In de NRC van 1 februari 2021 stelde opiniemaker Ian Buruma met grote stelligheid dat president Biden ‘de democratie [moet] redden uit de puinhopen van een politieke crisis, en dat is met name een crisis van vertrouwen.’ Wat schort aan deze bewering? Allereerst dat Buruma zwijgt over het feit dat de Verenigde Staten al vóór het aantreden van president Donald Trump geen ‘democratie’ was. Niet alleen vooraanstaande Amerikaanse intellectuelen vertelden dit, maar ook een politicus als oud-president Jimmy Carter verklaarde al in 2015 dat zijn land ‘an oligarchy’ was ‘with unlimited political bribery.’ Carter merkte op dat dit feit zowel voor de presidentsverkiezingen opgaat, als bij verkiezingen van 'governors and U.S. senators and congress members.’ De conclusie van de Democratische oud-president was dat er sprake is van ‘a complete subversion of our political system as a payoff to major contributors, who want and expect and sometimes get favors for themselves after the election is over.’ Het gevolg is dat, aldus Carter, de ‘Democrats and Republicans, look upon this unlimited money as a great benefit to themselves.’ Desondanks beweert Buruma nu dat ‘Biden hoopt iets te doen aan de polarisatie in zijn land,’ zonder erbij te vermelden dat juist Biden als ‘oude rot die precies weet hoe het systeem werkt’ 48 jaar lang heeft meegewerkt aan de corrumpering van de Amerikaanse federale politiek. En juist deze, in de ogen van mijn oude vriend Ian, ‘nette politicus’ zal de komende vier jaar de niet bestaande Amerikaanse democratie ‘moeten’ gaan ‘redden’ door ‘met name een crisis van vertrouwen’ op te lossen.
Dat Buruma deze nonsens zelf gelooft is tot daaraan toe, maar dat hij ervan uit kan gaan dat zijn geschoold publiek dit alles voor zoete koek slikt, toont aan hoe diep de westerse culturele ‘crisis’ verankerd is in brede lagen van de gezeten burgerij. Zijn stelling in de laatste zin ‘dat Biden de buste van Churchill liet verwijderen’ die ‘opzichtig prijkte achter het bureau van Donald Trump,’ lijkt Buruma ‘alvast een goed teken,’ waarmee hij bewijst hoe uiterlijk vertoon bij mainstream-opiniemakers een doorslaggevende rol kunnen spelen. Ware het niet zo beschamend stupide en gevaarlijk dan zou men in schaterlachen kunnen uitbarsten. In Nederland worden zijn meningen dermate gewaardeerd dat hij er in 2008 de Erasmusprijs voor ontving.
https://www.nrc.nl/nieuws/2021/02/01/een-welkome-middelmatige-president-a4030029
Geen opmerkingen:
Een reactie posten