Carolien Roelants 3

Dit is Carolien Roelants, die de berichtgeving uit het Midden-Oosten controleert voor de NRC. Ik volg haar tendentieuze pro-Israel berichtgeving al enkele jaren en heb daar ook over geschreven. Carolien is momenteel weer bezig niet om de geest te slijpen, maar om die rijp te maken voor een aanval op Iran. Vandaag schrijft ze over Libanon en dat gaat dan in deze stijl, geheel conform de officiele consensus, die ook haar collega Salomon Bouman al jarenlang volgt. Houdt u haar de komende tijd goed in de gaten, ze wil oorlog, ze wil mensen zien sterven. De vijand, de ander, dit keer Iraanse burgers. Zie http://stanvanhoucke.blogspot.com/2008/05/salomon-bouman-13.html En zie ook: http://stanvanhoucke.blogspot.com/2005/12/carolien-roelants-2.html

'Gevechtspauze in Beiroet, maar geen vrede

Na akkoord tussen Libanese partijen kan weer een normaal politiek leven op gang komen
Gepubliceerd: 22 mei 2008 14:32 Gewijzigd: 22 mei 2008 16:12

Een akkoord maakte gisteren een eind aan de politieke crisis in Libanon. Maar een groot probleem blijft onopgelost

Door onze redacteur Carolien Roelants

Rotterdam, 22 mei. Met zijn gewapende offensief in Beiroet en elders in het land tegen regeringsaanhangers joeg Hezbollah twee weken geleden de Libanese burgers de stuipen op het lijf. Tegelijk ondermijnde de shi’itische oppositieorganisatie haar eigen geloofwaardigheid. Had Hezbollahleider Hassan Nasrallah niet bij herhaling plechtig verzekerd dat zijn wapens dienden om Libanon tegen Israël te verdedigen, en nooit gebruikt zouden worden tegen andere Libanese groepen?
„Dit is een belofte voor God, de natie en de martelaren”, verklaarde Nasrallah in september 2006. Zijn vele tegenstanders sloegen hem tijdens en na het offensief met deze uitspraak om de oren. Maar het verloop van de aanval van Hezbollah en zijn kortstondige bezetting van sunnitisch West-Beiroet, het eigen terrein van de door het Westen gesteunde regering van premier Siniora, maakte ook overduidelijk wie op dit moment de sterkste is in Libanon.'

Lees verder: http://www.nrc.nl/buitenland/article1097570.ece/

Gevechtspauze_in_Beiroet%252C_maar_geen_vrede

Voorafgaand aan de Amerikaanse illegale inval in Irak , in 2002, schreef ik dit over Roelants:

'Terwijl in de bezette gebieden de Israëlische terreur voluit in gang was, sprak NRC-redactrice Carolien Roelants met Khader Shkirat, directeur van LAW, de door Nederland financieel gesteunde Palestijnse mensenrechtenorganisatie, die al een decenniumlang gedocumenteerd over de Israëlische schendingen van het humanitair recht rapporteert. Zeven kolommen tekst, vijftien vragen, waarvan zeven over de Palestijnse zelfmoordaanslagen. Hoewel Shkirat verklaarde de aanslagen niet te rechtvaardigen, bleef Roelants op dit onderwerp doorhameren. Shkirat probeerde een verklaring te geven voor die aanslagen, met als enige resultaat haar vraag: 'Dus u kunt zelfmoordterrorisme rechtvaardigen?' Geen enkele vraag stelde de NRC-redactrice over bijvoorbeeld de grove schendingen van de Vierde Geneefse Conventie door Israël. In de feiten die de directeur van LAW had willen vertellen en de reden was van zijn bezoek aan Nederland, bleek ze niet geïnteresseerd. Een week later, het Israëlische leger is op dat moment volgens internationale getuigen druk bezig de sporen van oorlogsmisdaden uit te wissen, stelt deze NRC-redactrice op de voorpagina van haar krant zich de vraag of hier nu sprake is van 'Anti-Israel of antisemitisch.' Hoe moeten wij 'de verklaring van leden van het comité voor de Nobelprijs voor de vrede,' duiden 'dat de Israëlische minister van Buitenlandse Zaken Shimon Peres zijn Nobelprijs moet worden afgenomen.' En wat te denken van 'de veroordeling door de Mensenrechtencommissie van de Verenigde Naties in Geneve van het "massaal doden" door Israël van Palestijnen bij de militaire operatie bij Jenin.' Intussen weten we dan al wel dat volgens dezelfde Peres de strijd bij Jenin een 'slachting' was. Een paar dagen later, op 20 april - het Israëlische leger is nog steeds bezig in Jenin - krijgt de NRC-lezer de ultieme mening gepresenteerd. Onder de kop 'De Tweede Holocaust' wordt een artikel van de Amerikaan Ron Rosenbaum als volgt ingeleid: 'De vraag is niet óf de tweede holocaust zal komen, maar wanneer. En opnieuw zullen Europeanen bereid zijn tot medeplichtigheid aan moord op de joden.' En zo zijn we stapsgewijs van kritiek op oorlogsmisdaden via antisemitisme in de tweede holocaust beland. De naakte feiten zijn vervangen door suggestieve meningen om elke terechte kritiek te criminaliseren en daarmee monddood te maken. Vorig jaar publiceerden 220 joodse Zuid-Afrikanen een zogeheten 'Gewetens-Verklaring', waarin zij de Israëlische behandeling van de Palestijnen op één lijn stelden met de onderdrukking van de zwarte bevolking tijdens het apartheidsregime. Oktober 1981 omschreef Nahum Goldman, van 1955 tot 1968 president van de World Zionist Organisation het als volgt: 'We zullen moeten begrijpen dat het joodse lijden tijdens de holocaust niet langer meer als verdediging zal dienen, en we zullen zeker moeten nalaten de holocaust als argument te gebruiken om gelijk wat we ook mogen doen te rechtvaardigen. De holocaust gebruiken als een excuus voor het bombarderen… is een soort "ontheiliging", een banalisering van de onschendbare tragedie van de holocaust, die niet misbruikt moet worden om een politiek twijfelachtig en moreel onverdedigbaar beleid te rechtvaardigen.'

Zie: http://home.wxs.nl/~houck006/israel.html