De voormalige 'wiet-verslaafde' pro-Israel lobbyist en leraar filosofie aan het Montessori Lyceum Amsterdam Yoram Stein beweert het volgende:
'De twee machtigste emoties die vandaag de dag regeren in onze hedendaagse wereld, die Samel Huntington beschreef als een waarin er een clash of civilizations plaatsvindt, zijn begeerte en angst. De botsing der beschavingen is te herformuleren als een machtsstrijd tussen deze twee emoties op wereldschaal... Welke emoties heersen in de Arabische, islamitische wereld? Ik zou denken – maar ik kan mij daarin zeer vergissen omdat ik deze landen daarvoor zelf niet genoeg ken en afga op wat ik er van anderen over gehoord heb - dat mensen in landen als Afghanistan, Pakistan, Irak, Iran, Syrië en Egypte bovenal geregeerd worden door angst. '
Kortom, in tegenstelling tot de rond 1 miljard islamieten, met de Arabieren voorop, worden wij westerlingen niet beheerst 'door angst.' Dit is een een stigmatiserende, uiterst versimpelde en daarmee verpolitiekte voorstelling van zaken, waarmee propaganda kan worden bedreven voor de stelling dat er een 'clash of civilizations plaatsvindt.'
Stel dat iemand het volgende beweert:
Welke emoties heersen in de joodse wereld? Ik zou denken – maar ik kan mij daarin zeer vergissen omdat ik ze daarvoor zelf niet genoeg ken en afga op wat ik er van anderen over gehoord heb - dat joden bovenal geregeerd worden door angst.
Hoe had dan het Montessori Lyceum Amsterdam gereageerd? Tegenover de stigmatiserende meningen waarmee Yoram Stein als leraar van het Montessori Lyceum Amsterdam zijn leerlingen bestookt wil ik de volgende gedachten zetten van bijvoorbeeld ontwikkelde Amerikaanse intellectuelen, allereerst die van de zwarte auteur en Nobelprijs winnares Toni Morrison:
'When our fears have all been serialized, our creativity censured, our ideas "marketplaced," our intelligence sloganized, our strength downsized, our privacy auctioned; when the theatricality, the entertainment value, the marketing of life is complete, we will find ourselves living not in a nation but in a consortium of industries, and wholly un-intelligible to ourselves except for what we see as through a screen darkly.'
En deze van de Amerikaanse cultuurcriticus Henry Giroux:
'Just as the necessity of fighting terror has become the central rationale for war by the Bush administration and the Obama regime, a visual culture of fear and humiliation has emerged, made ubiquitous by commercial television, the Internet and 24-hour cable news shows devoted to representations of the everyday violence, ranging from the spectacle of spousal abuse, extreme sports, reality TV and the ongoing pornographic violence of war that is fed to the public by "in bed" news reporters nightly.
The visual theater of terror, fear and humiliation aestheticizes politics while celebrating the glory and spectacle of a permanent war machine. At the same time, raw violence becomes stylized as it is integrated into audio-visual spectacles that shock and massage the mind and emotions with a theatricality of power and a steady regimen of fear, violence and vengeance. If the media are to be believed, every aspect of life, as Brian Massumi has argued, increasingly appears as "a workstation in the mass production line of fear."(8)
The spectacle of terror and fear has become America's chief source of entertainment, and not only requires a new conception of politics, pedagogy and society; it also raises significant questions about the new media and its centrality to democracy.'
Waarom heeft het Montessori Lyceum Amsterdam juist Yoram Stein uitgekozen om hun leerlingen te onderwijzen? Waarom hebben ze niet een leraar ingehuurd die multiculturele verdraagzaamheid onderwijst? Wat moeten islamitische leerlingen van deze middelbare school denken als ze les krijgen van Yoram Stein? Of gaan die niet naar deze school?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten