Dit zijn cijfers van de organisatie If Americans Knew: In 2004 werden 107 Israeli's gedood en 821 Palestijnen. Hoe berichtten de Amerikaanse commerciele massamedia daarover. ABC berichtte meer dan drie keer zo veel over joods-Israelische doden dan Palestijnse doden, CBS bijna vier keer zo veel en NBC 4 keer zoveel over joods-Israelische dan Palestijnse doden. Conclusie: Israelische doden zijn voor deze Amerikaanse netwerken veel belangrijker dan Palestijnse doden. De vraag is waarom? De vraag is ook: waarom vertekenen die commerciele massamedia deze informatie? Welk belang dienen ze?
Dan het aantal kinderdoden. Elk kind is per definitie onschuldig. De dood van een kind is dan ook voor een westerse Verlichte democraat - naar ik aanneem - geen reden om onderscheid te maken. Fout, dan doet hij/zij wel. In 2004 werden er bijna 22 keer meer Palestijnse kinderen gedood dan joods-Israelische in een periode die volgens de westerse commerciele massamedia "relatief kalm" was. De New York Times die al het nieuws drukt dat geschikt is om afgedrukt te worden besteedde bijna 7 keer zo veel aandacht aan een dood joods-Israelisch kind dan aan een dood Palestijns kind. Het gaat hier om in totaal 8 joods Israelische kinderen en 179 Palestijnse kinderen. ABC berichtte 9 keer meer over een dood joods-Israelisch kind dan een Palestijns kind, CBS 13 keer en NBC 10 keer.
Vanwaar deze gigantische vertekening? Waarom is een joods Israelisch kind van 7 tot 13 keer belangrijker dan een Palestijns kind in de strijd om aandacht? Racisme? Nee? Waarom dan?
Ik denk dat de cijfers in de Nederlandse commerciele massamedia niet wezenlijk verschillen van de Amerikaanse. Alleen in Nederland verricht men geen onderzoek hiernaar. In Nederland hebben we wel veel academici die perswetenschappen doen, maar die snurken vooral of willen zo snel mogelijk met hun hoofd op tv en willen dus niet controversieel lijken. En dat ben je onmiddellijk wanneer men hier de commerciele massamedia bekritiseert. Vandaar dat u ook nooit een item over Palestijnse- en joods Israelische doden kritisch behandeld ziet in bijvoorbeeld De Leugen Regeert van de voormalige socialisten van de VARA en hun dode haan. En ook niet in De Nieuwe Reporter, een slaapverwekkende gesubsidieerde website waar Nederlandse journalisten elkaar het balletje toespelen. Als men daar een kritisch stuk schrijft als letwel journalist dan krijgt men dit te lezen: stan van houcke Your comment is awaiting moderation. februari 18th, 2008 at 7:18 pm Moderation? And how about our famous freedom of speech. Dames en heren, nieuwe verslaggevers, ik ben 60 jaar oud en al meer dan 35 jaar journalist. Ik heb radio gemaakt, tv gedaan, weekbladjournalistiek bedreven, boeken geschreven en nu Moderation? Door wie? Door wat? Waarom? Moderation? Weet u eigenlijk wat het betekent? Het betekent: gematigdheid, afremming of eerste openbaar examen voor de graad van BA in Oxford. Als zelfstandig naamwoord heeft het geen andere betekenis. Wel bestaat het werkwoord to moderate, hetgeen onder andere betekent: presideren, voorzitten. Mocht u het laatste bedoelen, dan begrijp ik niet waarom we moeten wachten voordat er voorgezeten kan worden. Plaats het gewoon en mocht het niet aan fatsoensnormen voldoen dan kunt u het altijd nog achteraf gemotiveerd verwijderen, maar u kunt het natuurlijk nooit vooraf ongemotiveerd censureren. Zeker niet als u betaald wordt door de gemeenschap en we in een vrij en democratisch land wonen. Journalisten zouden werkelijk de laatsten moeten zijn om censuur toe te passen. Nietwaar, jongelui?
8 opmerkingen:
Precies!
Ondanks de veelal droeve inhoud van de stukjes wordt ik blij van het gegeven dat er NOG steeds mensen zijn die het beestje bij de naam durven te noemen.
Met Nexus eens!
Herman2
Stan, ze hebben speciaal jouw naam (of je IP nummer) in een filter geplaatst, zodat iemand het eerst moet bekijken of het wel door de beugel kan. Wanneer ik reageer, staat het er meteen. Je bent dus 'gevaarlijk' voor de Nieuwe Reporter. Best een compliment.
Stan, goede kritiek zoals wel vaker maar even een paar irritante vraagjes van een onnozelaar die zich nooit in de journalistiek heeft begeven maar wel benieuwd is.
Wat is de rol van het onderwijs in de journalistiek?
Worden journalisten nog een beetje opgeleid en zo ja hoe?
Trekt het vak wellicht ~over het algemeen~ de verkeerde types (noem eens wat, lui, minzaam, verliefd op zichzelf, gemakzuchtig, graag in beeld, vindt zichzelf al o zo "kritisch", later ontdekkend dat tegen de macht aanschurken eigenlijk ook heel interessant is)?
Is niet een van de redenen dat het onderwijs al decennia wordt afgebroken het creëren van een onwetende, kritiekloze massa burgers die erg goed zijn in, vooral, consumeren? Is daar nog wat aan te doen?
herman_m
sonja zei:
Stan, ze hebben speciaal jouw naam (of je IP nummer) in een filter geplaatst, zodat iemand het eerst moet bekijken of het wel door de beugel kan. Wanneer ik reageer, staat het er meteen. Je bent dus 'gevaarlijk' voor de Nieuwe Reporter. Best een compliment.
Als dat het geval is lijkt me dat een goede reden om die subsidie onmiddellijk op te heffen. Je eigen gecensureerde toko opzetten met belastinggeld? Kamervragen! :P
Bwoh, de SP doet het ook (ook van ons belastinggeld), maar dan vileiner. Die laat je reactie zien als je hem plaatst, alleen bezoekers van een andere IP kunnen hem niet zien. Zo laten ze de reageerder in de waan dat hij 'gehoord' wordt, en dat voorkomt natuurlijk lastige vragen aan de webmaster.
Inderdaad Sonja, dat heb ik ooit ook zo ervaren, volgens mij bleef je je bijdrage dan zien voor de duur dat je online was. Bij de SP-blogpaginas van parlementsleden. Het is al wel lang geleden dat ik bij de SP wel eens iets postte, maar ik ben uiteindelijk overal bij de SP gebanned. Expliciete kritiek is er niet geoorloofd.
Herman M.; of journalisten anno nu nog opgeleid worden? Ja hoor, in doelgroepgericht schrijven. Maar niet in kritisch denken
"2. Actuele ontwikkelingen in het beroep
De journalistieke opleidingen worden uitgedaagd door diverse actuele ontwikkelingen in het
vak. Sommige daarvan zijn zo ingrijpend dat ze onvermijdelijk gevolgen hebben voor de
inrichting van het onderwijs. Andere ontwikkelingen worden zeer serieus genomen, maar om
allerlei redenen niet door iedere opleiding in gelijke mate opgepakt. In de wijze waarop de
verschillende opleidingen de ontwikkelingen meenemen in hun curriculum, profileren ze zich
ten opzichte van elkaar. Vaak vertalen de opleidingen nieuwe ontwikkelingen zo in hun
onderwijs dat ze in de postpropedeutische-fase ondergebracht worden. Los van de
uiteenlopende reacties op vernieuwingen in de journalistiek is er overeenstemming over wat
de meest opvallende ontwikkelingen zijn.
De ontwikkelingen op het brede terrein van de journalistiek zoals de groeiende
commercialisering, de grensvervaging tussen het private en het publieke domein en de
technologische ontwikkelingen zetten de journalistieke professie onder druk en noodzaken in
elk geval tot grote aandacht voor de beroepsethiek, ook in de opleidingen. Hieronder worden
een aantal belangrijke ontwikkelingen afzonderlijk belicht.
Voor alle opleidingen is van belang dat universiteiten steeds meer initiatieven ontplooien om
journalisten af te leveren met een academische achtergrond. De HBO-opleidingen journalistiek zijn bovenal beroepsopleidingen. Zij zijn in staat om journalisten op te leiden die snel en efficiënt research kunnen plegen op een breed scala aan onderwerpen, die
beschikken over een breed ambachtelijk repertoire en ervaring hebben in het
doelgroepgericht publiceren over die onderwerpen. Door die aanpak kunnen de opleidingen zich op hun sterke punten profileren tegenover de academische varianten. De arbeidsmarkt voor breed inzetbare journalisten is overigens voldoende groot.
De toenemende doelgroepgerichtheid in alle journalistieke media heeft grote gevolgen voor vorm in inhoud van journalistieke producten. De opleidingen zullen daar een antwoord op moeten geven. In het verlengde daarvan ligt de snelle ontwikkeling van 'infotainment'. Waar in het verleden de opleidingen een duidelijke grens konden trekken tussen informeren en
amuseren, blijkt dat nu veel moeilijker." Uit www.hbo-raad.nl/upload/bestand/journalistiek.pdf (pagina 5)
Maar wat nu als je de journalist bent die zich wil specialiseren in het meenemen van mensen óver hun eigen referentiekaders (van dale: het geheel van waarden en normen binnen een bepaalde groep) en de (daaruitvoortvloeiende) subjectieve interpretaties heen?
Als informeren beperkt blijft tot een groep min of meer gelijkgestemden, wordt journalistiek een middel tot, ja tot wat: macht? zelfbehoud? Dogma bestrijdt dogma zeg maar, door het middel van 'journalistiek´. Ten tijde van de verzuiling was dat zo, maar nog steeds is journalistiek er een mooi middel voor. We zijn niet zoveel anders bezig hoor, nu, de verzuiling (van dale: het verschijnsel dat een maatschappij uiteenvalt in scherp gescheiden levens- en wereldbeschouwelijke groeperingen, welke scheiding zich in alle facetten van het maatschappelijk leven doet gelden) bestaat nog steeds. In Nederland, en in de journalistiek. Ze presenteert zich alleen niet meer (alleen) langs religieuze lijnen, maar langs commerciele en gemarketeerde.
Als je het vertrouwen van de burger terug winnen wilt, dan moet je ze iets te kiezen geven. Waarmee ik bedoel: naast de eenzijdigheid van het denken in doelgroepen omdat dat zo lekker verkoopt, moet er voor de burger óók ruimte zijn om níet te hoeven kiezen voor één van de honderdtien doelgroepgerichte tijdschriften, twintig kranten, gratis of niet en talloze televisieseries.
De burger ook kunnen kiezen voor veelzijdigheid, en voor het over de eigen kaders heen kunnen (durven/willen) kijken, zonder te moeten hoeven zappen of een abonnement op -tig kranten te nemen om van alle gezichtspunten iets mee te krijgen!
Ook dát is een identiteit.
Een reactie posten