Beste lezer,
Filosoof Jasper Schaaf schreef een lezenswaardige column over cynisme. Aanleiding was een verslag in De Volkskrant over de presentatie van het nieuwe boek van Dries van Agt, 'Palestina in doodsnood'. |
|
De Volkskrant schreef:
Een handvol gepensioneerde zwaargewichten uit de vaderlandse politiek zit gebroederlijk naast een handvol linkse activisten – tastbaarder dan zo kan de teloorgang van de Palestijnse zaak niet worden. |
|
De Volkskrant zweeg over de inhoud van het boek van Van Agt. Eigenlijk wordt alleen de sfeer van de presentatie op tendentieuze wijze belicht.
Schaaf stelt het cynisme van De Volkskrant aan de kaak: |
|
Cynisme verheft zich op een valse manier boven sociale betrokkenheid. Het is dik doen en verhullen. Verhullen dat men zelf niet meer durft. Cynisme betekent afhaken. Een cynische houding demobiliseert. Het roept natuurlijk niet meer op, maar het is veel erger, het roept vooral op niets meer te doen. Wegkijken met een uitroepteken. |
|
Dries van Agt roept ons in zijn boek op solidair te blijven. Solidariteit betekent niet kritiekloos zijn of zonder twijfels zijn.
In het boek laat Van Agt dat goed zien, feitelijk, overzichtelijk, thematisch, genuanceerd en kritisch over fouten die ook Palestijnen begaan hebben. Dat laatste is belangrijk, juist de waarheid moet onder ogen worden gezien. Maar dat is toch geen reden om elke solidariteit met het Palestijnse volk op te geven? |
|
|
21 april 2019: Palestijnse christenen vieren palmzondag |
|
The Rights Forum wordt vaak geconfronteerd met cynisme. Naar aanleiding van onze berichtgeving over de uitslag van de Israëlische verkiezingen, eerder deze maand, vroegen sommige sympathisanten ons of we nu met “de witte vlag” gingen zwaaien of er over dachten “de pijp aan Maarten” te geven.
We hadden immers geconstateerd dat de nieuwe regering-Netanyahu nog nationalistischer en religieuzer wordt dan de vorige, en dat de stichting van een Palestijnse staat verder weg is dan ooit. We schreven dat de verkiezingsuitslag kan worden beschouwd als de definitieve ondergang van de twee-statenoplossing.
Is daarmee het hoofddoel van The Rights Forum - bijdragen aan een rechtvaardige oplossing van de kwestie Israël/Palestina - een mission impossible?
Nelson Mandela zei het zo: Het lijkt altijd onmogelijk tot het is verwezenlijkt. Daarom blijven we solidair, weigeren we weg te kijken en blijven we in gesprek met de politiek.
Nederland heeft de plicht het recht te eerbiedigen
Als ondertekenaar van de Conventies van Genève, heeft Nederland de plicht ‘dit Verdrag onder alle omstandigheden te eerbiedigen en te doen eerbiedigen’.
Daarom roepen we samen met u in een petitie de Nederlandse regering op om elke vorm van samenwerking met het Israëlische leger en veiligheidsdiensten te stoppen totdat het geweld tegen Palestijnse burgers in Gaza stopt.
Eens? Teken en deel dan de petitie of start een actie om zelf handtekeningen te verzamelen.
Israëllobby in actie tegen The Rights Forum
Onze politieke tegenstanders hebben niets nagelaten om deze petitie te dwarsbomen. Eerst werd de aankondiging van de petitie op Facebook overstelpt met vijandige reacties, veelal komend van sympathisanten van Christenen voor Israël. Daarna weigerde Facebook een promotie voor de petitie te publiceren.
Als klap op de vuurpijl publiceerde het Nieuw Israëlitisch Weekblad (NIW) deze week een smaadartikel, wemelend van de onjuistheden, waarin “deze steeds fanatieker wordende club” - The Rights Forum - en zijn "verder radicaliserende oprichter” - Dries van Agt - op de hak worden genomen. Het NIW lijkt geobsedeerd door The Rights Forum, dat kennelijk als bedreigend wordt ervaren.
Dat is dan wel weer een opsteker. Worden we “steeds fanatieker” met onze “gevaarlijke” informatie en petities? Nee NIW, we weigeren alleen af te haken en weg te kijken… |
|
Dries van Agt, premier die activist werd
JAAP HAMBURGER Geen prestigieuze commissariaten, geen lucratieve adviseurschappen, geen prominente voorzittersrollen voor Dries van Agt. Beseffen wij hier in Nederland eigenlijk wel hoe bijzonder dit is: een oud-premier, en best wel een oude premier ook, 88, die, ik leen voor even de eigenaardigheden van zijn woordkeus, als een ‘vurige jongeling’ op de bres staat voor een zaak waar hij veel vijanden mee maakt. Vijanden die hem beledigen en soms ronduit schofferen, waarop hij in plaats van terug te schrikken nog een extra stap voorwaarts doet, omdat hij niet anders kan dan getuigen van zijn verontwaardiging. Een premier die activist geworden is. Lees verder > |
|
|
|
Mei 2010: Dries van Agt bezoekt Hebron met een degelatie van The Rights Forum. |
|
|
|
Geen opmerkingen:
Een reactie posten