De Volkskrant van vandaag, donderdag 1 oktober 2015, verklaart waarom de Russische Federatie terroristen van ISIS en de gewapende anti-Assad rebellen bombardeert. De reden is zeer simpel en staat met grote letters boven de vertaalde column van New York Times-columnist Thomas Friedman, bijgenaamd The Imperial Messenger, want wat Thomas zegt is de mening van Washington en Wall Street. Volgens Friedman wil 'Poetin Russen laten zien dat ze nog een wereldmacht zijn.' En dat kan natuurlijk niet in de ogen van de westerse mainstream-pers. Alleen de VS kan een wereldmacht zijn. Punt. Uit. En ieder andere grootmacht dient zich daarbij neer te leggen. Friedman verwoordt alleen maar wat de Amerikaanse macht en daarmee de westerse mainstream denkt. Vandaar dat de stem van de polder, de Bartlehiemse journalist Geert Mak, hem als volgt kwalificeert:
Ik vind Friedman altijd wel leuk om te lezen, lekker upbeat, hij is zo’n man die altijd wel een gat ziet om een probleem op te lossen.
Hoe ‘lekker upbeat’ is Thomas Friedman, de bekendste en best betaalde Amerikaanse columnist van de New York Times? Laten we hem allereerst zelf kort aan het woord:
Sooner or later, Mr. Bush argued, sanctions would force Mr. Hussein's generals to bring him down, and then Washington would have the best of all worlds: an iron-fisted Iraqi junta without Saddam Hussein.
‘The World; A Rising Sense That Iraq's Hussein Must Go’. New York Times. July 7, 1991.
The hidden hand of the market will never work without a hidden fist. McDonald's cannot flourish without McDonnell Douglas, the designer of the F-15. And the hidden fist that keeps the world safe for Silicon Valley's technologies to flourish is called the US Army, Air Force, Navy and Marine Corps.
‘A Manifesto for the Fast World’. New York Times. March 28, 1999.
The historical debate is over. The answer is free-market capitalism.
We needed to go over there, basically, and take out a very big stick right in the heart of that world and burst that bubble.… What they [Muslims] needed to see was American boys and girls going house to house from Basra to Baghdad and basically saying ‘Which part of this sentence don't you understand? You don't think we care about our open society? You think this bubble fantasy, we're just going to let it grow? Well, suck on this!’ That, Charlie, is what this war was about. We could have hit Saudi Arabia! It was part of that bubble. We could have hit Pakistan. We hit Iraq because we could.
Charlie Rose (30 May 2003).
I was speaking out in Minnesota — my hometown, in fact — and a guy stood up in the audience, said, ‘Mr. Friedman, is there any free trade agreement you’d oppose?’ I said, ‘No, absolutely not.’ I said, ‘You know what, sir? I wrote a column supporting the CAFTA, the Caribbean Free Trade initiative. I didn’t even know what was in it. I just knew two words: free trade.’
Meet the Press (23 July 2006), referring to the Central American Free Trade Agreement.
Tot zover Friedman. De vraag is nu: waarom vindt ‘Amerika-deskundige’ Geert Mak juist deze Friedman zo ‘upbeat,’ of in gewoon Nederlandse vertaalt: ‘vrolijk, optimistisch’? Mak zelf geeft als verklaring dat ‘hij zo’n man [is] die altijd wel een gat ziet om een probleem op te lossen.’ Maar wat is zo ‘vrolijk’ aan Friedman’s opmerking dat de Iraakse dictator vervangen moest worden door ‘an iron-fisted Iraqi junta without Saddam Hussein’? Wat voor 'gat' is dit voor voor welk 'probleem'? Wat is zo ‘optimistisch’ aan Friedman’s opvatting dat ‘The hidden hand of the market will never work without a hidden fist’? Wat is zo ‘upbeat’ aan Friedman’s argument dat ‘I didn’t even know what was in it. I just knew two words: free trade’? Een 'free trade' die overigens niet als zodanig bestaat, en waarvan de spelregels door grote concerns worden bepaald. Een 'free trade' die 85 miljardairs zo rijk heeft gemaakt dat ze nu evenveel bezitten als de helft van de hele mensheid. In het algemeen gesproken: waarom zijn Mak en de Volkskrant ‘Friedman altijd wel leuk om te lezen,’ wanneer we weten dat deze opiniemaker alom beschouwd wordt als de officiële spreekbuis van de neoliberale en neoconservatieve gevestigde orde en als zodanig een kritiekloze pleitbezorger is van de belangen van de Amerikaanse elite? Bovendien waait Friedman telkens met elke wind mee, zoals zijn critici keer op keer aantonen. De Amerikaanse ‘political journalist, best-selling author and syndicated newspaper columnist,’ David Sirota schreef in 2009 over hem onder kop: ‘An Idiot's Guide to Tom Friedman's Idiocy’ het volgende:
Tom Friedman may be the single stupidest figure in American public life, and certainly is the stupidest writer with such a large platform. I don't mean that he's wrong on everything (although he is substantively wrong on a lot of things) - I mean that he's actually an extremely dim bulb in that he displays a stunning lack of basic cognitive function. Specifically, he shows almost zero ability to realize that the arguments made by Tom Friedman often undermine the arguments made by Tom Friedman.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten