Tijdens mijn ontmoeting met Hubert Smeets vorige week vrijdagmiddag liet mijn NRC-collega niet alleen weten dat hij door zijn krant verkeerd was geciteerd, maar ook dat hij niet de moeite had genomen om dit te rectificeren. Even ontluisterend was het feit dat hij als auteur van het boek De wraak van Poetin. Rusland contra Europa (2016) niet op de hoogte bleek van het feit dat de NAVO in 2014 tenminste 13 keer meer aan bewapening spendeerde dan de Russische Federatie. Dit gegeven is van groot belang gezien het feit dat ook Smeets als redacteur buitenland, verantwoordelijk voor de anti-Poetin hetze in zijn krant, het op talloze manieren doet voorkomen -- net als zijn vriend Geert Mak en De Groene-columnist Henk Hofland -- dat Rusland vanwege zijn 'expansionisme' een bedreiging vormt voor Europa, het Westen en de vrede in de hele wereld. Dit is geen geringe beschuldiging, en zou door een oprechte journalist natuurlijk moeten worden gestaafd door feiten. Hoewel hij zijn boek begint met de bewering 'Het is oorlog in Europa. Die oorlog wordt uitgevochten in Oekraïne en verdeelt het continent,' heeft Smeets niet de moeite genomen om uit te zoeken hoe de werkelijke militaire machtsverhouding is. Ik bedoel: hoe kan een journalist zijn stelling dat Rusland expansionistisch is tegenover zijn publiek geloofwaardig maken, wanneer hij zelfs dit simpele feit niet weet, terwijl de gigantische militaire machtsongelijkheid tussen de NAVO en Rusland onmiddellijk duidelijk maakt welke van de twee expansionistisch is. Zeker wanneer ook Smeets weet dat sinds de ontbinding van het Warschau Pact de militaire bases van het offensieve Atlantische bondgenootschap steeds verder oostwaarts zijn opgerukt, waardoor, zoals hij tegenover mij toegaf, Rusland nu geheel omsingeld is, zowel vanuit Oost, West, Noord en Zuid. Bovendien moet de Russische president 'Poetin' wel een krankzinnige zijn om een oorlog te forceren met het Westen dat dertien keer meer spendeert aan het militair-industrieel complex dan Rusland. Poetin mag dan wel in de belevingswereld van de westerse mainstream-pers een gevaarlijke machtswellusteling zijn, ook de Russische president is niet gek, want ook hij weet wat de onuitgesproken drijfveren van de VS zijn. Zomer 2015 werden die door Henry Kissinger als volgt werden gekarakteriseerd:
De voormalige Amerikaanse Nationale Veiligheidsadviseur en oud-minister van Buitenlandse Zaken voegde hieraan toe:
A number of things need to be recognized. One, the relationship between Ukraine and Russia will always have a special character in the Russian mind. It can never be limited to a relationship of two traditional sovereign states, not from the Russian point of view, maybe not even from Ukraine’s. So, what happens in Ukraine cannot be put into a simple formula of applying principles that worked in Western Europe, not that close to Stalingrad and Moscow. In that context, one has to analyze how the Ukraine crisis occurred. It is not conceivable that Putin spends sixty billion euros on turning a summer resort into a winter Olympic village in order to start a military crisis the week after a concluding ceremony that depicted Russia as a part of Western civilization… breaking Russia has become an objective; the long-range purpose should be to integrate it.
Maar hoewel Kissinger algemeen beschouwd wordt als één van de best geïnformeerde bronnen ter wereld met betrekking tot wat zich achter de schermen voltrekt, noemt Smeets hem geen enkele keer in zijn boek, terwijl, opmerkelijk genoeg, wel Al Capone figureert in zijn boek dat door Huberts' vriend Geert Mak als 'diepgaand, verhelderend,' en ook nog 'verrassend' wordt aangeprezen. Maar ook voor de redacteur buitenland van de NRC is logica niet zijn sterkste punt. Zo introduceert hij op pagina 90 de Russische gangster 'Michail Chodorkovski' als bankier-oliebaron,' die hij twee pagina's verder kwalificeert als 'de slimste en dapperste van het stel' oligarchen dat onder Jeltsin zich ten koste van de Russische bevolking verrijkten en zo in één decennium miljarden bijeen wist te zwendelen. Smeets is niet te goeder trouw, hij is journalistiek gesproken gecorrumpeerd. Toen ik hem dit nog eens meldde afgelopen vrijdag ontplofte hij opnieuw, want één ding kan de Nederlandse mainstream-opiniemaker absoluut niet accepteren, en dat is dat zijn gebrek aan integriteit wordt benoemd. Meer Later.
1 opmerking:
"Ratio. Fijn. Doch. Poen!"
Een reactie posten