The opposite of love is not hate, it's indifference. The opposite of art is not ugliness, it's indifference. The opposite of faith is not heresy, it's indifference. And the opposite of life is not death, it's indifference.
De huidige Nederlandse onverschilligheid tegenover de Russisch sprekende Oekraïners, die al sinds 2014 door Oekraïense neo-nazi-troepen worden gebombardeerd, is even weerzinwekkend als de gekweekte hysterische haat tegen het Russische volk. De Britse politica Liz Truss — de ‘shortest-serving prime minister in the history of the United Kingdom’ — sprak op 27 april 2022 tijdens een banquet voor Britse hoogwaardigheidsbekleders van ‘appalling barbarism and war crimes’ van de Russische strijdkrachten in Oekraïne en 'urged the US-led bloc to send more "heavy weapons, tanks" and airplanes to Ukraine, and said China would face the same treatment as Russia if it doesn’t ‘play by the rules.’
En hoewel de mainstream-media klakkeloos de oorlogszuchtige verontwaardiging van Truss herhaalden, verzwegen zij wat nu precies die ‘rules’ inhouden, terwijl dit al tenminste vijf eeuwen lang algemeen bekend is, en in 1996 nog eens nadrukkelijk werd verwoord door de Amerikaanse neoconservatieve politicoloog Samuel Huntington in zijn wereldwijde bestseller The Clash of Civilizations and the Remaking of World Order. Daarin wijst de wereldberoemde hoogleraar erop dat:
The West won the world not by the superiority of its ideas or values or religion, but rather by its superiority in applying organized violence. Westerners often forget this fact, non-Westerners never do.
Een voorbeeld daarvan is de terreur van het Britse Rijk in bijvoorbeeld India, waarbij van 1880 tot 1920 ongeveer ‘100 miljoen Indiërs’ om het leven kwamen. Volgens wetenschappelijk vastgestelde feiten wist Groot-Britannië tevens ‘at least $45 trillion in wealth from India,' te stelen, en was ‘The global capitalist system founded on European imperial genocides, which inspired Adolf Hitler and led to fascism.’
https://multipolarista.com/2022/12/12/britain-100-million-india-deaths-colonialism/#comment-1312
Europese vernietiging van de ‘inferieure rassen’ van vier continenten de grond voorbereidde voor Hitlers vernietiging van zes miljoen joden in Europa.
Het Europese expansionisme, vergezeld als het was door een schaamteloze verdediging van het uitroeien, schiep manieren van denken en politieke precedenten die de weg baanden voor nieuwe wandaden, die uiteindelijk culmineerden in de Holocaust.’
Professor Lindqvist voegt hieraan toe dat:
toen hetgeen was gebeurd in het hart der duisternis werd herhaald in het hart van Europa, herkende niemand het. Niemand wilde toegeven wat iedereen wist. Overal in de wereld waar kennis wordt onderdrukt, kennis die als ze bekend zou worden gemaakt ons beeld van de wereld aan gruzelementen zou slaan en ons zou dwingen om onszelf ter discussie te stellen – daar wordt overal het Hart der Duisternis opgevoerd.
Aan het wereldwijde onrecht heeft geen enkele staatsvorm tot nu toe een eind weten te maken, ook niet de zogeheten 'democratie,' zoals alleen al de oorlogen in Korea, Vietnam, Afghanistan, Irak, Libië, en Syrië hebben gedemonstreerd. Telkens vinden machthebbers weer nieuwe rechtvaardigingen om de eigen bevolking ervan te overtuigen dat het goed is anderen uit te buiten, te vernederen, te martelen, te onderdrukken, te vermoorden etc. Over een ander aspect van de zogeheten NAVO-democratieën, onder aanvoering van Washington, zette de Amerikaanse stand-up comedian George Carlin het volgende uiteen:
Forget the politicians. The politicians are put there to give you the idea you have freedom of choice. You don't. You have no choice. You have owners. They own you. They own everything. They own all the important land, they own and control the corporations that have long since bought and paid for the Senate, the Congress, the state houses, the city halls. They got the judges in their back pocket, and they own all the big media companies so they control just about all of the news and the information you get to hear. They got you by the balls! They spend billions of dollars every year lobbying to get what they want. Well, we know what they want. They want more for themselves and less for everybody else. But I'll tell you what they don't want. They don't want a population of citizens capable of critical thinking. They don't want well-informed, well-educated people capable of critical thinking. They're not interested in that. That doesn't help them.
Het voert Carlin tot de conclusie dat dit alles ‘the American Dream' wordt genoemd, omdat you have to be asleep to believe it.’
https://www.youtube.com/watch?v=ZivTgCJ8hRI
Dit verklaart tevens waarom de ‘corporate press’ voor het merendeel uit ‘con men’ bestaat en ‘con women,’ die de leugens van de macht zo diep hebben geïnternaliseerd dat zij er zich niet eens meer van bewust zijn. En dus beseffen zij niet dat de ultieme ‘waarheid’ van Washington is dat ‘the United States is a country that exists by the grace of a divine providence,’ zoals Colin Powell het in 1996 verwoordde. Daarentegen prikt een criticus als Rahul Mahajan, auteur van The New Crusade: America’s War on Terrorism and Full Spectrum Dominance (2007) dwars door deze lachwekkende retoriek heen door te stellen dat ‘The US media always has an underlying acceptance of the mythology of American Exceptionalism, that the US, in everything it does, is the last best hope of humanity.’ Maar ondanks alle recente en minder recente Amerikaanse oorlogsmisdaden en misdaden tegen de menselijkheid, koestert bijvoorbeeld Geert Mak, volgens eigen zeggen, nog steeds een ‘geheime liefde’ voor wat hij ‘Amerika’ noemt, maar in feite de Verenigde Staten van Noord Amerika is. Mijn oude vriend Geert is kennelijk zo verliefd op het ineenstortende imperium dat hij in 2012 nog met grote stelligheid beweerde dat:
De Amerikaanse diplomaten tot de beste ter wereld [horen], het land beschikt over voortreffelijke informatiesystemen, het leger kent geen grenzen, de universiteiten en het State Department beschikken over briljante strategen en politieke analisten, het Amerikaanse bedrijfsleven opereert over de hele aardbol.
Het probleem is alleen dat hij, de bestsellerauteur, ‘vergat’ zijn lezerspubliek uit te leggen waarom de VS — ondanks de eminente ‘Amerikaanse diplomaten,’ de ‘voortreffelijke informatiesystemen,’ de ‘briljante strategen,’ en de al even uitmuntende ‘politieke analisten’ — sinds 1945 er niet in is geslaagd om in Azië ook maar één oorlog te winnen. Vanaf de Korea-oorlog tot en met de Oorlog in Syrië wist het zwaarst bewapende land in de geschiedenis zijn vijand niet te verslaan. Met andere woorden: Geert Mak weet niet dat de ‘deep state,’ de ware macht die de politieke koers van de VS uitstippelt, een beleid ontwikkelt dat vervolgens door het Witte Huis en het Congres wordt gesanctioneerd.
Wat Mak het ‘vitale karakter van de Amerikaanse democratie’ noemt is niets anders dan een oppervlakkig, miljarden kostend, spektakelstuk dat met veel fanfare wordt verkocht als het hoogtepunt van ‘democratie.’ In werkelijkheid komt doorgaans slechts tussen de 55 en 60 procent van de Amerikaanse kiesgerechtigden op, terwijl aan de tussentijdse verkiezingen voor het Congres en Gouverneursposten maar rond eenderde van hen deelneemt. Desondanks veroorzaken de Amerikaanse verkiezingen een groot enthousiasme in kringen van de polderpers. Hoewel het establishment in Washington beschikt over meer dan 800 militaire bases, verspreid over de gehele wereld, om op die manier zijn belangen met grootscheeps geweld te kunnen afdwingen, moet volgens liberale opiniemakers als Ian Buruma ‘Amerika’ toch gezien worden als een ‘force for good,’ een opvatting die hij deelt met Mike Pompeo, wiens opmerking ‘I was the CIA director. We lied, we cheated, we stole. We had entire training courses. It reminds you of the glory of the American experiment,’ met uitbundig gelach van zijn gehoor werd beloond.
Zo, nu weten wij weer waar het in feite over gaat, namelijk over de massale terreur van een nucleaire grootmacht die er in 2022 in geslaagd is Europa mee te trekken in een uitgelokte ‘proxy oorlog’ in Oekraïne, die net als alle andere Amerikaanse oorlogen sinds 1945, desastreus zal aflopen, en die nu al het meest bloedige conflict is dat sinds de Tweede Wereldoorlog op Europees grondgebied wordt uitgevochten. En net als bij de oorlogen in het Midden Oosten is ook hier weer sprake van de machinaties van de Amerikaanse 'Deep State, which operates according to its own compass heading regardless of who is formally in power.’ De uitspraak is Mike Lofgren ‘an American who is a former Republican U.S. Congressional aide. He retired in May 2011 after 28 years as a Congressional staff member… He was awarded a Fulbright Scholarship to study European history at the University of Bern and the University of Basel in Switzerland. He also completed the strategy and policy curriculum at the Naval War College… Lofgren began his legislative career as a military legislative assistant to then Republican House representative John Kasich in 1983. In 1994, he was a professional staff member of the Readiness Subcommittee of the House Armed Services Committee… From 1995 to 2004, he was budget analyst for national security on the majority staff of the House Budget Committee. From 2005 until his retirement in 2011, Lofgren was the chief analyst for military spending on the Senate Budget Committee.’ http://en.wikipedia.org/wiki/Mike_Lofgren
Omdat Lofgren een deskundige is, die uit ervaring spreekt en die niet — bij gebrek aan beter, zoals de polder-opiniemakers — op een ideologisch getinte mening hoeft terug te vallen, zal ik hem wat uitgebreider citeren. In het ‘Essay: Anatomy of the Deep State’ stelde Mike Lofgren op 21 februari 2014:
There is the visible government situated around the Mall in Washington, and then there is another, more shadowy, more indefinable government that is not explained in Civics 101 (een NPR-podcast over de grondbeginselen van ‘onze democratie.’ svh) or observable to tourists at the White House or the Capitol. The former is traditional Washington partisan politics: the tip of the iceberg that a public watching C-SPAN sees daily and which is theoretically controllable via elections. The subsurface part of the iceberg I shall call the Deep State, which operates according to its own compass heading regardless of who is formally in power.
During the last five years, the news media have been flooded with pundits decrying the broken politics of Washington. The conventional wisdom has it that partisan gridlock and dysfunction have become the new normal. That is certainly the case, and I have been among the harshest critics of this development. But it is also imperative to acknowledge the limits of this critique as it applies to the American governmental system. On one level, the critique is self-evident: In the domain that the public can see, Congress is hopelessly deadlocked in the worst manner since the 1850s, the violently rancorous decade preceding the Civil War.
Uitgaande van zijn ervaringen in het 's werelds machtscentrum bij uitstek constateerde Lofgren:
These are not isolated instances of a contradiction; they have been so pervasive that they tend to be disregarded as background noise. During the time in 2011 when political warfare over the debt ceiling was beginning to paralyze the business of governance in Washington, the United States government somehow summoned the resources to overthrow Muammar Ghaddafi’s regime in Libya, and, when the instability created by that coup spilled over into Mali, provide overt and covert assistance to French intervention there. (Nederland leverde tot in 2019 al een belangrijke bijdrage aan deze missie. svh) At a time when there was heated debate about continuing meat inspections and civilian air traffic control because of the budget crisis, our government was somehow able to commit $115 million to keeping a civil war going in Syria (met Nederlandse steun aan ondermeer fundamentalistische terroristen. svh) and to pay at least £100m to the United Kingdom’s Government Communications Headquarters to buy influence over and access to that country’s intelligence. Since 2007, two bridges carrying interstate highways have collapsed due to inadequate maintenance of infrastructure, one killing 13 people. During that same period of time, the government spent $1.7 billion constructing a building in Utah that is the size of 17 football fields. This mammoth structure is intended to allow the National Security Agency to store a yottabyte of information, the largest numerical designator computer scientists have coined. A yottabyte is equal to 500 quintillion pages of text. They need that much storage to archive every single trace of your electronic life.
Deze ‘deep state’ functioneert als een niet democratisch gecontroleerde ‘staat binnen een staat’ en ‘verwijst naar een politieke situatie in een land waarin een bepaalde organisatie, zoals de krijgsmacht, geheime diensten, politie of agentschappen, niet onderhevig zijn aan de controle van de civiele politieke leiding.’ Het spreekt voor zich dat de mainstream-media als een verlengstuk van de ware macht opereert, met als gevolg dat zij over het bestaan van de ‘deep state’ zwijgen, zodra deze weer eens een oorlog begint. Hoewel ‘de staat binnen een staat zich doorgaans in het volle zicht verschuilt, en zijn functionarissen voornamelijk in het volle daglicht opereren,’ weet de buitenwereld niet wat er binnenskamers wordt voorbereid, aldus Lofgren, die de lezer in alle openheid op de volgende vragen attendeert:
How did I come to write an analysis of the Deep State, and why am I equipped to write it? As a congressional staff member for 28 years specializing in national security and possessing a top secret security clearance, I was at least on the fringes of the world I am describing, if neither totally in it by virtue of full membership nor of it by psychological disposition. But, like virtually every employed person, I became, to some extent, assimilated into the culture of the institution I worked for, and only by slow degrees, starting before the invasion of Iraq, did I begin fundamentally to question the reasons of state that motivate the people who are, to quote George W. Bush, ‘the deciders.’
Lang voordat de bevolking op de hoogte wordt gesteld is de ‘deep state,’ zonder enige democratische controle, druk doende met het uitwerken van ingrijpende besluiten, zoals de afgelopen jaren duidelijk is geworden voor burgers die nog niet volledig gehersenspoeld zijn door middel van wat officieel ‘perception management’ wordt genoemd, om de ‘culturele assimilatie’ van de massa te bewerkstelligen. Mike Lofgren benadrukt dat:
Cultural assimilation is partly a matter of what psychologist Irving L. Janis called ‘groupthink,’ the chameleon-like ability of people to adopt the views of their superiors and peers. This syndrome is endemic to Washington: The town is characterized by sudden fads (gektes. svh), be it negotiating biennial budgeting, making grand bargains or invading countries. Then, after a while, all the town’s cool kids drop those ideas as if they were radioactive. As in the military, everybody has to get on board with the mission, and questioning it is not a career-enhancing move. The universe of people who will critically examine the goings-on at the institutions they work for is always going to be a small one. As Upton Sinclair said, ‘It is difficult to get a man to understand something when his salary depends upon his not understanding it.’
A more elusive aspect of cultural assimilation is the sheer dead weight of the ordinariness (banaliteit. svh) of it all once you have planted yourself in your office chair for the 10,000th time… After a while, a functionary of the state begins to hear things that, in another context, would be quite remarkable, or at least noteworthy, and yet that simply bounce off one’s consciousness like pebbles off steel plate: ‘You mean the number of terrorist groups we are fighting is classified?’ No wonder so few people are whistle-blowers, quite apart from the vicious retaliation whistle-blowing often provokes: Unless one is blessed with imagination and a fine sense of irony, growing immune to the curiousness of one’s surroundings is easy. To paraphrase the inimitable Donald Rumsfeld, I didn’t know all that I knew, at least until I had had a couple of years away from the government to reflect upon it.
Ook de westerse kleinburger raakt gewend aan de overal opdoemende dwaasheden van de macht. Deze neiging verklaart het feit dat zowel ‘democratische politici’ als de ‘vrije pers’ en de massa op dit moment bereid zijn om op zijn minst het risico te lopen van een Derde Wereldoorlog. Twee alles verwoestende bloedige wereldoorlogen zijn onvoldoende geweest om de westerling tot zinnen te brengen, laat staan de macht. Bekend is dat ‘Global military expenditure increased 75% over the past 20 years,’ en ‘World's military arsenals are expected to double in size by 2030,’ terwijl nu al de NAVO-landen tezamen 17 keer meer aan hun militair-industrieel complex spenderen dan Rusland, en hun militaire basis almaar oostwaarts verplaatst tot aan de grens met Rusland, dat volgens de gangbare propaganda expansionistisch is en zodoende het Westen in zijn voortbestaan zou bedreigen. Deze informatie geldt voor de ‘corporate press’ als taboe, waardoor feiten worden verzwegen, dan wel geen context krijgen, en wederhoor al helemaal uit den boze is, aangezien deze journalistieke traditie twijfel zaait, en dat is nu contraproductief voor de bellicose westerse ‘deep state.’ Lofgren:
The Deep State does not consist of the entire government. It is a hybrid of national security and law enforcement agencies: the Department of Defense, the Department of State, the Department of Homeland Security, the Central Intelligence Agency and the Justice Department. I also include the Department of the Treasury because of its jurisdiction over financial flows, its enforcement of international sanctions and its organic symbiosis with Wall Street. All these agencies are coordinated by the Executive Office of the President via the National Security Council. Certain key areas of the judiciary belong to the Deep State, such as the Foreign Intelligence Surveillance Court, whose actions are mysterious even to most members of Congress. Also included are a handful of vital federal trial courts, such as the Eastern District of Virginia and the Southern District of Manhattan, where sensitive proceedings in national security cases are conducted. The final government component (and possibly last in precedence among the formal branches of government established by the Constitution) is a kind of rump Congress consisting of the congressional leadership and some (but not all) of the members of the defense and intelligence committees. The rest of Congress, normally so fractious and partisan, is mostly only intermittently aware of the Deep State and when required usually submits to a few well-chosen words from the State’s emissaries (afgezanten. svh).
I saw this submissiveness on many occasions. One memorable incident was passage of the Foreign Intelligence Surveillance Amendments Act of 2008. This legislation retroactively legalized the Bush administration’s illegal and unconstitutional surveillance first revealed by The New York Times in 2005 and indemnified (vrijwaarden. svh) the telecommunications companies for their cooperation in these acts. The bill passed easily: All that was required was the invocation (het aanroepen. svh) of the word ‘terrorism’ and most members of Congress responded like iron filings (vijlsel. svh) obeying a magnet. One who responded in that fashion was Senator Barack Obama, soon to be coronated (gekroond. svh) as the presidential nominee at the Democratic National Convention in Denver. He had already won the most delegates by campaigning to the left of his main opponent, Hillary Clinton, on the excesses of the global war on terror and the erosion of constitutional liberties.
As the indemnification vote showed, the Deep State does not consist only of government agencies. What is euphemistically called ‘private enterprise’ is an integral part of its operations. In a special series in The Washington Post called ‘Top Secret America,’ Dana Priest and William K. Arkin described the scope of the privatized Deep State and the degree to which it has metastasized (uitgezaaid. svh) after the September 11 attacks. There are now 854,000 contract personnel with top-secret clearances — a number greater than that of top-secret-cleared civilian employees of the government. While they work throughout the country and the world, their heavy concentration in and around the Washington suburbs is unmistakable: Since 9/11, 33 facilities for top-secret intelligence have been built or are under construction. Combined, they occupy the floor space of almost three Pentagons — about 17 million square feet. Seventy percent of the intelligence community’s budget goes to paying contracts. And the membrane (vlies. svh) between government and industry is highly permeable (doorlatend. svh): The Director of National Intelligence, James R. Clapper, is a former executive of Booz Allen Hamilton, one of the government’s largest intelligence contractors. His predecessor as director, Admiral Mike McConnell, is the current vice chairman of the same company; Booz Allen is 99 percent dependent on government business. These contractors now set the political and social tone of Washington, just as they are increasingly setting the direction of the country, but they are doing it quietly, their doings unrecorded in the Congressional Record or the Federal Register, and are rarely subject to congressional hearings.
Washington is the most important node (knooppunt. svh) of the Deep State that has taken over America, but it is not the only one. Invisible threads of money and ambition connect the town to other nodes. One is Wall Street, which supplies the cash that keeps the political machine quiescent (rustig. svh) and operating as a diversionary marionette theater. Should the politicians forget their lines and threaten the status quo, Wall Street floods the town with cash and lawyers to help the hired hands remember their own best interests. The executives of the financial giants even have de facto criminal immunity. On March 6, 2013, testifying before the Senate Judiciary Committee, Attorney General Eric Holder stated the following: ‘I am concerned that the size of some of these institutions becomes so large that it does become difficult for us to prosecute them when we are hit with indications that if you do prosecute, if you do bring a criminal charge, it will have a negative impact on the national economy, perhaps even the world economy.' This, from the chief law enforcement officer of a justice system that has practically abolished the constitutional right to trial for poorer defendants charged with certain crimes. It is not too much to say that Wall Street may be the ultimate owner of the Deep State and its strategies, if for no other reason than that it has the money to reward government operatives with a second career that is lucrative beyond the dreams of avarice — certainly beyond the dreams of a salaried government employee,
aldus de voormalige hooggeplaatste insider Mike Lofgren, die 28 jaar lang getuige was van de Amerikaanse Deep State-intriges, en wiens expertise vanzelfsprekend immens veel waardevoller is dan de propaganda van het Nederlandse journaille en de polderpolitici. Desondanks weigeren mijn Hollandse collega’s deskundigen als Lofgren aan het woord te laten, terwijl ondertussen een modale woordvoerder van de gevestigde orde, de opiniemaker Ian Buruma, in NRC Handelsblad de wens uitsprak te hopen dat ‘het einde van Pax Americana geen heftige militaire conflicten met zich mee[brengt],’ om vervolgens zijn publiek te adviseren dat ‘we ons moeten voorbereiden op een tijd waarin we met weemoed [zullen] terugkijken op het betrekkelijk goedaardige imperialisme uit Washington.’ Dit is overigens hetzelfde ‘tamelijk goedaardige imperialisme,’ waar Amerikaanse intellectuelen van de ‘Monthly Review,’ de mensheid al langere tijd voor waarschuwt, want:
U.S. imperialism is the greatest threat to life on the planet, a force of ecological devastation and disaster impacting not only human beings, but also our non-human relatives. How can we organize to dismantle the vast and complicated network of U.S. imperialism which includes U.S. war and militarism, CIA intervention, U.S. weapons/technology/surveillance corporations, political and economic support for dictatorships, military juntas, death squads and U.S. trained global police forces favourable to U.S. geopolitical interests, U.S. imposed sanctions, so-called ‘humanitarian interventions,’ genetically modified grassroots organizations, corporate media’s manipulation of spontaneous protest, and U.S. corporate sponsorship of political repression and regime change favourable to U.S. corporate interests?
https://mronline.org/2022/06/06/mapping-u-s-imperialism/
Voor alle duidelijkheid: de Monthly Review begon in 1949 met Albert Einstein’s artikel ‘Why Socialism?’ en wordt gezien als één van de vooraanstaande tijdschriften van de Amerikaanse intelligentsia. Veelzeggend is tevens dat Eric Holder, onder Obama minister van Justitie, ervoor waarschuwde dat sommige Amerikaanse instituties zo omvangrijk zijn geworden dat ze in de praktijk dermate machtig zijn dat ze niet of nauwelijks juridisch kunnen worden vervolgd, dus ‘Too big to fail’ of ‘too big to jail,’ het besef ‘that certain corporations, particularly financial institutions, are so large and so interconnected that their failure would be disastrous to the greater economic system, and that they therefore must be supported by governments when they face potential failure.’
https://en.wikipedia.org/wiki/Too_big_to_fail
Bovendien is veelzeggend dat Lofgren erop wijst dat het geenszins overdreven is te stellen dat ‘Wall Street de uiteindelijke eigenaar is van de Deep State en zijn strategieën,' en wel omdat Wall Street ‘het geld bezit om ambtenaren te belonen met een tweede carrière,’ die meer rijkdom verschaft dan zij kunnen dromen. Volgende keer meer over de Amerikaanse ‘Deep State’ die het leven van miljarden mensen bepaalt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten