de Tweede Kamer met de betrokken ministers, over het Israël/Palestina-beleid in het algemeen en de medeschuldigheid van Nederland aan de gesignaleerde misdrijven in het bijzonder. Daarbij onderstrepen we dat de Israëlische overheersing gepaard gaat met aanzienlijk meer misdaden dan door Human Rights Watch in het huidige rapport uitgelicht.
Essentieel is dat het visioen van het vredesproces plaatsmaakt voor beleid geënt op wat zich daadwerkelijk afspeelt en op naleving van internationaalrechtelijke verplichtingen. De Nederlandse regering kan niet meer wachten of het regime dat zich schuldig maakt aan oorlogsmisdrijven en misdrijven tegen de menselijkheid in de toekomst misschien het leven betert, maar dient op te komen voor handhaving van het internationaal recht en dient de slachtoffers van de schendingen van dat internationaal recht in bescherming te nemen, hier en nu. En met wat goede wil laat zich op dat fundament vervolgens een vredesproces bouwen dat wél die term verdient. |
|
| Lees hier het hele artikel over het rapport van Human Rights Watch, de Nederlandse medeplichtigheid en de cynische wijze waarop de internationale gemeenschap het zogeheten ‘vredesproces’ is gaan misbruiken om Israël uit de wind te houden. |
|
|
Fotoarchief 'Zo vredig zag Gaza eruit voordat het conflict met Israël uitbrak'Kegham Djeghalian, een fotograaf die tijdens de Armeense genocide naar Jeruzalem was gevlucht, verhuisde in de jaren veertig naar Gaza – wat toen nog een rustige, Palestijnse stad aan de Middellandse Zee was. De kleinzoon van Djeghalian maakte dit jaar een tentoonstelling van zijn grootvaders foto's die hij, decennia later, terugvond. In de foto's is te zien hoe Palestijnen zorgeloos over het strand slenterden en picknickten – nog zonder enig benul van de ellende die later zou komen.
Vice publiceerde een aantal van de foto's online, en interviewde Kegham junior over de tentoonstelling, zijn grootvader en de rest van zijn familie. Dat artikel is hier te lezen. |  |
|
Israël en PA profiteren van uitstel Palestijnse verkiezingen De Palestijnse president Mahmud Abbas maakte op 29 april bekend dat de Palestijnse verkiezingen voor onbepaalde tijd zijn uitgesteld. Zowel Israël als de Palestijnse president Abbas hebben daar belang bij. De Palestijnse bevolking betaalt ondertussen de prijs.
Lijfsbehoud
Abbas’ besluit kan onder Palestijnen rekenen op weinig begrip. Hem wordt verweten dat hij de bezetter om toestemming heeft gevraagd voor verkiezingen in Oost-Jeruzalem, in plaats van die gewoon te organiseren. Vanuit het perspectief van een onder bezetting levende bevolking, die verkiezingen ziet als urgente stap naar vrijheid en beëindiging van de bezetting, kon Abbas die kritiek zien aankomen. Bovendien, zo stellen zijn critici, komt het uitstel Abbas zelf verdacht goed van pas. Zijn Fatah-partij is in drie fracties uiteengevallen. Hoewel die samen nog steeds de meeste stemmen kunnen behalen, verliezen Abbas en de zijnen hun absolute macht.
Wantrouwen
Het wantrouwen onder de Palestijnse bevolking jegens Abbas en de door hem geleide Palestijnse Autoriteit (PA), is al jaren groot. Voor de Palestijnen heeft de PA, opgericht in 1994, niets opgeleverd. In plaats van de onder de tweestatenoplossing beoogde Palestijnse staat te realiseren, wordt het gebied door Israël onder de neus van de PA in moordend tempo gekoloniseerd.
Daarvoor betaalt de bevolking de prijs. De Israëlische onderdrukking beheerst elk facet van het dagelijks leven van de Palestijnen, met de blokkade van Gaza als meest pregnante voorbeeld. Straffeloosheid is daarbij de norm. Ruim een kwart eeuw na haar oprichting kan de PA de eigen burgers nog steeds niet beschermen tegen het geweld en onrecht waaraan die blootstaan. Sterker, de PA wordt zelf ook beschuldigd van repressie tegen onder meer studenten, activisten en journalisten.
Enthousiasme krijgt een opdoffer
Als één ding afgelopen maanden duidelijk is geworden, is dat het geweldige animo van de Palestijnen voor de verkiezingen. Maar liefst 93 procent van de kiesgerechtigden heeft zich laten registreren om op een van de maar liefst 36 partijen te kunnen stemmen. In totaal hebben 1.389 Palestijnen zich gekandideerd voor een parlementszetel, en in de samenleving vindt, ondanks de repressie van de PA, een levendig politiek debat plaats.
Dat enthousiasme heeft nu een zware opdoffer gekregen, waarvan de gevolgen nog niet zijn te overzien. Anders gezegd: wie ervoor pleit dat de Palestijnen op vreedzame wijze moeten streven naar hun vrijheid en onafhankelijkheid, dient hen bij te staan wanneer Abbas en Israël dat in gevaar brengen. |
|
| Lees hier het hele artikel over het uitstellen van de Palestijnse verkiezingen, en de passieve houding van de VS en de EU tegenover Abbas' besluit. |
|
|
|
|
Ziehier Yoeri Albrecht, die door een jonge journalist van het mediakanaal Left Laser betrapt werd tijdens een privé-onderonsje met twee ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten