Op de achterkant van de Nederlandse vertaling van Howard Zinn's baanbrekende boek A People's History of The United States -- dat vertaald in 2007 bij uitgeverij EPO verscheen ('voor wie niet alles slikt') -- las ik tot mijn stomme verbazing de volgende aanbeveling van mijn oude vriend Geert Mak:
Wie Howard Zinn niet kent, kent Amerika maar half. Dit is geschiedschrijving-van-beneden-af bij uitstek: verrassend, menselijk, gedetailleerd, meeslepend.
Het opmerkelijke is dat hoewel ik dit meesterwerk bij Mak aanbeval toen ik vóór 2010 vernam dat hij een boek over de VS ging schrijven -- en ik besefte dat hij nauwelijks iets wist van de ware geschiedenis van dit expansionistische rijk -- hij desondanks geen enkele verwijzing naar Zinn heeft opgenomen in zijn bestseller Reizen zonder John. Op zoek naar Amerika (2012). Uit gesprekken met hem werd duidelijk dat hij Zinn's boek niet bestudeerd had. Dat was dan ook de reden waarom hij bijvoorbeeld wel de mainstream NRC-journalist Tom-Jan Meeus vermeldt maar geen enkele keer de diepgravende Howard Zinn.
Het feit dat volgens Mak zelf '[w]ie Howard Zinn niet kent Amerika (hij bedoelt de VS) maar half [kent],' verschaft meteen de verklaring waarom zijn eigen boek zo buitengewoon oppervlakkig is. De vraag is daarom wat EPO bewoog om mijn oude vriend Geert te gebruiken als kwaliteitsmaatstaf. Waarom toch belazert vandaag de dag bijna iedereen de kluit? Zelfs degene die 'niet alles slikt.' Uit commerciële overwegingen, dat begrijp ook ik wel, vandaar dat op de de kaft tevens staat 'binnenkort verboden in Amerika?' dat eveneens een leugen met een vraagteken is. Zelfs als de commercie een vertaald boek vol waarheden publiceert dan nog weet het leugens te verkopen. Het is allemaal Public Relations en Propaganda. Om dat te beseffen dient men Howard Zinn's bestseller te lezen over de jaren 1492-PRESENT, juist op dit moment, nu er een einde komt aan de alleenheerschappij van de witte man.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten