'Deskundigen' 73

Congresleden worden gestuurd door het thuisfront, en dat bepaalt hun doen en laten in overweldigende mate. Alleen is de grondslag van dat thuisfront verdwenen. Het ‘politieke tumult’ dat Tocqueville overal waarnam, de ‘duizend stemmen’ van Main Street USA, de civic spirit van Steinbeck en zijn vriendenclub in Sag Harbor, het is verstild of verdampt. En niemand kan me uitleggen wat daarvoor in de plaats is gekomen.

Geert Mak. Pagina 276 en 277. Reizen zonder John.

Hier is opnieuw sprake van een Makkiaanse paradox. Hoe kan het ‘doen en laten’ van Congresleden ‘in overweldigende mate’ bepaald worden ‘door het thuisfront,’ als ‘de grondslag van dat thuisfront [is] verdwenen,’ die ‘duizend stemmen.’ die kennelijk ‘verstild of verdampt’ zijn? Een groot deel van Mak’s publiek zal hier overheen zijn gelezen, maar de serieuzere lezer staat hier toch voor een onoplosbaar raadsel. Het tweede probleem is dat Mak te gebrekkig geinformeerd is om te weten dat er wel degelijk talloze academisch geschoolde Amerikanen zijn die hem kunnen ‘uitleggen wat daarvoor in de plaats is gekomen,’ van de vooroorlogse Frankfurter Schule van Adorno en Horkheimer tot het veel gelezen werk van Erich Fromm, van de Amerikaanse socioloog C. Wright Mills in de jaren vijftig tot de Amerikaanse cultuurcriticus Neil Postman en politieke wetenschapper Robert Putnam, hoogleraar Public Policy aan de prestigieuze Harvard University, wiens spraakmakende studie Bowling Alone in 2000 verscheen. Allen beschrijven ze uitgebreid de toenemende vervreemding en het isolement van het individu in een moderne kapitalitische consumptiemaatschappij. En ook in het werk van Amerikaanse dichters als Hart Crane en Robinson Jeffers wordt het thema van de vereenzaming en het zoeken naar zin en betekenis van de massamaatschappij behandeld. Auteurs als F. Scott Fitzgerald, Jack Kerouac, J.D. Salinger, Norman Mailer, Toni Morrison, zelfs John Steinbeck en tientallen andere Amerikaanse literatoren hebben beschreven wat kennelijk ‘niemand’ Mak kan uitleggen, namelijk de gapende leegte die het Amerikaanse materialisme heeft veroorzaakt in de jacht op de ‘Amerikaanse Droom.’ 

Het grote probleem hier is dat volgens Mak zelf hij ‘de echte doorsnee Amerikaan [wilde] spreken om het land beter te begrijpen,’ zonder dat hij via het werk van de intelligentsia, schrijvers, dichters, beeldend kunstenaars, sociaal wetenschappers, had geleerd welke vragen hij aan zijn ‘echte doorsnee Amerikaan,’ moest stellen. Taalkundig is zijn formulering bombastisch. Bestaat er ook zoiets als een onechte ‘doorsnee Amerikaan’? We hebben hier te maken met het probleem van de tamelijk onvoorbereide mainstream-journalist die op weg naar het vliegveld de taxichaffeur vraagt wat hij er nou toch allemaal van vindt, en verwacht dat hij een intelligente beschouwing zal geven. Dit is zo goed als uitgesloten en wel om de volgende reden:

Seldom aware of the intricate connection between the patterns of their own lives and the course of world history, ordinary men do not usually know what this connection means for the kind of men they are becoming and for the kind of history-making in which they might take part. They do not possess the quality of mind essential to grasp the interplay of man and society, of biography and history, of self and world. They cannot cope with their personal troubles in such ways as to control the structural transformations that usually lie behind them… What they need… is a quality of mind that will help them to use information and to develop reason in order to achieve lucid summations of what is going on in the world and of what may be happening within themselves,

aldus de Amerikaanse socioloog C. Wright Mills. Als Mak werkelijk ‘het land beter’ wilde ‘begrijpen’ dan had hij de moeite moeten nemen om allereerst de geschiedenis van het land uitgebreid te bestuderen, en de boeken van vooraanstaande Amerikaanse auteurs moeten lezen, intellectuelen die ik nu al twee maanden citeer op deze weblog. ‘Boeren, vrachtwagenchauffeurs, arbeiders en gepensioneerden’ komen doorgaans niet veel verder dan hun eigen belevingswereld, en de reden waarom dit zo is, is simpel, zoals hij in de studies van onder andere C. Wright Mills had kunnen lezen, namelijk:   

het doel van de opinie-organisatoren [is] om de bevolking in een voortdurende staat van emotionele onderworpenheid te houden... Immers, als het maar eenmaal gelukt is om een mentaliteit van volgzaamheid en gehoorzaamheid te kweken, is het niet moeilijk meer om de mensen te doen geloven en te doen voelen wat men maar wil... hun opinies zijn parallel omdat ze alle uit één bron afkomstig zijn: die van de media.

De mainstream opiniemakers verpreiden met een minimum aan feitelijke kennis een maximum aan meningen. Daarentegen wijst één van 's werelds beste onderzoeksjournalisten, John Pilger erop dat

On August 24 2006 the New York Times declared this in an editorial: ‘If we had known then what we know now the invasion if Iraq would have been stopped by a popular outcry.’ This amazing admission was saying, in effect, that journalists had betrayed the public by not doing their job and by accepting and amplifying and echoing the lies of Bush and his gang, instead of challenging them and exposing them. What the Times didn’t say was that had that paper and the rest of the media exposed the lies, up to a million people might be alive today. That’s the belief now of a number of senior establishment journalists. Few of them—they’ve spoken to me about it—few of them will say it in public.

Een voorbeeld uit de praktijk. De ongeveer 27 procent van de kiesgerechtigde Amerikanen die tijdens de presidentesverkiezing in 1980 stemde op de oud-filmster Ronald Reagan, een man die ‘provided the FBI with names of actors within the motion picture industry whom they believed to be communist sympathizers’ en ‘testified before the House Un-American Activities Committee on the subject as well,’ en die in zijn acht jaar als president de VS met een gigantische schuld opzadelde, kan men onmogelijk goed geinformeerd achten. Dankzij zijn Reganomics, waardoor de rijken nog rijker werden ten koste van de armen en middenklasse, veranderde de VS  ‘from the world's largest international creditor to the world's largest debtor nation. Reagan described the new debt as the "greatest disappointment" of his presidency.’

http://en.wikipedia.org/wiki/Reaganomics

Een Nederlandse auteur als Mak zal toch eerst de feiten moeten weten voordat hij een ‘echte doorsnee Amerikaan’ een vraag stelt die een nauwelijks geinformeerd en vaak ongeinteresseerd ‘doorsnee’ mens niet of nauwelijks kan beantwoorden. Een interview is net zo goed als de interviewer. Iemand die niet weet wat precies de feiten zijn, kan geen goed interview maken. Ook als journalist/auteur oogst je wat je zaait. Als al de president gelooft dat hij ‘uitverkoren’ is, wat kan men dan nog verwachten van degenen die op hem stemden? The Chosen Peoples meldt over de opvolger van de ‘loser’ Carter, de ‘winner’ Ronald Reagan die een en al Hollywood-glamour uitstraalde:

the rhetoric of American chosenness was revived by Carter’s church-averse successor, who found a way to mobilize a veritable Fourth Great Awakening of evangelical Christians who had been roused into politics in a recoil against ‘the sixties’ – against the Warren Supreme Court’s decision barring mandatory school prayer, against pornography and abortion, against a culture of disrespect for authority. Ronald Reagan was an apostle of optimism who was fascinated by the prospect of Armageddon (though was not sure whether it would come in ‘a thousand years… or the day after tomorrow’), who frequently professed belief in a ‘Divine Providence’ that watched over the United States, who declared after a would-be assassin’s bullet missed his heart by a single inch that ‘he was more convinced than ever that he was doing God’s work,’ and who, profoundly uninterested in theological niceties, scheduled official events to conform to the judgment of his wife’s astrological adviser.

De iets meer dan een eenkwart van de ‘echte doorsnee’ Amerikanen vond het allemaal prachtig en herkoos Reagan tot een van de machtigste politici ter wereld, een man wiens brein in twintig minuten tijd het einde van de mensheid door een nucleaire oorlog kon inluiden. De Amerikaanse historicus, wijlen professor John Patrick Diggins, schreef in zijn boek Ronald Reagan: Fate, Freedom, And the Making of History dat ‘The genius  of Reagan was to keep God and get rid of guilt.’ Desondanks, zo stellen de auteurs van The Chosen Peoples, ‘Who Ronald Reagan “really was” is one of the unanswerable questions; even his devoted wife, Nancy, once said, “There’s a wall around him.” Unlike the Berlin Wall that he famously told the Soviet leader Mikhail Gorbachev to tear down, this one, as Regan aged, took the form of conspicuous cheerfulness,’

een geforceerde opgewektheid die door sommigen gezien wordt als ‘optimisme,’ maar in werkelijkheid dichter bij een vorm van autisme ligt. In elk geval is het een gespeelde rol, marketing, branding en packaging om het grote publiek te behagen, hetzelfde 'doorsnee' publiek waar Mak bij te rade ging om te ontdekken dat ‘niemand’ hem kon ‘uitleggen wat… in de plaats is gekomen’ van datgene waarvan Mak dacht dat het een 'vitale democratie’ was, zonder te beseffen dat het antwoord kort en krachtig is: de consumptiemaatschappij waarbij de burger is veranderd in een consument die via reclame en propaganda permanent gemobiliseerd wordt gehouden. Dat is exact het model waar de oud-filmster Ronald Reagan met zijn Reaganomics voor stond. Op dit punt aangekomen is het goed te beseffen  wat voor soort mens- en wereldbeeld door dit ‘genie’ werd gepropageerd. Leest u mee, het zijn juweeltjes onder de titel The Genius of Ronald Reagan: Direct Quotes from the Gipper Himself:

‘Trees cause more pollution than automobiles do.’ -- Ronald Reagan, 1981

‘A tree is a tree. How many more do you have to look at?’ -- Ronald Reagan, 1966, opposing expansion of Redwood National Park as governor of California


'Abortion is advocated only by persons who have themselves been born.'

‘I have flown twice over Mt St. Helens out on our west coast. I'm not a scientist and I don't know the figures, but I have a suspicion that that one little mountain has probably released more sulfur dioxide into the atmosphere of the world than has been released in the last ten years of automobile driving or things of that kind that people are so concerned about.’ -- Ronald Reagan, 1980. (Actually, Mount St. Helens, at its peak activity, emitted about 2,000 tons of sulfur dioxide per day, compared with 81,000 tons per day by cars.)

‘Facts are stupid things.’ -- Ronald Reagan, 1988, a misquote of John Adams, 'Facts are stubborn things.'

‘We think there is a parallel between federal involvement in education and the decline in profit over recent years.’ -- Ronald Reagan, 1983. (It's always good to run the Department of Education to make money.)

‘Fascism was really the basis for the New Deal.’ Ronald Reagan, 1976, on his failed campaign for the Republican nomination. (Moron.)

‘The best minds are not in government.’ -- Ronald Reagan. (Not in his government anyway.)

 ‘You can't help those who simply will not be helped. One problem that we've had, even in the best of times, is people who are sleeping on the grates, the homeless who are homeless, you might say, by choice.’ -- President Reagan, 1/31/84, on Good Morning America, defending his administration against charges of callousness.

On 8/24/85 President Reagan tells an interviewer that the ‘reformist administration’ of South African president P.W. Botha has made significant progress on the racial front. ‘They have eliminated the segregation that we once had in our own country,’ says the President, ‘the type of thing where hotels and restaurants and places of entertainment and so forth were segregated - that has all been eliminated.’ (In response to questions a few days later as to whether President Reagan actually thought racial segregation has been eliminated in South Africa, Larry Speakes said ‘Not totally, no.’)

‘You know, if I listened to him long enough, I would be convinced that we're in an economic downturn, and that people are homeless, and people are going without food and medical attention, and that we've got to do something about the unemployed.’ -- President Reagan, 6/8/88, accusing Michael Dukakis of misleading campaign rhetoric.

This fellow they've nominated claims he's the new Thomas Jefferson. Well let me tell you something; I knew Thomas Jefferson. He was a friend of mine and Governor... You're no Thomas Jefferson!’ -- Ronald Reagan, 1992

http://www.allhatnocattle.net/reagan%20quotes.htm

De ‘echte doorsnee Amerikaan’ die tot de 27 procent behoorde die de machtigste politicus ter wereld koos, was hier gepast van onder de indruk. Als geen ander verkocht de oud-filmster het consumentistische geloof, al moest hij zich voor eeuwig belachelijk maken, en zijn kleinkinderen met de rekening opzadelen, ‘tot in ‘t zevende geslacht,’ om het maar eens in Reagan’s bijbels jargon te zeggen. Hoewel we nooit precies zullen weten wie deze dwaas was schrijven de wetenschappers Todd Gitlin en Liel Leibovitz in The Chosen People:

One of Reagan’s personae, the one that exited most of his political base, sounded like Theodore Roosevelt on San Juan Hill. This was the Reagan of the wollback, the Manichaean Regan who hailed the Nicaraguan contras as ‘the moral equivalent of our Founding Fathers’: whose eponymous Doctrine enjoyed aid of all kinds to anticommunist fighters no matter what their persuasion, including a Salvadoran government that deployed death squads against priests, left-wing activists, and plain peasants; whose 1985 State of the Union Address proclaimed: ‘We must not brake faith with those who are risking their lives… on every continent, from Afghanistan to Nicaragua… to defy Soviet aggression and secure rights which have been ours from birth.’ This was the Reagan who spent more on the military in peacetime than any previous American president, driving the country into unprecedented debt.

  

Daarover zult u van de mainstream in het Westen zelden of nooit iets vernemen. En toch is van doorslaggevend belang te weten dat achter alle woorden over democratie en mensenrechten meedogenloze terreur schuil gaat. Westerse terreur om ervoor te zorgen dat onze welvaart niet bedreigd wordt, en de rijken nog rijker kunnen worden. Dat is de ware ‘orde’ die Mak verzuimt bloot te leggen. Morgen meer daarover.