Syrische Terroristen

De laatste stuiptrekkingen in Jobar, Ghouta en Idlib, het einde van de proxy-oorlog in Syrië

Jobar was  een gewone buitenwijk van Damascus, net als Harasta en Douma. Idlib een rustige grensplaats aan de Turkse grens en Ghouta een buitenwijk van Damascus. Van oorsprong, voor het conflict, woonden hier de meer “orthodoxe” moslims, net als in Harasta en Douma. In de jaren negentig, van de vorige eeuw, “bekeerden” zich velen, tot “moslimbroeder” en radicaliseerde, niet als nu, maar op een andere manier.

De ondergang van Europa

Mijn eigen ervaring: In 2016, ik was onderweg naar huis van een conferentie in Libanon, met het vliegtuig.  Tijdens de vlucht terug naar huis zat ik in een vliegtuig (AlItalia) met zeker  80% zogenaamde vluchtelingen uit Syrië. Zoals ik weet , ik ken Syrië al meer dan 15 jaar, herken ik de bevolkingsgroepen en hun achtergrond, ze kwamen zeer zeker, uit alles bleek dit, hun accent, de kleding en hun gesprekken bevestigden dit alleen maar uit: Harasta, Ghouta en Douma, de wijken,voorsteden waar de meest inheemse Syrische terroristen vandaan komen. Ik heb meer dan 6 maanden in de buitenwijk van Damascus, Harasta, gewoond door omstandigheden, in de  jaren 90 van de vorige eeuw. De meest extreme en orthodoxe wijk, die men zich kan in denken.

Doordrongen en geregeerd sinds vele jaren, door het Moslim Broederschap. Ze proberen al meer dan 30 jaar de Syrische staat te vernietigen, maar slaagde er niet in ,ook nu niet, want zij zijn degene die nu naar het “vrije westen” emigreren en daar verder zullen radicaliseren, daar zij zich niet aan het “vrije westen zullen aanpassen”.  Hafez al-Assad had alles onder controle, gelukkig want zoals we nu weten is het ware gezicht van deze “vluchtelingen” naar boven gekomen van  (Hafez al-Assad  noemen ze hier in het westen een dictator). Natuurlijk wil ik niet iedereen over één kam scheren en zijn er ook gematigde vluchtelingen uit deze wijken!

De meeste vrouwen uit Harasta zijn en waren compleet versluierd, wat ze ook deden tijdens de vlucht naar Amsterdam. De mannen waren ex-leden van verschillende brigades, dat was duidelijk uit hun gesprekken (ik versta Arabisch) en uiterlijk, één ding is zeker ze waren allemaal extreem islamistisch met verkeerde gedachten en niets meer. Deze mensen zijn nu in Nederland en andere EU landen om te integreren in de “westerse samenleving” met hun waarden en normen van de Wahabitische islam (IS is Saoedi Arabië en deze brigades worden gevormd en gevoed door Saoedi Arabië). Vast staat voor mij dat 80% van de Syrische emmigranten, want dat is hoe ik het noem, bijna allemaal aanhangers zijn van het moslim extremisme. Natuurijk is er een groep Christenen en Alawieten die ook gevlucht zijn, maar zij zullen zeker teruggaan en er alles aan doen hun land weer op te bouwen, zoals ook de  gematigde soennieten en sjiitische moslims. De wahabieten hebben alles vernietigd!

 Wie ondersteunt de ‘oppositie’ in Jobar?

Deze wijk ontwikkelde zich echter grotendeels tot een terroristenbolwerk dankzij een oud grottenstelsel dat onder de stad loopt en gemakkelijk bereikbaar is via de historische gebouwen die erboven staan. De grotten onder Jobar vormden de perfecte schuilplaats voor terroristen en even belangrijk, een veilige opslagplaats voor hun wapens en de basisbenodigdheden die nodig hebben om een langdurige strijd te volhouden.

Veel journalisten hebben geschreven over de belegering door de SAA van Jobar, maar het woord beleg betekent een plaats die is omsingeld en afgesneden van bevoorradingsroutes, dus in een positie om uiteindelijk de overgave te bewerkstelligen. Vanwege gebrek aan bevoorrading werd Jobar echter nooit volledig belegerd. De voorraden zijn constant opnieuw aangevuld en de aanvoerroutes zijn open. De routes bestaan uit verschillende complexe tunnels die veilige bevoorrading  van voedsel, medische benodigdheden, wapens en strijders toelaten.

Het leven van terroristen in Jobar wordt mogelijk gemaakt door dit ondergronds grottensysteem.

Voormalig President Barack Obama en voormalig  minister van Buitenlandse Zaken Hillary Clinton ontwikkelden een plan om de Syrische regering omver te werpen en dat plan werd in maart 2011 in Da’ara, Syrië in werking gesteld. Vanaf het begin werden wapens, contanten en voorraden naar Syrië gesmokkeld door Amerikaanse geheime agenten, het Amerikaanse militaire apparaat en medewerkers van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken.

Syrië, de burgeroorlog die een terroristische oorlog is

Het begin

Er was een vreselijke droogte sinds 2010 in het oostelijke deel van Syrië, de mensen in Hasaka / Da’ara hielden spontane demonstraties, om hun aandacht te richten op deze vreselijke droogte voor hen. Onder de demonstranten waren veel leden van de Moslim Broederschap en andere islamisten, ze zagen hun voordeel van de situatie  en begonnen een gewelddadige gewapende opstand, door het doden van soldaten en burgers .Ze zeiden dat de soldaten van de overheid hen vermoorden en Assad een vreselijk regime was.

2011 (volgens de officiële westerse verklaring)

De stad Dara’a, in de buurt van de Jordaanse grens, was het epicentrum van de protesten die het begin van de anti-regerings sentimenten eigenlijk het toneel was van een gewelddadige terroristische opstand, de oorzaak was uitgegroeid als gevolg van een recente toestroom van boze en wanhopige families onteigend door wat een deskundige noemde “de slechtste langdurige droogte en meest ernstige reeks van misoogsten sinds de agrarische beschavingen begonnen in de Vruchtbare Halve Maan vele millennia geleden”.

Wat er eigenlijk gebeurde  ( bronnen aan de  grond)

President Assad probeerde de situatie te kalmeren door hoge regeringsfunctionarissen met familieachterban in de stad te sturen ,medeleven en  zijn persoonlijke betrokkenheid bij degenen die verantwoordelijk waren voor deze gewelddadige opstand en dit te benadrukken. Hij ontsloeg de provinciale gouverneur en een generaal bij de politieke veiligheidsmacht, voor hun slechte rol en het niet onder controle kunnen houden van geweld. 
President Assad kondigde ook een aantal nationale hervormingen aan. Zoals samengevat, door een onafhankelijke onderzoekscommissie over Syrië van de Verenigde Naties, “Deze stappen omvatten de vorming van een nieuwe regering, de opheffing van de noodtoestand, de afschaffing van het Opperste Gerechtshof voor de Staatsveiligheid, de toekenning van de algemene amnestie en de nieuwe regelgeving op het recht van burgers om deel te nemen aan vreedzame demonstraties. ”Tegelijkertijd echter, volgens een ander rapport, doodde onbekende schutters in Dara’a  19 Syrische militairen. 

De sociale media heeft een zeer slechte rol gespeeld in de zogenaamde opstand en beweerde dat er  vele doden waren, dat was echt niet in verhouding met de situatie op de grond, nogmaals, de islamitische Moslim Broeders en andere islamisten, die zich zouden verenigen in Al-Qaeda en andere islamisten groepen profiteerden naar eigen zeggen op sociale Media daarvan.

Protesten in Daraa in 2011 van diverse Jihadisten

Ondertussen hadden de protesten zich verspreid  naar andere steden, gevoed door sociale media campagnes. Tegen eind april, hadden regeringstroepen , volgens hen,  honderden demonstranten gedood. Waarvan tot op heden geen  bewijs te vinden is, geen andere dan de nieuwssite’s en sociale media accounts ..van henzelf!

Een ander voorbeeld: In het begin van april van datzelfde jaar, werden er negen Syrische soldaten op weg naar hun demonstraties in Banyas, overvallen en neergeschoten op de snelweg buiten de stad. Westerse media hebben gesuggereerd dat ze werden gedood door Syrische veiligheidstroepen voor het weigeren om het vuur op demonstranten te openen, een fantasievol verhaal dat werd geanalyseerd en gesloopt door Professor Joshua Landis, directeur van het Centrum voor Midden-Oosten Studies aan de Universiteit van Oklahoma.

April 2011: Het doden van soldaten

Wat we wel zeker weten is dat op 25 april 2011, negentien Syrische soldaten  in Daraa neergeschoten werden door onbekende aanvallers. De namen, leeftijden, data van geboorte en dood, de plaats van geboorte en dood en burgerlijke / ouderlijke status van deze 19 soldaten zijn gedocumenteerd in een lijst van militaire slachtoffers verkregen in  Syrië van het ministerie van Defensie.

De lijst werd bevestigd door een ander document – die door een niet-gouvernementele bron betrokken bij de vredesinspanningen . Alle 19 namen werden geverifieerd door deze tweede lijst.

Maar nog meer verrassend dan eigenlijk het vinden van de 19 Daraa soldaten op een lijst, was de ontdekking dat in april 2011, achtentachtig soldaten werden gedood door onbekende schutters in verschillende gebieden in heel Syrië.

Houd in gedachten dat het Syrische leger  meestal niet aanwezig was in het begin van het conflict. Andere veiligheidsdiensten, zoals de politie en de inlichtingendiensten groepen waren op aan de frontlinies  – en ze zijn niet opgenomen in deze doden aantallen.

De eerste Syrische soldaten die werden gedood in het conflict: Sa’er Yahya Merhej en Habiel Anis Dayoub, werden gedood op 23 maart in Daraa.

Twee dagen na die eerste militaire slachtoffers, werd Ala’a Nafez Salman in Latakia neergeschoten.

Op 9 april werd Ayham Mohammad Ghazali doodgeschoten in Douma, ten zuiden van Damascus. De eerste soldaat gedood in Homs provincie – in Teldo – was op 10 april toen Eissa Shaaban Fayyad werd neergeschoten.

10 april was ook de dag dat we gehoord hebben van het eerste bloedbad van de Syrische soldaten – in Banyas, Tartous – toen negen soldaten werden overvallen en neergeschoten door schoten uit  een passerende bus. De BBC, Al Jazeera en de Guardian alle aanvankelijk citeerde getuigen die beweerde dat de dode soldaten  “overlopers” waren en neergeschoten door het Syrische leger voor de weigering om op burgers te schieten, dit was volkomen absurd .

Dan gaan we naar de meest gênante beweringen van de  westerse politiek, gevoed door de VS,  in de Amerikaanse regering, zijn volgens vele bronnen, Moslimbroederschap adviseurs, het adviseren van de regering van de VS op buitenlandse beleid in het Midden-Oosten (dit was ten tijde van het presidentschap van Obama).

De bekendste openlijke supporter van terrorisme  was Amerikaanse steun aan zogenaamde Vrije Syrische Leger (FSA), dat vanaf het begin in Jobar aanwezig was en tot op de dag van vandaag aanwezig is. De FSA is veranderde verschillende keren  van leider, maar blijft afhankelijk van Amerikaanse steun – zowel via de Trump-regering als via Amerikaanse congresleiders zoals Senator John McCain (die een bezoek bracht aan ‘zijn’ troepen in Syrië op 27 mei 2013).

Wie ondersteun de “oppositie” in Idlib?

Inwoners van de noordwestelijke provincie Idlib in SYRIË verwachten niet dat er binnenkort een gevecht zal plaatsvinden tussen Turkije en de al-Queda gelieerde militanten, die stad Idlib bezetten. Maar als er een confrontatie zou plaatsvinden, vertelden velen Syriërs zullen ze zich tegen de jihadisten keren.

Hun brede steun voor de recente grensoverschrijdende campagne van Turkije in het noorden van Syrië verzwakte de terroristengroep al-Sham een alliantie van Al-Queda, ondanks haar militaire winst  slaagde zij er niet in een steunbasis te verwerven in haar belangrijkste bolwerk in Syrië en  groeide uit tot vijandigheid jegens de groep.

Turkse troepen werden  ingezet in Idlib met als doel de handhaving van de zogenaamde de-escalatiezone die Rusland, Iran en Turkije overeenkwamen in de Kazachse hoofdstad Astana. De Turkse premier zei in een verklaring dat de operatie ook gericht was op het verminderen van vluchtelingenstromen naar Turkije en  het voorkomen van conflicten tussen burgers en Jihadisten in Idlib.

Een grootscheepse militaire campagne tegen deze groep werd echter niet genoemd als een van de doelstellingen, en Turkije heeft geen vijandigheid jegens de groep getoond. Turkije heeft tot haar “alliantie over overlopen van NATO naar Rusland, altijd deze group gesteund, dit pmdat Idlib grenst aan Turkije en de Turken “moslimbroeders” preferen boven Koerden!

Een plaats genaamd Jisr al-Shugour:

Jisr al-Shughour (ook Jisr ash-Shugur, Arabisch جسر الشغور) is een stad van rond de veertig duizend inwoners in de provincie Idlib, ongeveer twaalf mijl van de (ong. 30 kilometer)  Turkse grens. Het is bekend om zijn conservatieve soennitische bevolking met een sterke Moslimbroederschap aanwezigheid en is de plaats van een bloedbad in 1980 in dezelfde opstand van het  beroemde Hama bloedbad (onder Hafez al-Assad, Bashar al-assad heeft hier dus niets mee te doen, de Moslimbroeders spelen een fatale rol in Syrië, zij zijn extreem gewelddadig en net als ISIS kunnen zij alleen met geweld bestreden worden, zelfs de meest pacifistische mens moet dit kunnen beamen) staken het  Baath-partij hoofdkwartier in brand, als gevolg veel slachtoffers. 

In het begin van juni 2011, toen de wreedheden op de schaal van nu, gemeengoed,  begonnen waren in de huidige crisis, gebeurde er een ander  bloedbad. 120 veiligheidsleden en een onbekend aantal burgers verloren hun leven. In de nasleep, vluchtten de meeste van de bewoners de stad,  naar Aleppo en andere steden in de buurt, maar enkele duizenden over de Turkse grens, dit is de oorzaak van de eerste golf van vluchtelingen en de eerste kampen werden opgezet  voor hen in het buurland, in een tijd waarin het aantal doden in de crisis werd geschat op ongeveer 1.000 mensen.

Het aantal leden van van veiligheidsdienst en burgerslachtoffers die gedood werden is  algemeen aanvaard door alle commentatoren, alleen de redenen verschillen. Volgens officiële overheidsbronnen, kwamen terroristische groeperingen in de stad met behulp van de overheid auto’s en het dragen van de militaire uniformen, filmde zichzelf terwijl zij de veroorzakers waren van de algemene ravage en het opzetten van meerdere hinderlagen. Verkleed als soldaten en veiligheidstroepen, die zij bij de aanval op het hoofdkwartier gestolen hadden.

Volgens de oppositie bronnen, was er inderdaad een muiterij gebeurd en sommige van de slachtoffers waren overlopers neergeschoten door hun collega’s omdat ze weigerden te schieten op vreedzame demonstranten, terwijl anderen werden gedood door een woedende menigte als vergelding voor de aanvallen op burgers.

Als Landis (Landis bron) concludeerde: “Westerse pers en analisten willen niet erkennen dat er gewapende actieve elementen aanwezig waren” . Zij gaven de voorkeur aan een eenvoudig verhaal van goede mensen die vechten en  slechte mensen die vertellen. . Men vraagt zich af waarom alleen dat verhaal niet kon worden verteld zonder ook over de werkelijkheid . Dat de gewapende elementen, waarvan de agenda niet vreedzaam was, een rol speelde .

Hij (Landis) beschuldigde ook de westerse druk op dezelfde onjuiste aangiften om een bloedbad te voorkomen van de regering en veiligheidstroepen in het begin van juni 2011, in de stad van Jiser al-Shagour – een Moslim Broederschap bolwerk dus in de buurt van de Turkse grens – waarbij ongeveer 140 leden van de politie en de veiligheidsdiensten werden afgeslacht.

Op 25 april 2015 “berichten” Jabhat al-Nusra en andere islamistische groeperingen, dat zij de controle hadden over grote gebieden in de stad al-Jiser ShagourIdlib provincie.

De gewelddadige confrontaties tussen Jabhat al-Nusra, Jund al-Sham en de andere islamitische facties tegen de strijdkrachten van de regering  in de stad Jiser- al- Shagour waar Jund al-Sham en Jbhat al- Nusra grote delen van de stad konden veroveren, te midden van gewelddadige botsingen in de stad en viel samen met het uitvoeren van 6 invallen op zijn minst op de posities van de strijders in en rond de stad.

Voormalig CIA-analist Philip Giraldi waarschuwde in december 2011,

“Amerikanen moeten  bezorgd  worden over wat er in Syrië gebeurt , al was het maar omdat het dreigt te worden zoals  Libië, maar veel, veel erger . . . . De NAVO was toen  al clandestien bezig met het Syrische conflict,  Turkije die het het voortouw nam . . . . Ongemarkeerde NAVO-gevechtsvliegtuigen waren al aangekomen  op Turkse militaire bases dicht bij Iskenderun aan de Syrische grens, het leveren van wapens gestolen uit het arsenaal van  Muammar Gaddafi,  als ook vrijwilligers van de Libische Nationale Overgangsraad die ervaring hadden op het uitmoorden van het leger van Ghadaffi en lokale vrijwilligers tegen getrainde soldaten, een vaardigheid ze verworven hadden met gevechten en training van US tegen Gaddafi’s leger.

Lees verder:  http://freesuriyah.eu/?p=1307[/embed]