Herman Goossens – De VN, China en Taiwan
In het interview met microbioloog Herman Goossens ‘Er moet een Marshallplan voor testen komen’ in De Morgen van 16 december stelt deze: ”Maar Taiwan is door China uit de Wereldgezondheidsorganisatie geweerd. Resultaat: de wereld kreeg van de WHO de Chinese aanpak in Wuhan voorgeschoteld als exemplarisch. Een extreme lockdown, dus. We hadden die informatie uit Taiwan moeten hebben.“
Herman Goossens is ongetwijfeld een uitstekend medisch microbioloog maar hier dwaalt hij. Toen China in 1971 lid werd van de VN en de WGO voerden beide staten de politiek van één China.
Dat wilde zeggen dat internationaal maar een staat China en haar bevolking kon vertegenwoordigen. Er was geen keuze. Het was of Taiwan of het Chinese vasteland. Toen China dreigde lid van de VN te worden verliet Taiwan uit protest op 25 oktober 1971 de VN.
De Republiek China versus de Chinese Volksrepubliek. Wanneer een land de Volksrepubliek erkende dan werden de relaties ervan automatisch door Taiwan verbroken. Of omgekeerd. Zoals toen gebeurde met o.a. België. Op het eiland was de naam Taiwan toen feitelijk zelfs bijna taboe en klonk het fier ‘De Republiek China’.
Chiang Kai-shek, de man die in 1949 de oorlog over China verloor van Mao Zedong en zijn Chinese CP. In 1970 ging hij op bezoek bij Richard Nixon en Henry Kissinger die hem eeuwige steun beloofden. Gelijktijdig plande de VS al een militaire alliantie met China en zat de dolk al in zijn rug. De meeste toplui van Taiwan hadden ook een Amerikaans paspoort.
Het feit dat China lid werd van de VN was dan ook erg logisch gezien het feit China toen een 800 miljoen inwoners had en Taiwan een 17 miljoen. Bovendien was dit het gevolg van een nieuw beleid betreffende China binnen de NAVO en de EU om China en niet langer Taiwan te erkennen.
Stellen, zoals Herman Goossens doet, dat Taiwan door China uit de Wereldgezondheidsorganisatie werd geweerd is dan ook foutief. Bovendien kunnen alleen lidstaten van de VN ook lid worden van de WGO. En Taiwan is geen lid van de VN en dus ook niet van de WGO. Erg simpel.
Taiwan had wel op zeker ogenblik in overleg met China het statuut van waarnemer bij de Algemene Vergadering van de WGO gekregen maar dit onder voorwaarde dat het vasthield aan de politiek van één China. De huidige president weigerde echter nog aan die voorwaarde te voldoen en verloor daardoor haar statuut van waarnemer.
Dat men de gegevens over ziektes in Taiwan niet via de WGO kan krijgen is zeer te betreuren maar een gevolg van het VN-verdrag, de statuten van de WGO en de houding ook van Taiwan.
Het verhaal van hoe Taiwan reageerde op de coronacrisis is bovendien voor wie de zaak volgt goed gekend. En verder is er in Brussel een erg actief vertegenwoordigingskantoor van Taiwan dat aan iedereen die dat wenst met veel plezier alle nodige gegevens hierover zal bezorgen.
Verder is een vergelijking met het beleid dienaangaande tussen China en Taiwan onmogelijk. De uitbraak situeerde zich in Wuhan en de Chinese provincie Hubei. In Taiwan was er geen uitbraak en kon men door uitgebreid testen en het streng controleren van de grenzen (het is een relatief klein eiland) veel miserie voorkomen.
Dat kon China niet en vandaar die extreme lockdown in Wuhan en een ander beleid in Taiwan. Pure logica. En dat men in Europa en de VS door een gebrek aan actie weken en zelfs maanden verloor is zonder twijfel. Het verschil in dodenaantal tussen China, Taiwan en de meeste landen van Oost-Azië en de EU en de VS toont dat.
Willy Van Damme
De bijna 97-jarige Henry Kissinger was de grote inspirator achter de pingpongdiplomatie tegen o.m. Taiwan. Een man die miljoenen mensenlevens op zijn geweten heeft, van Indonesië tot Vietnam, Cambodja, Cyprus, Oost-Timor en Latijns-Amerika. Nu is hij voorstander van een alliantie tussen de VS en Rusland tegen China. Eens oorlogsstoker, altijd oorlogsstoker.
Lezersbrief naar De Morgen betreffende het interview microbioloog Herman Goossens over Corona, Taiwan en China.
NASCHRIFT – Pingpongdiplomatie
China werd lid van de VN op 25 oktober 1971 en was het gevolg van de nieuwe Amerikaanse buitenlandse politiek van president Richard M. Nixon en zijn toenmalige Nationale Veiligheidsadviseur Henry Kissinger.
Het staat bekend als de Pingpongdiplomatie en had de bedoeling een alliantie te vormen tussen de VS en China en gericht tegen de Sovjetunie. De politiek kreeg haar vorm vanaf 1970 en resulteerde in de deelname van China een het wereldkampioenschap pingpong in de Japanse stad Nagoya dat plaats had van 28 maart tot 7 april 1970. Japan was van 1895 tot 1945 de bezetter geweest van Taiwan.
In 1971 trok Henry Kissinger dan via Pakistan – een land dat goede relaties had met zowel China als met de VS en dus bemiddelde – op geheime missie naar China waar hij een gesprek had met Zhou Enlai, China’s nummer twee en de man van de Chinese diplomatie met het Westen.
Een tweede dan publiek gemaakte missie van Kissinger naar China greep plaats rond 25 oktober 1971. Op diezelfde 25 oktober greep dan een discussie met stemming plaats in de VN waar een voorstel van de VS om beiden lid van de VN te maken mislukte. Kissinger zag het zelf als onhaalbaar maar hij wou zo gezichtsverlies tegenover Taiwan vermijden.
De Republiek China zoals Taiwan toen officieel noemde trok woedend de deur dicht. Ze voelden zich terecht verraden door Washington waar Nixon nog het jaar voordien generalissimus Chiang Kai-shek van Taiwan plechtig beloofde hem steeds te blijven steunen. Ook de Sovjetunie was, maar dan niet publiek, blij met de zaak daar ze zag wat er gebeurde.
De Amerikaanse ambassadeur bij de VN was toen een zekere George H. W. Bush, vader Bush dus en de latere president. Van 21 tot 28 februari 1972 trok dan ook Nixon naar China voor onder meer een gesprek met Mao Zedong en het sluiten van die militaire alliantie.
Die alliantie eindigde in de tweede helft van de jaren tachtig toen de VS tot het besef kwam dat China een groot rivaal ging worden. Met als eerste hoogtepunt de opstand op het Tiananmenplein in 1989 en de eerste strafmaatregelen van de VS en de EU tegen het land. .
Dit is natuurlijk een totaal ander verhaal dan dat van China welk Taiwan weerde. Het is de propaganda welke onze media al jaren verspreiden over China. Want voor onze massamedia is wat er ook mogen gebeuren China steeds de dader, de slechterik. Ook in tijden van corona. Als iemand Taiwan uit de VN en de WGO gooide dan was dit het duo Nixon-Kissinger. Niemand anders.
Willy Van Damme
Geen opmerkingen:
Een reactie posten