Ook na Tucson gaat polariseren door... Ondertussen hoor je heel weinig over het echte probleem: de beschikbaarheid van wapens.
Elshout gaat van de onuitgesproken veronderstelling uit dat als er in de VS een wapenverbod zou komen het geweld dan zal afnemen. Het zijn de wapens die het hem doen, niet de schutters. Dit is de reactie van een kind dat de tafelpoot waaraan hij zich heeft gestoten de schuld geeft voor het feit dat hij pijn heeft.
Nu de werkelijkheid. In No Duty To Retreat. Violence and values in American History and Society analyseert de Amerikaanse historicus professor Richard Maxwell Brown de bronnen van het Amerikaanse geweld zoals die zich zowel binnenlands als buitenlands manifesteert. Hij begint zijn studie met een uitspraak uit 1921 van de befaamde rechter van het Amerikaans Federaal Hooggerechtshof Oliver Wendell Holmes:
A man is not born to run away.
In de praktijk betekent dit dat een Amerikaan, in tegenstelling tot bijvoorbeeld een Engelsman niet hoeft te vluchten zodra hij bedreigd wordt.
The English common-law 'duty to retreat' was a powerful means to produce a society of civility, for obedience to the duty ro retreat -- really a duty to flee from the scene altogether or, failing that, to retreat to the wall at one's back -- meant that in the vast majority of disputes no fatal outcome could occur,
aldus Brown. Daarentegen geldt in de VS
that one is legally justified in standing one's ground to kill in self-defense. Recognized at the time as a crucial change in 'the American mind,' it was a combination of Eastern legal authorities and Western judges who wrought the legal transformation from an English law that, as they saw it, upheld cowardice to an American law suited to the bravery of the 'true man'. The centuries-long English legal severity against homicide was replaced in our country by a proud new tolerance for killing in situations where it might have been avoided by obeing a legal duty to retreat. This undoubtedly had an impact on our homicide rate, helping to make it the highest on earth among our peer group of the modern, industrialized nations of the world.
Dit feit zegt veel over de wijze waarop de meerderheid van de Amerikanen tegen geweld aankijken. In de rest van de westerse wereld geldt dat de staat het geweldsmonopolie bezit en de burger zich daarnaar moet schikken. Een bijzonder belangrijke rol speelt ook het feit dat de Amerikaanse samenleving voortkwam uit het grootst denkbare geweld, de genocide van de oorspronkelijke bewoners, een volkerenmoord die doorging tot bijna het begin van de twintigste eeuw. Niet voor niets schreef de auteur D.H. Lawrence in zijn Studies in Classic American Literature:
But you have there the myth of the essential white America. All the other stuff, the love, the democracy, the floundering into lust, is a sort of by-play. The essential American soul is hard, isolate, stoic, and a killer. It has never yet melted.
Arie Elshout nu meent dat 'het echte probleem: de beschikbaarheid van wapens' is, maar die bewering is simplistisch. Hij moet dit schrijven want anders zou hij zich serieus moeten verdiepen in de samenleving waarin Elshout nu woont. Maar daarvoor is hij niet ingehuurd en trouwens ook niet intellectueel voor uitgerust. En dus beseft hij niet dat het hier draait om de wijze waarop een volk tegenover geweld staat. De Amerikanen hebben meer dan drie miljoen Zuidoost-Aziaten vermoord tijdens de Vietnam-oorlog en nooit enig berouw getoond. In de VS staat wel een holocaust-museum maar geen museum dat de Indiaanse holocaust herdenkt. Volgens sommige Amerikanen is deze even absurd als dat Duitsland een museum zou hebben dat de holocaust van Indianen herdenkt maar geen museum waar de nazi-holocaust werd herdacht. Het feit dat meer dan een miljoen Irakezen zijn gedood na de illegale inval onder aanvoering van VS heeft ook niet geleid tot enig publiek berouw in de VS. Geweld is een integraal onderdeel van de Amerikaanse samenleving. Over het algemeen is de gedachte daar dat geweld een oplossing is voor fundamentele problemen. Binnen die werkelijkheid duiken geestelijk gestoorde mensen op als Jared Lee Loughner. En er is altijd wel een reden te verzinnen om te moorden. In feite bestaat er geen wezenlijk verschil tussen een dergelijke jonge man en een president die er niet voor terug deinst om miljoenen mensen te terroriseren en op te offeren aan een vermeend eigenbelang. Maar dat verhaal valt mijlenver buiten de officieel gesanctioneerde versie van de werkelijkheid die Elshout geeft. De een mag een miljoen mensen over de kling jagen en de ander geen 1. Arie Elshout was fervent voorstander van het westers geweld in het Midden-Oosten. Ook dat is een vorm van krankzinnigheid. Meer daarover later.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten