When I was a little boy, my mother taught me that what’s good for the goose is good for the gander. And if it’s OK for us to have a Monroe Doctrine, if it makes perfect strategic sense for us not to want to have distant great powers on our borders, it should make equally good sense for the Russians to think that way—and, by the way, for the Chinese to think that way. That’s the way great powers behave. And the problem in Washington is that people cannot put themselves in the shoes of leaders in distant capitals. We have to appreciate how Putin thinks about this thing. You don’t have to like Putin. Putin may be a thug. But the fact of the matter is that he and almost all of his colleagues in the Russian leadership believe that NATO, and the West, more generally, are a threat to Russian interests, and what is going on in Ukraine is unacceptable…
NATO expansion started in the late 1990s. And the initial tranche, or the first wave of expansion, included countries like Poland and Czechoslovakia. That, again, happened in 1999. And then there was a second big tranche in 2004, which included the Baltic states. And all along, the Russians screamed out loud that this was unacceptable. But there was not much they could do about it because they were very weak, and also the expansion was at a distance at that point in time. Then, in April 2008 at the Bucharest summit—this is the NATOBucharest summit, April 2008—the end of that summer, a communiqué was issued that said that both Georgia and Ukraine would become part of NATO. And this, by the way, is what precipitated, in large part, the war between Georgia and Russia in August 2008. The Russians made it very clear at the time that NATO expansion into Georgia and into Ukraine was categorically unacceptable.
And what has happened since 2008 is that relations between the Russians and the Americans and the West Europeans, more generally, have gone south, in good part because of NATO expansion—but not only because of NATO expansion, also because of EU expansion, and, furthermore, because of the West’s interest in facilitating the spread of democracy in eastern Europe, maybe even in Russia itself, because the Russians see democracy promotion by the West as basically an attempt to overthrow pro-Russian leaders, or Russian leaders themselves, and put in their place leaders who are pro-Western. So the Russians are very sensitive about this, and therefore it’s no accident that this whole crisis started last February, February 22nd, 2014, when there was a coup in Kiev where a pro-Russian leader, Yanakovych, was overthrown with help from the United States. This is something the Russians considered to be unacceptable, and it led to the present crisis…
the question is: How do we get out of it? And I would argue that using big stick diplomacy, which almost everybody in the American national security elite loves to do, is not going to fix the problem. We have been using the big stick in Iraq, in Afghanistan, in Libya, and we’ve made a mess everywhere we’ve gone. It’s going to be the same story again if we do arming of the Ukrainians. It’s not going to work. It’s just going to escalate the violence, more Ukrainians are going to die, the Russians are going to redouble their efforts, and the crisis is going to escalate. And as I said early on, you want to remember that you’re dealing with a country that has thousands of nuclear warheads and thinks its core strategic interests are at stake. If you put that country in a precarious position, you put Putin in a situation where he feels desperate, it’s not clear what he’ll do. And given he has nuclear weapons, I don’t want to go down that road.
John Mearsheimer. Democracy Now! 10 februari 2015
In de economie en vooral in de financiële sector is het proces van dehumanisering in volle gang – en in bepaalde sectoren is het zelfs al vrijwel voltooid.
Geert Mak. NRC Handelsblad. 31 januari 2015
De constatering van de Amerikaanse hoogleraar Politieke Wetenschappen, John Mearsheimer, en die van de Nederlandse journalist Geert Mak zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden.
Professor Mearsheimer is een gerespecteerd specialist op het gebied van internationale betrekkingen die vanuit een brede context het buitenlands beleid van Washington bekritiseert.
De journalist Geert Mak verkondigt op zijn beurt al jarenlang met leuzen als 'Geen Jorwert zonder Brussel,' dat 'Europa als vredesproces een eclatant succes,' is en dat 'Europa als economische eenheid ook een eind op weg [is],' om nu tot de ontdekking te komen dat
[we] ooit eigen waarden kenden, dat we ooit beseften dat ook een kapitalistisch systeem niet kan voortbestaan zonder een morele tegencultuur, dat er ooit een tijd was waarin we werkloosheid en armoede niet als collateral damage beschouwden, maar als grote, morele problemen, we lijken het te zijn vergeten. Wij zijn zelf ijskoud geworden, wij eeuwige mieren.
Desondanks meende dezelfde Mak nog in mei 2014 dat 'meneer Poetin… Europa [dwingt] om meer aan defensie uit te geven,' aangezien de merendeels Russische inwoners van de Krim zich via een referendum hadden uitgesproken voor aansluiting bij Rusland. Daarmee gaf hij aan dat er geen alternatief bestaat voor de Amerikaanse neoliberale hegemonie. Feit is dat de miljardensteun van neoconservatieve beleidsbepalers in de regering Obama de aanzet heeft gegeven voor een burgeroorlog in Oekraïne, waarbij de Europese Unie de kant van Washington koos. Mak en zijn publiek mogen dan wel 'ijskoud' zijn geworden, zij mogen dan wel geen 'morele tegencultuur' vertegenwoordigen en de 'grote, morele problemen' als 'collateral damage'beschouwen, maar dit betekent niet dat hij en de zijnen daar werkelijk iets van hebben geleerd. En dus zien wij de chaos in hun hoofden toenemen; enerzijds beseffen ze 'ijskoud' te zijn geworden, anderzijds moet Rusland gewillig accepteren dat het corrupte en failliete Oekraïne onderdeel wordt van het neoliberale systeem met zijn NAVO-bases die Rusland nu aan alle zijden omringt.
Waar wij momenteel getuige van zijn is het economische, financiële, politieke, en ideologische failliet van het neoliberalisme onder leiding van Washington en Wall Street, en gesteund door het neoliberale 'Brussel.' Beperken we ons tot Nederland dan is er tevens sprake van het intellectuele failliet van de 'politiek-literaire elite.' Het feit dat een lichtgewicht als Geert Mak hier gezien wordt als iemand met een diep inzicht, is kenmerkend voor het lage intellectuele niveau in de polder. Dit is uiterst gevaarlijk nu ook Nederland geconfronteerd wordt met de desastreuze gevolgen van de klimaatverandering, de bevolkingsexplosie, concurrentie op de wereldmarkt van opkomende grootmachten en tegelijkertijd de uitputting van belangrijke grondstoffen waardoor de kans op een nieuwe wereldoorlog sterk toeneemt, en last but not least: de groeiende kloof wereldwijd tussen arm en rijk, waarbij in het zwaarst bewapende land ter wereld:
Over the last three decades the wealth of the nation's very richest 1% has grown ten times that of the average worker and over that time period that same tiny elite has captured more than half of the entire income increases, leaving the bottom 99% to divide the remaining gains.
This is all based on a new state-level study, The Increasingly Unequal States of America: Income Inequality by State, which looks at how inequality has seized hold of the national economy both in the generation leading up to the great recession of 2008 and in the several years following where a so-called 'recovery' was experienced by the financial elite while the majority of U.S. population continues to claw its way back.
In deze tijd dient de burger goed geïnformeerd te worden en dus niet door een journalist die in 2004 in zijn meer dan 1200 pagina's tellende en zo bejubelde In Europa concludeerde dat 'Europa als economische eenheid ook een eind op weg [is]' om pas een decennium later te ontdekken dat 'In de economie en vooral in de financiële sector het proces van dehumanisering in volle gang [is] – en in bepaalde sectoren is het zelfs al vrijwel voltooid.' En die als opiniemaker publiekelijk opriep om 'om meer aan defensie uit te geven,' omdat 'meneer Poetin' heel Europa zou bedreigen, en dat terwijl alleen al de NAVO-landen tezamen ruim 11 keer meer aan het militair-industrieel complex besteden dan Rusland. Mak's levensgevaarlijke dwaasheden zetten de burger op het verkeerde been. Professor Mearsheimer heeft gelijk wanneer hij erop wijst dat:
When I was a little boy, my mother taught me that what’s good for the goose is good for the gander. And if it’s OK for us to have a Monroe Doctrine, if it makes perfect strategic sense for us not to want to have distant great powers on our borders, it should make equally good sense for the Russians to think that way—and, by the way, for the Chinese to think that way. That’s the way great powers behave. And the problem in Washington is that people cannot put themselves in the shoes of leaders in distant capitals.
In tegenstelling tot wat Mak beweert zouden de Europese Unie-landen collectief uit de NAVO moeten treden, omdat de ware bedreiging van de Europese bevolking geenszins Rusland is. De ware bedreiging is de neoliberale ideologie die 85 mensen zo rijk heeft gemaakt dat ze nu evenveel bezitten als de helft van de mensheid tezamen, en bovendien de belangrijkste veroorzaker is van de klimaatverandering en de uitputting van essentiële grondstoffen. Het gevaar van een opiniemaker als Geert Mak is dat hij permanent een verkeerde voorstelling van zaken geeft, daardoor met de regelmaat van de klok zichzelf tegenspreekt en met een tegengestelde mening komt, die opnieuw niet gebaseerd is op feiten. Zo schreef hij in zijn NRC-stuk: 'Amerika, waar het tegenovergestelde beleid is gevolgd, kruipt allang weer uit het dal.' Het is weer één van die ondoordachte vondstjes van hem. De overgrote meerderheid van de Amerikaanse bevolking is helemaal niet 'allang weer uit het dal' gekropen, zoals elk serieus onderzoek aantoont. Zondag 8 februari 2015 berichtte de Amerikaanse onderzoeker Paul Buchheit:
5 Facts That Show Half of America Is Seriously Struggling
The media celebrates 'economic growth,' while new data shows most Americans are barely surviving.
Happy Monday! S&P 500 now up 10% for year --CNN Money
Third-quarter U.S. economic growth strongest in 11 years --Reuters
The U.S. economy is on a tear --Wall Street Journal
Half of our nation, by all reasonable estimates of human need, is in poverty. The jubilant headlines above speak for people whose view is distorted by growing financial wealth. The argument for a barely surviving half of America has been made before, but important new data is available to strengthen the case.
Mak zwets maar wat en de mainstream media slikken het even moeiteloos als dat ze een decennium geleden slikten dat 'Europa als economische eenheid een eind op weg was.' Liever lui dan zelf iets uitzoeken, óf de informatie in een bredere context plaatsen. Want ook al zou Mak gelijk hebben dan betekent economische groei een nog grotere aanslag op het milieu en een verdere versnelling van der klimaatverandering. Geert Mak rent rond als een kip zonder kop. Hij is iemand die het ene gat met het andere gat dicht, zijn hele betoog is een piramidespel. Mak is als een ponzifraudeur, zijn voorspellingen blijken telkens weer luchtspiegelingen. De virtuele wereld van de mainstream media kan niet zonder een illusionist als Geert Mak. Maar ondertussen nadert het onheil.
Robert Reich: America is headed full speed back to the 19th century
FORMER LABOR SECRETARY ROBERT REICH ON THE DANGERS OF ON-DEMAND JOBS AND OUR GROWING INTOLERANCE FOR LABOR UNIONS
TOPICS: ROBERTREICH.ORG, THE SHARING ECONOMY, FORBES, MIDDLE CLASS, INCOME INEQUALITY, BUSINESS NEWS, POLITICS NEWS
Robert Reich
My recent column about the growth of on-demand jobs like Uber making life less predictable and secure for workers unleashed a small barrage of criticism that workers get what they’re worth in the market.
A Forbes Magazine contributor, for example, writes that jobs exist only “when both employer and employee are happy with the deal being made.” So if the new jobs are low-paying and irregular, too bad.
Much the same argument was voiced in the late nineteenth century over alleged “freedom of contract.” Any deal between employees and workers was assumed to be fine if both sides voluntarily agreed to it.
It was an era when many workers were “happy” to toil twelve-hour days in sweat shops for lack of any better alternative.
It was also a time of great wealth for a few and squalor for many. And of corruption, as the lackeys of robber barons deposited sacks of cash on the desks of pliant legislators.
Finally, after decades of labor strife and political tumult, the twentieth century brought an understanding that capitalism requires minimum standards of decency and fairness – workplace safety, a minimum wage, maximum hours (and time-and-a-half for overtime), and a ban on child labor.
We also learned that capitalism needs a fair balance of power between big corporations and workers.
We achieved that through antitrust laws that reduced the capacity of giant corporations to impose their will, and labor laws that allowed workers to organize and bargain collectively.
By the 1950s, when 35 percent of private-sector workers belonged to a labor union, they were able to negotiate higher wages and better working conditions than employers would otherwise have been “happy” to provide.
But now we seem to be heading back to nineteenth century.
Corporations are shifting full-time work onto temps, free-lancers, and contract workers who fall outside the labor protections established decades ago.
Robert Reich, one of the nation’s leading experts on work and the economy, is Chancellor’s Professor of Public Policy at the Goldman School of Public Policy at the University of California at Berkeley. He has served in three national administrations, most recently as secretary of labor under President Bill Clinton. Time Magazine has named him one of the ten most effective cabinet secretaries of the last century. He has written 13 books, including his latest best-seller, “Aftershock: The Next Economy and America’s Future;” “The Work of Nations,” which has been translated into 22 languages; and his newest, an e-book, “Beyond Outrage.” His syndicated columns, television appearances, and public radio commentaries reach millions of people each week. He is also a founding editor of the American Prospect magazine, and Chairman of the citizen’s group Common Cause. His new movie "Inequality for All" is in Theaters. His widely-read blog can be found at www.robertreich.org.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten