woensdag 12 juni 2013

Israel


Jeruzalem. De situatie van de Palestijnen onder Israëlische bezetting lijkt zich te normaliseren. Althans voor de buitenstaander. De onderdrukking is een nieuwe fase ingegaan, geraffineerder. In het oude Palestijnse deel van het bezette Oost Jeruzalem is deze week 's avonds een lichtmanifestatie gaande met heel veel gelovige Joden, vaak inclusief kinderwagen en kinderrijke gezinnen. Er zijn meer, iets te zelf bewuste, gekeppelde Joden te zien dan vroeger. Ook de keppeltjes hebben het hedonisme omarmd. De Palestijnen hebben zich terug getrokken in hun woningen. De poging de Palestijnse bevolking onzichtbaar te maken gaat met volle kracht door. Maar hoe bezetener de poging des te feller de tegenreactie, niet van de Palestijnse bevolking, maar in het bewustzijn van de Joodse bevolking zelf. Hoe onzichtbaarder men de Palestijnen probeert te maken des te zichtbaarder ze worden. De muur rondom Jeruzalem is daar het uiterlijke voorbeeld van. De Palestijnen vertegenwoordigen in feite de wereld die de Joden hier niet willen of kunnen accepteren, omdat ze zichzelf anders voelen dan de rest van de mensheid. Ze willen onder elkaar leven, in een etnisch gezuiverde realiteit. In hun zelf gecreëerde getto willen ze, verkleed als Jood, de rol van Jood spelen. Oost Jeruzalem is het object van hun cultureel imperialisme geworden. Het is allemaal vergeefs, wreed ten opzichte van de Palestijnen, treurig en pathetisch. Niemand kan zich aan de wereld onttrekken. De Israelische auteur Amos Oz vertelde me al decennia geleden dat deze poging van zijn landgenoten nooit zal lukken. Maar trauma's en pathologie verdwijnen nooit vanzelf.

Geen opmerkingen: