De Dichter Hāfez

De graftombe van Hāfez

Khwāja Šamsu d-Dīn Muḥammad Hāfez-e Šīrāzī, of te wel Hāfez. In het Perzisch: خواجه شمس‌الدین محمد حافظ شیرازی), die in de veertiende eeuw werd gerboren in Shiraz.

Van Abdul Haq kreeg ik deze door hem vertaald gedicht van deze Perzische mysticus en groot dichter:

Wees niet verdrietig
Yusuf is vermist, maar treur niet,
hij komt terug naar Kanaän,
deze verlaten kamer zal ooit
een rozentuin zijn; treur maar niet
Mijn grievend hart, je zal je snel weer beter voelen;
geef niet op
Mijn verwarde hoofd, je zal snel weer helder zijn;
treur maar niet
Als de planeten een dag eens
niet om onze wensen draaien,
ze kunnen toch niet altijd
dezelfde kant uit gaan; dus treur maar niet
Wanneer de lente des levens
in de weide zal terugkeren op de troon
zul je onder rozen wonen, o nachtegaal;
treur maar niet
O hart, wanneer de rivier van verlossing
je bestaan zal opeisen
is Noach kapitein; dus over zondvloed,
treur maar niet
Wanhoop niet, want
je kent de mysteries van het ongeziene niet;
achter de sluier is ook plezier verborgen;
treur maar niet
Als je op weg gaat,
verlangend de Ka‘ba te zien
en de distels van Arabië
steken je met sarcasme; treur maar niet
Hoewel dit oponthoud onzeker is
en het doel verborgen
is er geen weg waar nooit
een eind aan komt; treur maar niet
We bewegen tussen het verlangen van geliefden
en de listen van de vijand,
God veroorzaakt dit alles, Hij weet het;
dus treur maar niet
Hafez, in je ellende,
in de eenzaamheid van de nacht –
zolang je nog bidt en de Koran wordt onderwezen;
treur maar niet.
...
Vertaald door Abdul Haq