'Dat kijken over de Wadden roept bij mij altijd veel emoties op. Daar kan ik tranen van in de ogen krijgen. De zee die almaar haar gang gaat, iedere seconde anders is. Het is een privilege om ernaar te kijken en er zo nu en dan overheen te varen. Als je je eraan overgeeft, ga je er helemaal in op. Dat voel ik ook als ik hier in de richting van de ondergaande zon zwem. Je bent volledig afhankelijk van het water. Je mag erin zwemmen, maar je moet altijd opletten, het is een oerkracht. Ik ben weleens van Den Helder naar Texel gezwommen, begeleid door volgbootjes. Dat gaf een enorm gevoel van vrijheid, het gevoel van opgenomen te zijn in die immense zee. Als je hier in het water ligt te drijven en je kijkt naar de lucht, of je zit hier aan de kant, dan verveel je je nooit. De getijdenwerking en de wind die iedere keer anders zijn; ze functioneren autonoom, volstrekt onafhankelijk van de mens. En als het streng vriest ligt het hier helemaal vol met ijsschotsen. Het geluid dat de zee dan maakt is ook zo magisch. Eerst is het doodstil en dan ineens begint de stroom te trekken en komt er uit de richting van de pieren een heel groot geruis uit zee en gaan al die schotsen bewegen en tegen elkaar opkruien, bijna alsof de zee begint te roepen. De schotsen komen naar je toe.
In de herfst kan je je hier op de dijk met een noordooster-storm nauwelijks staande houden. Je ziet dan die enorme buien uit de zee opkomen, die geweldig grote stapelwolken die na een halfuur met een enorme windkracht over je heen trekken. Dat vind ik prachtig om te zien. Het geeft een heel sterk oergevoel. Het is niet voor niets dat mensen altijd naar de kust trekken en graag over water uitkijken.
Ik weet nog dat mijn vriendin – ze is overleden maar ze leefde vroeger in Afrika – zwarte kinderen uit het binnenland van Afrika meenam en ze voor het eerst in hun leven de zee liet zien. Ze kon dat heel goed beschrijven. Het maakte een verpletterende indruk op ze en ik kan me dat heel goed voorstellen...'
Uit Dat blijft geheim. Reizen door Nederland.
http://www.aukebijlsma.nl/
LodewijkA (Lodewijk Asscher)
Auke Bijlsma is dood. Lieve bevlogen Friese eik. Noordzuidlijn en verwarmde bushokjes. Nieuwmarkt en Stopera
1 opmerking:
Mooi verhaal over de Waddenzee.
Corrie
Een reactie posten