De Nuance van de NRC 50

De Franse journalist Bernard-Henry Levy wordt door nogal wat serieuze intellectuelen gezien als een dwaas, die dingen zegt als dit: "America is often demonized abroad," Mr. Levy said. "The best way to respond to such demonization is to show that America is a great nation that makes some mistakes - but it's a great country nevertheless. What's surprised me is that this country is in much less of a crisis that what's being said abroad. Democracy here is more sane than is supposed elsewhere."
"Anti-Americanism is a plague," he said. "Say what you will about America - but it still stands for fighting for truth and justice."'

Bernard wordt ook gezien als een pro-Israel lobbyist, die maar al te graag kritiek op het zionisme in verband brengt met antisemitisme.

Bernard-Henry Levy is ook epris van mevrouw Hirsi Magan/Ali, die in zijn aanwezigheid geprezen werd als, houdt u vast, een "Voltaire van onze tijd," die daarrom ook door Frankrijk financieel beschermd moet worden in de Verenigde Staten, wat de Fransen net als de Nederlanders terecht niet van plan zijn te doen.

De gekte rond mevrouw Magan/Ali krijgt steeds absurdere vormen. Zo schrijft de NRC-journalist Marc Chavannes vandaag het volgende in de slijpsteen voor de geest: 'Of de regering het wil of niet, Hirsi Ali is een uithangbord van Nederland geworden. Na Johan Cruijff is zij waarschijnlijk de bekendste Nederlander in het buitenland.' Toe maar. In wat soort milieu vertoeft de NRC-journalist? Ik zou zeggen dat Rembrandt bekender is dan mevrouw Ali, en Spinoza, en Erasmus, en Vermeer, en Van Gogh, en Mondriaan, mensen dus die voor de beeldende kunst en het denken van grote betekenis zijn geweest. Kennelijk allen te verwaarlozen types in het mens- en wereldbeeld van Marc Chavannes. Wat voor intellectuele lichtgewichten werken er allemaal nog meer voor de slijpsteen van de geest? Lezer Jaap Engelsman schrijft in een vandaag gepubliceerde brief aan de NRC: 'Frank Ankersmit (NRC, 11 februari) kent grote politiek-historische betekenis toe aan, zoals hij schrijft, "de bekende uitspraak van Voltaire: ik vind Uw ideeen volstrekt weerzinwekkend, maar ik ben bereid mijn leven te riskeren voor uw vrijheid om die te uiten." Die uitspraak is in het werk van Voltaire nooit gevonden. Het sprookje dat hij zijn leven over had voor de waarheid, is in de wereld gebracht door de Britse schrijfster E.B. Hall... Op 8 februari 1776 schreef Voltaire... in een brief: "Ik ben dol op de waarheid, maar beslist niet op het martelaarschap."' Dat weten we ook weer.

Frank Ankersmit had dit geschreven: "Er is de bekende uitspraak van Voltaire: ‘ik vind Uw ideeën volstrekt weerzinwekkend, maar ik ben bereid mijn leven te riskeren voor uw vrijheid om die te uiten’.
Die uitspraak is even precedentloos als beslissend in heel de politieke geschiedenis van de mensheid."

Kortom Ankersmit's hele betoog berustte op een nooit door Voltaire gedane uitspraak die "even precendentloos als beslissend (is) in heel de politieke geschiedenis van de mensheid."

Zie: http://martijn.religionresearch.org/?p=2430

Wie is nu Frank Ankersmit die deze nonsense in de NRC heeft geschreven? Ankersmit is hoogleraar intellectuele en theoretische geschiedenis aan de Rijksuniversiteit Groningen, die, zet u schrap, zijn studies geschiedenis en filosofie afrondde met een proefschrift getiteld "Narrative Logic," een verdediging van de wetenschappelijkheid van de historische kennis. Met behulp van het narrativisme blies hij geheel eigenhandig het historisme nieuw leven in en gaf hij de geschiedenis weer een eigen onbetwistbare identiteit," althans, zo beweren zijn volgelingen. Alleen blijkt nu dat de professor niet sterk is in het checken van zijn bronnen, wat toch een wetenschappelijke verplichting is van de eerste orde. Ondanks een aantoonbaar gebrek aan kennis timmert Ankersmit flink aan de weg, heeft over van alles en nog wat een mening en treedt graag onvoldoende voorbereid in de publiciteit. Het zal de nuance van de NRC wel zijn waarom ze deze praatjesmaker regelmatig de ruimte geven.

Het niveau van de Nederlandse intellectuelen is bedroevend laag. Ze zijn vooral ideologisch bevlogen, tegenwoordig in rechtse zin. Ze kwekken maar raak, en de kranten publiceren al deze ongecontroleerde praatjes ongecheckt. En zo help de lamme de blinde de brug over.