Amerika, waar het tegenovergestelde beleid is gevolgd, kruipt allang weer uit het dal. Wij blijven erin hangen.
Theater, allemaal theater. Wanneer opiniemaker Geert Mak in de NRC beweert dat de VS 'allang weer uit het dal[kruipt],' dan is de onvermijdelijke vraag wie 'kruipt allang weer uit het dal,' én, gezien het feit dat de crisis in 2007 begon, hoeveel jaar moet het nog blijven kruipen? We moeten ervan uitgaan dat die kruippartij nog heel wat jaren gaat duren, want anders had Mak wel gesteld dat 'Amerika… allang weer uit het dal' is gekropen. Zijn taalgebruik is dermate misleidend dat ieder ontwikkeld mens onmiddellijk onraad ruikt. Niet in Nederland, daar zorgt de 'politiek-literaire elite' voor. Zij slikt elke wartaal zolang ze zelf maar gehoord wordt. In elk geval is al sinds 2009 bekend dat de 1 procent allerrijksten in de neoliberale heilstaten al sinds 2009 volledig uit het dal is gekropen, en druk doende zijn de kloof tussen arm en rijk almaar te vergroten. Nadat de schatrijken dankzij ondermeer miljarden aan staatssubsidies uit hun dalletje waren gekropen, werd in toenemende mate duidelijk dat dankzij de politiek van privatisering, deregulering en het exporteren van arbeid naar lage-lonen-landen, de overgrote meerderheid van de westerse bevolking, zowel in de Europese Unie als in de Verenigde Staten, in het dal was achtergebleven.
Jarenlang wisten de Makkianen in Nederland deze feiten te verdoezelen of te verzwijgen tot nu zelfs Geert Mak niet langer meer om de werkelijkheid heen kan. Maar in plaats van de consequenties te trekken uit zijn steun aan de neoliberale EU van 'Geen Jorwert zonder Brussel' wil hij nu het huidige beleid verwisselen voor het nog rauwere Amerikaanse versie ervan. De mainstream-media in de polder en Mak's publiek luisteren intussen ademloos van bewondering naar zoveel inzicht van de meester. In de virtuele werkelijkheid spelen feiten geen rol van betekenis, het publiek eist illusies die de 'hoop' warm houden, en waar een vraag is, levert Mak het aanbod. Zijn huidige boodschap is dat het neoliberalisme even de beurs wat moet opentrekken, en ziedaar, het grote leed is geleden. Morgen of overmorgen heeft hij weer een andere oplossing die opnieuw niet meer is dan een vorm van simplistische symptoom-bestrijding. En dit alles wordt geserveerd met een pretentieuze stelligheid die op de lachspieren werkt. Wat een humbug, de keizer zonder kleren, die, toegejuicht door het volk, in zijn blote bips voorbij paradeert.
Nederland, met zijn misselijk makende middenstandsmentaliteit, is in zijn eigen moeras vastgelopen. Het kan niet vooruit en ook niet achteruit, het kan alleen nog dieper wegzakken. Te lang heeft hier het poldermodel de geest gecorrumpeerd. Nooit werd hier iets uitgevochten, alles werd gedempt voordat het controversieel kon worden. De geschiedenis werd verzwegen of met mooie woorden omkleed. 'Mooischrijverij,' zo prees Mak zijn huichelachtige beschrijving van de realiteit aan. Het is de nauwelijks verhulde doortraptheid die hier normaal is, zo doodnormaal dat men volkomen onbewust is van die mentaliteit. Daarom kon de voormalige premier van de polder Jan-Peter Balkenende tijdens de Algemene Beschouwingen van 2006 in de Tweede Kamer oproepen:
Laten we blij zijn met elkaar! Laten wij optimistisch zijn! Laten we zeggen: Nederland kan het weer! Die VOC-mentaliteit, over grenzen heen kijken, dynamiek! Toch?
Die 'VOC-mentaliteit' was in werkelijkheid niet die van 'Daar werd wat groots verricht,' maar, gezien de onderdrukking, slavernij en uitbuiting, die van 'Daar werd wat gruwelijks verricht,' zoals de auteur Reggie Baay, van 'gemengde afkomst,'beschrijft in
het eerste boek waarin de geschiedenis van de slavernij in 'ons Indië' in zijn geheel verteld wordt.
Vier honderd jaar slavernij in het voormalige Nederlands Indië, en nooit nam een Nederlandse historicus of journalist de moeite om deze eeuwenlange terreur uitgebreid en gedocumenteerd te beschrijven, terwijl toch diezelfde slavernij de rijkdom van de Nederlandse samenleving opleverde. En alles dankzij de VOC met zijn 'mentaliteit' van 'over grenzen heen kijken, dynamiek! Toch?' De schaamteloosheid in Nederland, van hoog tot laag, is weerzinwekkend, en demonstreert hoe de zelfgenoegzame middenstanders niet in staat zijn zichzelf te portretteren. Ze gaan er blind vanuit alles al te weten, decennialang beschouwden ze zichzelf als het 'gidsland' van de wereld. Niet meneer Baay's onthullende boek wordt een absolute bestseller, maar de naar binnen gerichte, verhullende boeken van Geert Mak. Zo wil de Nederlander dat. Hij/zij wil niet bekritiseerd, maar bevestigd worden in zijn/haar vooroordelen. Deze domheid weerhoudt de 'politiek-literaire elite' ervan om kritisch te berichten. De bedenker van deze term, opiniemaker Henk Hofland, beweerde 3 december 2014 in De Groene Amsterdammer:
Er zijn geen kernproeven, er is geen bewapeningswedloop en er zijn ook geen topconferenties waarop de wereldmachten met hun restant aan redelijkheid erin slagen een vernietigende confrontatie te vermijden. Er is ook geen sprake van dat dergelijke toestanden zullen terugkeren, en daarom kunnen we de verhoogde spanning tussen Rusland en het Westen niet zien als de inleiding tot de Koude Oorlog van de 21ste eeuw.
Twee maanden later, op 11 februari 2015, stelde dezelfde nestor van de polderpers onder de kop 'Oekraïne splijt het Westen' in hetzelfde weekblad met dezelfde sprezzatura dat
De verhouding tussen Rusland en het Westen de afgelopen weken weer steeds meer op die in de Koude Oorlog [is] gaan lijken.
En dit allemaal in enkele 'weken' tijd, zonder 'inleiding,' kennelijk zonder dat Washington en Wallstreet, met steun van het neoliberale 'Brussel' hierop hebben aangestuurd, en zonder duidelijk te maken welk belang Rusland heeft bij een confrontatie met het boycottende Westen. Ziehier de moeiteloos lijkende nonchalance van de kritische 'intelligentia' in Nederland. Het meest opvallende is de lachwekkende eigendunk van de spraakmakende gemeente alhier. Alleen dankzij de waan van de dag kan zij overleven. Inmiddels meldt de voorpagina van De Telegraaf het volk op 12 februari 2015 onder de kop 'Pokerspel om Vrede' dat het een kwestie van 'Oorlog of vrede' is geworden, aangezien
Over die vraag in een kil klimaat in Minsk gisteren door wereldleiders [werd] overlegd over de situatie in de Oekraïne.
En geen van de Nederlandse mainstream-media die het aandurft om naar de oorzaken te zoeken van een dreigende 'oorlog' tegen het met nucleaire wapens uitgeruste Rusland. De aanleiding is duidelijk, dat is het feit dat Moskou zich verzet tegen een verdere omsingeling met NATO-bases die na de val van de Sovjet Unie steeds verder oostwaarts zijn opgerukt. Het is ondenkbaar dat de 'vrije pers' in Nederland de volgende overweging van de gerespecteerde Amerikaanse hoogleraar Politieke Wetenschappen, John Mearsheimer, serieus zal nemen:
NATO expansion started in the late 1990s. And the initial tranche, or the first wave of expansion, included countries like Poland and Czechoslovakia. That, again, happened in 1999. And then there was a second big tranche in 2004, which included the Baltic states. And all along, the Russians screamed out loud that this was unacceptable. But there was not much they could do about it because they were very weak, and also the expansion was at a distance at that point in time. Then, in April 2008 at the Bucharest summit—this is the NATO Bucharest summit, April 2008—the end of that summer, a communiqué was issued that said that both Georgia and Ukraine would become part of NATO. And this, by the way, is what precipitated, in large part, the war between Georgia and Russia in August 2008. The Russians made it very clear at the time that NATO expansion into Georgia and into Ukraine was categorically unacceptable.
And what has happened since 2008 is that relations between the Russians and the Americans and the West Europeans, more generally, have gone south, in good part because of NATO expansion…
Eveneens volstrekt ondenkbaar is dat de Nederlandse mainstream media de bredere context van het conflict zullen beschrijven, op een manier zoals een buitenlandse deskundige als Lode Vanoost, voormalig lid van het Belgische parlement en expert op het gebied van buitenlandse betrekkingen, dit doet:
Ondanks het feit dat het overgrote deel van de bevolking in het oosten (militie-leiders inbegrepen) enkel een federalisering van Oekraïne eisen, met onder meer gelijke taalrechten voor het Russisch, en dat het idee van aanhechting bij Rusland nauwelijks steun heeft onder de plaatselijke bevolking, worden de gewapende rebellen in de westerse pers steevast 'pro-Russische separatisten' genoemd. Dat is geen neutrale benaming. Er zijn genoeg argumenten om dat verzet in het oosten 'etnisch Russische Oekraïense federalisten' te noemen.
De benaming 'pro-Russische separatisten' verbergt een veel dieper probleem. Er is een verontrustende evolutie naar groepsdenken in de media, waarbij het eigen gelijk als een evidentie vaststaat, die boven elke bewijsvoering verheven is. Er wordt geen enkele poging gedaan om argumenten van Rusland en van de rebellen in het oosten van Oekraïne in overweging te nemen.
Ook de uitlatingen van Duits bondskanselier Angela Merkel en Frans president François Hollande vertonen eenzelfde patroon. Het discours van Merkel, Hollande en Obama komt hierop neer: “Wij komen met u praten om u van ons gelijk te overtuigen.” Dit is geen oprechte manier om naar een diplomatieke oplossing te zoeken.
De VS heeft andere belangen dan de EU
De VS en de EU zitten niet op dezelfde lijn over Oekraïne. De VS heeft geen enkel belang bij een diplomatieke oplossing voor het conflict. Als er morgen een vreedzame oplossing wordt gevonden, worden immers de sancties opgeheven en kan de Russische economie zich herstellen. Dan wordt het risico terug groter dat Rusland samen met de andere BRICS-landen verdere stappen zet om de dollar te vervangen als internationale wisselmunt, één van de stappen die de economie van deze en andere landen nog meer aan de macht van de Amerikaanse economie zal onttrekken.
http://www.dewereldmorgen.be/artikel/2015/02/11/oekraine-pion-op-een-groter-schaakbord
Dissidente stemmen worden in de Nederlandse media geweerd, of belachelijk gemaakt. Hoflands 'politiek-literaire elite' vormt een gesloten front. Met een adembenemende kadaverdiscipline marcheren ze achter de politieke- en economische macht aan. En daarom krijgt de doorsnee burger al meer dan een halve eeuw het voorgekookt recept van de aloude Koude Oorlogsretoriek aangeboden. Nooit maar dan ook nooit zal de geopolitieke visie van iemand als de kritische Amerikaanse publicist Mike Whitney hier in de polder aandacht krijgen. Het moet allemaal gebracht worden in het kader van goed tegen slecht, wij goed, de anderen fout. Daarom beste collega's, lees dit eens:
The Real Reason Washington Feels Threatened by Moscow
The Fallujah Option for East Ukraine
by MIKE WHITNEY
'I want to appeal to the Ukrainian people, to the mothers, the fathers, the sisters and the grandparents. Stop sending your sons and brothers to this pointless, merciless slaughter. The interests of the Ukrainian government are not your interests. I beg of you: Come to your senses. You do not have to water Donbass fields with Ukrainian blood. It’s not worth it.'
— Alexander Zakharchenko, Prime Minister of the Donetsk People’s Republic
Washington needs a war in Ukraine to achieve its strategic objectives. This point cannot be overstated.
The US wants to push NATO to Russia’s western border. It wants a land-bridge to Asia to spread US military bases across the continent. It wants to control the pipeline corridors from Russia to Europe to monitor Moscow’s revenues and to ensure that gas continues to be denominated in dollars. And it wants a weaker, unstable Russia that is more prone to regime change, fragmentation and, ultimately, foreign control. These objectives cannot be achieved peacefully, indeed, if the fighting stopped tomorrow, the sanctions would be lifted shortly after, and the Russian economy would begin to recover. How would that benefit Washington?
It wouldn’t. It would undermine Washington’s broader plan to integrate China and Russia into the prevailing economic system, the dollar system. Powerbrokers in the US realize that the present system must either expand or collapse. Either China and Russia are brought to heel and persuaded to accept a subordinate role in the US-led global order or Washington’s tenure as global hegemon will come to an end.
This is why hostilities in East Ukraine have escalated and will continue to escalate. This is why the U.S. Congress approved a bill for tougher sanctions on Russia’s energy sector and lethal aid for Ukraine’s military. This is why Washington has sent military trainers to Ukraine and is preparing to provide $3 billion in 'anti-armor missiles, reconnaissance drones, armored Humvees, and radars that can determine the location of enemy rocket and artillery fire.' All of Washington’s actions are designed with one purpose in mind, to intensify the fighting and escalate the conflict. The heavy losses sustained by Ukraine’s inexperienced army and the terrible suffering of the civilians in Lugansk and Donetsk are of no interest to US war-planners. Their job is to make sure that peace is avoided at all cost because peace would derail US plans to pivot to Asia and remain the world’s only superpower. Here’s an except from an article in the WSWS:
'The ultimate aim of the US and its allies is to reduce Russia to an impoverished and semi-colonial status. Such a strategy, historically associated with Carter administration National Security Advisor Zbigniew Brzezinski, is again being openly promoted.
In a speech last year at the Wilson Center, Brzezinski called on Washington to provide Kiev with 'weapons designed particularly to permit the Ukrainians to engage in effective urban warfare of resistance.” In line with the policies now recommended in the report by the Brookings Institution and other think tanks calling for US arms to the Kiev regime, Brzezinski called for providing “anti-tank weapons…weapons capable for use in urban short-range fighting.'
While the strategy outlined by Brzezinski is politically criminal—trapping Russia in an ethnic urban war in Ukraine that would threaten the deaths of millions, if not billions of people—it is fully aligned with the policies he has promoted against Russia for decades.' (The US arming of Ukraine and the danger of World War III, World Socialist Web Site)
Non-lethal military aid will inevitably lead to lethal military aid, sophisticated weaponry, no-fly zones, covert assistance, foreign contractors, Special ops, and boots on the ground. We’ve seen it all before. There is no popular opposition to the war in the US, no thriving antiwar movement that can shut down cities, order a general strike or disrupt the status quo. So there’s no way to stop the persistent drive to war. The media and the political class have given Obama carte blanche, the authority to prosecute the conflict as he sees fit. That increases the probability of a broader war by this summer following the spring thaw.
While the possibility of a nuclear conflagration cannot be excluded, it won’t effect US plans for the near future. No one thinks that Putin will launch a nuclear war to protect the Donbass, so the deterrent value of the weapons is lost.
And Washington isn’t worried about the costs either. Despite botched military interventions in Afghanistan, Iraq, Libya and half a dozen other countries around the world; US stocks are still soaring, foreign investment in US Treasuries is at record levels,, the US economy is growing at a faster pace than any of its global competitors, and the dollar has risen an eye-watering 13 percent against a basket of foreign currencies since last June. America has paid nothing for decimating vast swathes of the planet and killing more than a million people. Why would they stop now?
They won’t, which is why the fighting in Ukraine is going to escalate. Check this out from the WSWS:
'On Monday, the New York Times announced that the Obama administration is moving to directly arm the Ukrainian army and the fascistic militias supporting the NATO-backed regime in Kiev, after its recent setbacks in the offensive against pro-Russian separatist forces in east Ukraine.
The article cites a joint report issued Monday by the Brookings Institution, the Atlantic Council, and the Chicago Council on Global Affairs and delivered to President Obama, advising the White House and NATO on the best way to escalate the war in Ukraine….
According to the Times, US officials are rapidly shifting to support the report’s proposals. NATO military commander in Europe General Philip M. Breedlove, Defense Secretary Chuck Hagel, US Secretary of State John Kerry, and Chairman of the Joint Chiefs of Staff General Martin Dempsey all supported discussions on directly arming Kiev. National Security Advisor Susan Rice is reconsidering her opposition to arming Kiev, paving the way for Obama’s approval.' (Washington moves toward arming Ukrainian regime, World Socialist Web Site)
See what’s going on? The die is already cast. There will be a war with Russia because that’s what the political establishment wants. It’s that simple. And while previous provocations failed to lure Putin into the Ukrainian cauldron, this new surge of violence–a spring offensive – is bound to do the trick. Putin is not going to sit on his hands while proxies armed with US weapons and US logistical support pound the Donbass to Fallujah-type rubble. He’ll do what any responsible leader would do. He’ll protect his people. That means war. (See the vast damage that Obama’s proxy war has done to E. Ukraine here: An overview of the socio – humanitarian situation on the territory of Donetsk People’s Republic as a consequence of military action from 17 to 23 January 2015)
Asymmetrical Warfare: Falling Oil Prices
Keep in mind, that the Russian economy has already been battered by economic sanctions, oil price manipulation, and a vicious attack of the ruble. Until this week, the mainstream media dismissed the idea that the Saudis were deliberately pushing down oil prices to hurt Russia. They said the Saudis were merely trying to retain “market share” by maintaining current production levels and letting prices fall naturally. But it was all bunkum as the New York Times finally admitted on Tuesday in an article titled: 'Saudi Oil Is Seen as Lever to Pry Russian Support From Syria’s Assad.' Here’s a clip from the article:
'Saudi Arabia has been trying to pressure President Vladimir V. Putin of Russia to abandon his support for President Bashar al-Assad of Syria, using its dominance of the global oil markets at a time when the Russian government is reeling from the effects of plummeting oil prices…
Saudi officials say — and they have told the United States — that they think they have some leverage over Mr. Putin because of their ability to reduce the supply of oil and possibly drive up prices….Any weakening of Russian support for Mr. Assad could be one of the first signs that the recent tumult in the oil market is having an impact on global statecraft…
Saudi Arabia’s leverage depends on how seriously Moscow views its declining oil revenue. 'If they are hurting so bad that they need the oil deal right away, the Saudis are in a good position to make them pay a geopolitical price as well,' said F. Gregory Gause III, a Middle East specialist at Texas A&M’s Bush School of Government and Public Service' (Saudi Oil Is Seen as Lever to Pry Russian Support From Syria’s Assad, New York Times)
The Saudis 'think they have some leverage over Mr. Putin because of their ability' to manipulate prices?
That says it all, doesn’t it?
What’s interesting about this article is the way it conflicts with previous pieces in the Times. For example, just two weeks ago, in an article titled 'Who Will Rule the Oil Market?' the author failed to see any political motive behind the Saudi’s action. According to the narrative, the Saudis were just afraid that 'they would lose market share permanently' if they cut production and kept prices high. Now the Times has done a 180 and joined the so called conspiracy nuts who said that prices were manipulated for political reasons. In fact, the sudden price plunge had nothing to do with deflationary pressures, supply-demand dynamics, or any other mumbo-jumbo market forces. It was 100 percent politics.
The attack on the ruble was also politically motivated, although the details are much more sketchy. There’s an interesting interview with Alistair Crooke that’s worth a read for those who are curious about how the Pentagon’s 'full spectrum dominance' applies to financial warfare. According to Crooke:
'with Ukraine, we have entered a new era: We have a substantial, geostrategic conflict taking place, but it’s effectively a geo-financial war between the US and Russia. We have the collapse in the oil prices; we have the currency wars; we have the contrived “shorting” — selling short — of the ruble. We have a geo-financial war, and what we are seeing as a consequence of this geo-financial war is that first of all, it has brought about a close alliance between Russia and China.
China understands that Russia constitutes the first domino; if Russia is to fall, China will be next. These two states are together moving to create a parallel financial system, disentangled from the Western financial system…
For some time, the international order was structured around the United Nations and the corpus of international law, but more and more the West has tended to bypass the UN as an institution designed to maintain the international order, and instead relies on economic sanctions to pressure some countries. We have a dollar-based financial system, and through instrumentalizing America’s position as controller of all dollar transactions, the US has been able to bypass the old tools of diplomacy and the UN — in order to further its aims.
But increasingly, this monopoly over the reserve currency has become the unilateral tool of the United States — displacing multilateral action at the UN. The US claims jurisdiction over any dollar-denominated transaction that takes place anywhere in the world. And most business and trading transactions in the world are denominated in dollars. This essentially constitutes the financialization of the global order: The International Order depends more on control by the US Treasury and Federal Reserve than on the UN as before.' (Turkey might become hostage to ISIL just like Pakistan did, Today’s Zaman)
Financial warfare, asymmetrical warfare, Forth Generation warfare, space warfare, information warfare, nuclear warfare, laser, chemical, and biological warfare. The US has expanded its arsenal well beyond the traditional range of conventional weaponry. The goal, of course, is to preserve the post-1991 world order (The dissolution up of the Soviet Union) and maintain full spectrum dominance. The emergence of a multi-polar world order spearheaded by Moscow poses the greatest single threat to Washington’s plans for continued domination. The first significant clash between these two competing world views will likely take place sometime this summer in East Ukraine. God help us.
NOTE: The Novorussia Armed Forces (NAF) currently have 8,000 Ukrainian regulars surrounded in Debaltsevo, East Ukraine. This is a very big deal although the media has been (predictably) keeping the story out of the headlines.
Evacuation corridors have been opened to allow civilians to leave the area. Fighting could break out at anytime. At present, it looks like a good part of the Kiev’s Nazi army could be destroyed in one fell swoop. This is why Merkel and Hollande have taken an emergency flight to Moscow to talk with Putin. They are not interested in peace. They merely want to save their proxy army from annihilation.
I expect Putin may intervene on behalf of the Ukrainian soldiers, but I think commander Zakharchenko will resist. If he lets these troops go now, what assurance does he have that they won’t be back in a month or so with high-powered weaponry provided by our war-mongering congress and White House?
Tell me; what choice does Zakharchenko really have? If his comrades are killed in future combat because he let Kiev’s army escape, who can he blame but himself?
There are no good choices.
Check here for updates: Ukraine SITREP: *Extremely* dangerous situation in Debaltsevo
MIKE WHITNEY lives in Washington state. He is a contributor to Hopeless: Barack Obama and the Politics of Illusion (AK Press). Hopeless is also available in a Kindle edition. He can be reached at fergiewhitney@msn.com.
http://www.counterpunch.org/2015/02/06/the-fallujah-option-for-east-ukraine/
James Stephens.
White House: Climate Change Threatens More Americans Than Terrorism
THE ADMINISTRATION IS DOUBLING DOWN ON DECISIONS TO PRIORITIZE CLIMATE ACTION.
February 10, 2015 White House press secretary Josh Earnest said on Tuesday that President Obama believes that climate change affects far more Americans than terrorism does.
'There are many more people on an annual basis who have to confront ... the direct impact on their lives of climate change or on the spread of a disease than on terrorism,' Earnest told reporters.
'The point that the president is making is that when you're talking about the direct daily impact of these kinds of challenges on the daily lives of Americans, particularly Americans living in this country … more people are directly affected by those things than by terrorism.'
Earnest's remarks came in response to a question from reporters about Obama's comments on climate change made in a Vox interview released on Monday.
When asked by Vox if the media overstates the dangers of terrorism while downplaying the risks of climate change, Obama replied: 'Absolutely.'
The administration also highlighted climate change as a security threat at the end of last week with the release of its latest national security strategy, a foreign policy blueprint that put climate change on par with such risks as weapons of mass destruction, the outbreak and spread of infectious disease and terrorist attack.
But Republicans have grown increasingly critical of Obama's action to address climate change.
'Mr. President, I believe that most of us would think that a beheading is a far greater threat to an American than a sunburn,' Mike Huckabee said at the Iowa Freedom Summit in January.
Desondanks verandert dezelfde regering Obama de confrontatie- koers met Rusland niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten